به گزارش کردپرس، در چند روز گذشته جامعه هنری کردستان شاهد از دست دادن یکی از هنرمندان و با سابقه در زمینه موسیقی فولکلور بود، هنر این هنرمند برگی از فرهنگ این مرز و بوم است و قاعدتا باید پاس داشته شود اما غربت او حالا که رخت از این دنیا بر بسته است بیشتر نمایان است.

برای آگاهی از بیوگرافی کاری این هنرمند موسیقی پس از تماس با چند تن از اهالی فرهنگ و هنر شهرستان دهگلان و بازگشت با دست خالی، ناامیدانه جستجویی را در میان رسانه های مکتوب و غیر مکتوب انجام داده و دست ها خالی تر از قبل می شود.

در نهایت فرزند این هنرمند دهگلانی از پدر می گوید: پدرم، «حسین اصلانی»م معروف به «حسین گناوی» در سال 1325 در روستای گناو» به دنیا آمد و دارای 5 دختر و 3 پسر است.

وی از زبان پدر، سال های شروع فعالیت در عرصه موسیقی را مربوط به 50 سال پیش عنوان می کند و می گوید: پدرم، موسیقی را نزد فردی به نام "محمد اصلانی" آموزش می بیند و از آن پس وارد دنیای موسیقی فولکلور می شود.

اصلانی در ادامه با اشاره به مردمی بودن پدرش، اما از کم لطفی مسئولین به این هنرمند اظهار گله مندی می کند و می گوید: چه در زمان حیات و چه در زمان وفات، جز مسئولین اداره ارشاد دهگلان هیچ مسئولی سراغی از پدرم نگرفت.

وی در ادامه می گوید: سال گذشته مستمری پدرم به مبلغ 150 هزار در ماه برقرار شد. سوال من این است که "آیا نتیجه 50 سال تلاش در عرصه هنر این است؟ ".

با تمام فراز و نشیب ها، در نهایت چراغ عمر این هنرمند موسیقی پس از 50 سال تلاش، در میان سکوت رسانه ای محلی و استانی خاموش شد. امثال این هنرمندان کم نیستند که فراموش شده اند و شاید تعداد کمی از آنها این شانس را داشته باشند که پس از مرگ یا در زمان برگزاری مراسماتی که نیاز به معرفی چهره های شاخص هست از آنها یاد شود. امید است این عادت ناصحیح در بین جامعه هنری و رسانه ای تصییح شود و از این هنرمندان در زمان حیات آنها تقدیر شود.

گزارش از: ظرفیه احمدی