کردپرس: روزنامه الاخبار می نویسد: نتایج انتخابات پارلمانی اخیر عراق از اوضاع کنونی عراق و رو یکردهای آینده احزاب این کشور حکایت دارد، چراکه اولا"، نتایج این انتخابات نشان می دهد که عراقی ها از شخصیت های حاکم بر عراق راضی نیستند، زیرا نوری المالکی و ایاد علاوی در تبلیغات انتخاباتی خود در سال 2010 ادعا کرده بودند که تنها کسانی هستند که توانایی برقراری نظم و امنیت در عراق را دارند و موجب شدند که تعداد زیادی از عراقی ها در انتخابات به لیست های تحت رهبری آن ها آن ها رای دهند و به ترتیب 622,000 و407,000 رای کسب کردند.

در انتخابات سال 2014 نیز نوری المالکی 721,000 رای و ایاد علاوی 229,000 رای به دست آوردند، اما نتایج انتخابات 2018 نشان می دهد که هیچ یک از این شخصیت ها نتوانسته اند بیشتر از 100،000رای بیاورند و نوری المالکی نخست وزیر پیشین عراق نیز در این انتخابات نزدیک به 85 درصد از حامیان خود را از دست داد.

عوامل زیادی در این تحولات جدید در انتخابات از جمله تعداد زیاد نامزدها و رقابت بین ها و نارضایتی تعداد زیادی از عراقی ها از سیاستمداران کنونی ، بویژه کسانی که مدیریت ضعیفی داشتند، تاثیرگذار بوده اند. از دیگر تحولات فاجعه آمیز انتخابات 2018 عراق نیز این است که مجلس آینده عراق از تعداد زیادی از احزاب کوچک که اکثر آن ها کمتر از 5 کرسی پارلمانی کسب کرده اند، تشکیل خواهد شد که این مسئله تشکیل یک فراکسیون معارض در پارلمان را غیرممکن خواهد ساخت.
ثانیا" نتایج انتخابات اخیر نشان می دهد که اکثر عراقی ها به برنامه های احزب غیر طائفی گرا و ائتلاف هایی که نامزدهایی از طوایف مختلف آن ها را رهبری می کنند، رای داده اند.

حیدر العبادی، نخست وزیر فعلی عراق در این انتخابات یک ائتلاف انتخاباتی متنوع و متشکل از نامزدهایی از طوایف مختلف را رهبری کرد و در استان نینوا که دارای اکثریت سُنی است بیشترین کرسی های پارلمانی را به دست آورد، اما در استان نجف یکی از شهر های مهم اسلامی در جهان مردم یک شخصیت کمونیستی را برای راهیابی به مجلس نمایندگان برگزیدند.

ثالثا"، نتایج انتخابات اخیر همچنین از محدود بودن حمایت مردمی عراق از ائتلاف های مورد حمایت ایران، یعنی ائتلاف الفتح و ائتلاف دولت قانون حکایت دارد؛ چرا که هر دو ائتلاف تنها 70 کرسی پارلمانی یعنی 20 درصد کرسی های مجلس آینده عراق را به دست آوردند.

رابعا"، نسبت مشارکت در انتخابات 2018 عراق 44 درصد بود که از بی اعتمادی مردم به انتخابات و نظام حاکم در عراق حکایت دارد؛ چرا که آنها انتخابات را وسیله ای برای انجام تغییرات و اصلاحات نمی دانند و معتقدند که این انتخابات با هدف بهبود اوضاع نظام وایجاد ثبات در وضعیت معیشتی مردم برگزار شده است.
به رغم ادامه مشکلات مردم عراق بویژه مشکل خدمات رسانی، اکثر نامزدهای انتخابات پارلمانی اخیر عراق از همان شخصیت هایی هستند که طی 15 سال گذشته، کشور را اداره کرده اند، به همین دلیل نباید تعجب کرد که نسبت مشارکت مردم در این انتخابات اندک بوده باشد.
اکنون پس از اعلام نتایج رسمی انتخابات یک روند طولانی و دشوار برای تشکیل دولت جدید عراق آغاز شده ؛ چراکه براساس قانون اساسی مصوب سال 2005 و حکم دادگاه فدرال عراق در سال 2010 فراکسیون بزرگ پارلمانی باید نخست وزیر جدید عراق را تعیین و رئیس جمهوری عراق نیز باید او را مکلف به تشکیل دولت کند.

مجلس آینده عراق نیز از تعدادی از احزاب کوچک تشکیل می شود، لذا مشارکت همه این احزاب در دولت آینده عراق دشوار خواهد بود و این سئوال مطرح می شود که آیا دولت آینده می تواند فقط از ائتلاف های اصلی تشکیل شود؟ و آیا دیگر ائتلاف ها به صفوف اپوزیسیون خواهند پیوست؟
همچنین به نظر نمی رسد که ائتلاف های بزرگ دور کردن خود را به طور داوطلبانه از دولت جدید بپذیرند، لذا به اعتقاد اکثر تحلیل گران سیاسی این مسئله به برهم زدن ثبات و امنیت عراق و احتمالا" خشونت خواهد انجامید و دولت جدید عراق سرانجام از تعدادی از ائتلاف های بازنده در انتخابات تشکیل خواهد شد که به دلیل اینکه همه این ائتلاف ها از احزاب سیاسی تشکیل نشده اند و شخصیت هایی مستقل نیز عضو آن ها هستند توافق در خصوص یک برنامه دولتی بین این ائتلاف امکان پذیر نخواهد بود.

کد خبرنگار : 20103