به گزارش کردپرس، تحلیل گران تخمین می زنند با توجه به خصومت بیشتر میان دو حزب سیاسی عمده در اقلیم کردستان در کنار کوچکتر شدن قلمرو اقلیم کردستان عراق، تعداد کردسی هایی که در انتخابات آتی عراق از دست می دهند بسیار زیاد باشد.

در رفراندوم استقلال که سال گذشته در اقلیم کردستان برگزار شد بیش از 92 درصد از مردم به جدایی از عراق رای دادند اما عراق بعد از دادن اخطار درباره پیامدهای احتمالی این اقدام، خشم خود را از این اقدام نشان داد و نیروهای عراق در پاسخ به آن، در ماه اکتبر نیروهای کرد را از کرکوک و میادین نفتی آن و همچنین مناطقی از استان های دیاله و نینوا بیرون کردند. بغداد همچنین اقدامات تنبیهی اقتصادی علیه کردها انجام داد.

در حالی که اقلیم کردستان هنوز از درد به خود می پیچد، دو حزب غالب که همواره حاکم این منطقه بوده اند تلاش می کنند حامیان سرخورده خود را به رای دادن تشویق کنند. این در حالی است که هر دو جبهه یکدیگر را متهم می کنند.

«خیانت» و « ناشایستگی»

پوسترهایی که در شهر اربیل، قلب منطقه تحت نفوذ حزب دموکرات کردستان عراق آویزان شده اند از مردم می خواهند تا با شرکت گسترده خود در انتخابات عراق از «رفراندوم ما» از داخل مجلس عراق دفاع کنند. اتحادیه میهنی، حزب رقیب دموکرات در داخل شهر سلیمانیه از مردم می خواهد به « آینده ای قدرتمند و به نفع حق تعیین سرنوشت» رای بدهند. اما از نظر حزب دموکرات، «خیانت» اتحدیه میهنی جایی برای همکاری با این حزب نگذاشته است.

خسرو گوران، از رهبران حزب دموکرات کردستان عراق به خبرگزاری فرانسه می گوید: «از نظر ما ، کرکوک توسط نیروهای فدرال عراق و بر اثر خیانت برخی اعضای حزب اتحادیه میهنی اشغال شده است.»

وی افزود: « وقتی در آستانه انتخابات پیشنهاد تشکیل یک لیست واحد را برای کل کشور دادیم پاسخی دریافت نکردیم.»

اما سعدی احمد پیره از مقامات ارشد دفتر سیاسی حزب اتحادیه میهنی می گوید حزب دموکرات کردستان با رد چندین پیشنهاد از طرف اتحادیه میهین جزء اولین احزابی بود که نامزدهای خود را ثبت نام کرد. به گفته احمد پیره « آنچه رهبران حزب دموکرات می گویند نشاندهنده ناشایستگی سیاسی آنان است زیرا به جای آن که ما را حریف خود تلقی کنند آنها ما را دشمن خود می دانند»

وجود احزاب آلترناتیو مانند جنبش تغییر و حزب تازه تاسیس «نسل نو» نیز تفرقه میان رای دهندگان کرد را نیز بیشتر کرده است.

نتیجه این شده است: 503 نفر در 77 لیست انتخاباتی برای کسب 43 کرسی پارلمان عراق در استان های اربیل، دهوک و سلیمانیه که اقلیم کردستان را تشکیل می دهند رقابت کرده و امیدوارند به عنوان نماینده مردم انتخاب شوند. کردها در انتخابات 2014 عراق، از مجموع 329 کرسی پارلمانی عراق، 62 کرسی را که شامل استان کرکوک، دیاله، بغداد و نینوا نیز بود کسب کردند.

تغییر موازنه قدرت

عادل باخوان، مدیر مرکز جامعه شناختی کردها در دانشگاه سوران در اقلیم کردستان می گوید« از دست دادن کرکوک اتفاق بزرگی در تاریخ عراق پس از سقوط رژیم صدام حسین بود. از آن زمان، موازنه قدرت به ضرر کردها تغییر پیدا کرده است. دادن آمار دقیق مشکل است و به مسائلی بستگی دارد اما قطعا کردها تعدادی از کرسی های پارلمان عراق را از دست خواهند داد.

وی افزود: « کرکوک برای کردها نه تنها منبع نفت بود بلکه جمعیت زیادی به نفع کردها در انتخابات داشت.»

خسرو گوران نیز اذعان می کند که از دست دادن کرکوک برای کردها یک شکست سخت محسوب می شود. وی می گوید: « بر خلاف انتخابات 2014، در نبود نیروهای امنیتی ما در مناطق مورد مناقشه برای صیانت از رای کردها، مشارکتی از سوی کردها وجود نخواهد داشت.»

یک نوع دیگر بازگشت به عقب برای کردهای عراق وجود دارد و آن نامزد شدن آنها در احزابی وابسته به دیگر گروه های قومی در منطقه اقلیم کردستان عراق است. برجسته ترین نمونه آن نامزد شدن مصطفی شیخ کاوه، نوه شیح محمود حفیذ برزنجی است که با اشغال این منطقه از سوی انگلیسیها جنگید و دولت کردی از سال 1920 تا 1922 تاسیس کرد. وی از سوی تشکل شیعی عراقی به رهبری عمار الحکیم نامزد شده است.

سعید برزنجی از نزدیکان مصطفی شیخ کاوه درباره نامزد شدن وی در لیست شیعی عراقی می گوید: «این لیستی عراقی است و هدف ما خدمت به مردم کردستان است.»

منبع: خبرگزاری فرانسه

سرویس جهان- خبرگزاری کردپرس

کد خبرنگار: 40101