به گزارش خبرگزاری کردپرس، دکتر سارا فلاحی در یادداشت خود مینویسد: برجام عملاً با خروج آمریکا پایان پذیرفت هر چند رییس جمهور ایران و سران اروپا به تداوم آن تمایل دارند. اگر نگاهی واقع بینانه به تحولات ۱۸ سال اخیر داشته باشیم به این مهم می رسیم.
اشتباه اول دستگاه دیپلماسی ما در سه دولت خاتمی، احمدی نژاد و روحانی وصل کردن تمام مسائل کشور به برنامه هستهای و تمرکز بیش از حد بر این مساله بوده است. در این راستا دولت روحانی دچار یک آسیب مضاعف شد و زلف تمام مشکلات کشور را به برجام و توافق هستهای بست و این گونه به مردم القا نمود که برجام می تواند تمام مسیرهای مسدود را برای ما باز کند و اینک که آمریکا با خروج خود این تعهدنامه را به آرشیو تعهدنامههای جهان سپرده، موجی از ناامیدی جامعهی ما را فرا گرفته است در حالی که واقعیت این است که برجام همان گونه که بودنش کلید همه مشکلات ما نبود طبعا نبودنش هم پایان دنیا برای ما نخواهد بود. در شرایط کنونی و با توجه به برگهای سیاسی، نظامی و ژئوپولتیکی که در منطقه و جهان در اختیار داریم، باید از حالت انفعال خارج شویم و با تدبیر این پیچ مهم تاریخی را پشت سر بگذاریم.
ما باید بپذیریم که اسرائیل و عربستان که بعد از برجام نگران نفوذ منطقهای و توان نظامی ایران شده بودند نقش زیادی در فرجام برجام ایفا نمودند.عربستان با دیپلماسی دلاری-نفتی و اسرائیل با دیپلماسی رسانه ای. در این میان ما با اتخاذ یک دیپلماسی انفعالی و ضعف رسانهای صرفاً به دنبال رفع اتهام از خود بودیم که در این راستا نیز با شکست مواجه شدیم. از طرف دیگر ما بیش از حد، روی اروپا و تعهداتش حساب باز کرده بودیم و حتی در برجام برای اروپا وزنی معادل آمریکا در نظر گرفته بودیم؛ یک اشتباه محاسباتی که با خروج آمریکا از برجام و اصرار ما بر تداوم بازی با اروپا همچنان ادامه دارد. گویا ما نمی خواهیم بپذیریم که آمریکا و اروپا به واسطهی سطح بالای روابط استراتژیک و گره خوردن منافعشان به هم، در یک تقسیم کار و با یک هماهنگی راهبردی برجام را به خط پایان رساندند.اصرار بر تداوم برجام با اروپا که روی دیگر سکهی آمریکاست حتی به اندازه چند هفتهای که رییس جمهور اعلام نموده هیچ منفعتی برای ایران نخواهد داشت مگر این که روحانی بخواهد با این تصمیم افکار عمومی را به شکلی نمایشی امیدوار نگه دارد.
نکتهی قابل توجه دیگر عدم فهم رفتارهای ترامپ و تیم جدید او توسط دستگاه دیپلماسی ماست گویا آنها اوبامازدایی ترامپ و آغاز دورهی جدیدی در حیات آمریکا را باور نکردهاند و هنوز فکر می کنند تیم اوباما-کری در عرصهی سیاسی آمریکا مؤثر است در حالی که آنها برعکس رجال سیاسی ما، بعد از انتخابات به خانههایشان رفتهاند!
به نظر میرسد دولتمردان ما باید در شرایط کنونی با گزینه های پیش روی خود در مقابل بدعهدی آمریکا با تدبیر برخورد کنند و بدانند در ساختار نظام بین المللی که قدرت تعیینکننده نهایی است، سازمان ملل و تعهدات بینالمللی محلی از اعراب ندارند بنابراین مسیر مذاکره بر سر سایر منابع قدرت ما باید بسته بماند. قطعاً اروپا برای ماندن خود در برجام، مذاکرات موشکی را طرح خواهد کرد و قطعاً ما نیز نخواهیم پذیرفت و آن ها نیز تتمهی برجام را به بهانهی خطر موشکی ایران برای جهان، به آتش خواهند کشید! پس بهترین گزینه در شرایط کنونی خروج متقابل ما از برجام و بازی با سایر برگهای منطقهای برای حفظ منافع ملی ماست.
نکته مهم دیگر این است که در شرایط کنونی نباید خروج از برجام به خروج از ان پی تی منجر شود چون این کنش انفعالی ما بازی در زمین نتانیاهو خواهد بود. از طرف دیگر عقب نشینی های مکرر ما و عدم استفاده از اهرم های فشار منطقه ای علیه منافع آمریکا، قطعا دشمن را برای تقابل بیشتر جسورتر خواهد کرد.
نکته مهم تر از موارد مذکور این است که اگر افکار عمومی با مسئولین همراه باشد فشارهای خارجی خنثی خواهد شد و این مهم مستلزم پر کردن حفرههای بیاعتمادی عمومی با کنترل بازار و ممانعت از التهاب آن و تلاش بیشتر برای پاسخگویی به مطالبات مردم خواهد بود که این مهم جز در سایهی وحدت رویه مسئولین و گروههای سیاسی میسر نخواهد شد. امروز مصلحت کشور در تقویت هم افزایی و به تأخیر انداختن نقدها و تخریب دولت است. دولت نیز باید با جسارت بیشتری در مقابل رقبای منطقهای و جهانی ما بایستد.
قطعاً فرجام برجام و بدعهدی آمریکا بیش از هر زمان دیگر عمق نگاه استراتژیک رهبر انقلاب را هویدا ساخت. امروز و در این برههی حساس و تاریخی، تمام ارکان نظام باید حول محور منافع ملی جمع شوند و با یک حمیت ملی راه بر تعرض دشمن سد کنند.
نظر شما