به گزارش خبرنگار کردپرس، بیش از 94 هزار نفر در شهر قروه سکونت دارند و در مقایسه با این تعداد جمعیت اما برخی امکانات هنوز نتوانسته پاسخگوی نیاز جمعیتی شهر باشد. از جمله مراکز تفریحی و سرگرمی یکی از مهم ترین خواسته های شهروندان قروه ای است. موضوعی که به جلسات مسئولان کشیده شده و بارها نظرات شعارزده را پیرامون خود طرح کرده و بارها عواقب و پیامدهای آن مورد نقد قرار گرفته اما در عمل هیچ اقدام مبسوطی که بتواند پاسخگوی نیاز شهروندان باشد صورت نپذیرفته است.
در واقع ساکنان شهر قروه تعداد مراکز تفریحی که در شهر خود می‌شناسند را به تعداد انگشتان یک دست هم نمی دانند و از کمبود مراکز تفریحی و گردشی متناسب با نیاز اجتماعی و اقتصادی در شهر معترض اند.
کمبود مراکز تفریحی ویژه خانواده‌ها
یکی از عمده معضلات خانواده های قروه ای چگونه سپری کردن روز تعطیل است. شاید بتوان بدون اغراق گفت که در روز تعطیل همین معضل موجب کدورت، ناراحتی، افسردگی و کشمکش اعضای خانواده هم می شود.
موضوعی که یکی از شهروندان به آن تأکید دارد.«روز تعطیل به غیر از دریاچه سراب و پارک رضوان جای گردشی دیگری در قروه نداریم و این دو هم بدون امکانات مناسبی تنها هزینه های سنگین را برای خانواده ها به همراه دارند.» به گفته «علی فعله گری» این روزها استفاده از امکانات تفریحی هم تنها برای قشر پر درآمد است و خانواده های با درآمد متوسط به پایین نمی توانند از این امکانات و شرایط بهره ببرند و این منصفانه نیست.
در عین حال شهروند دیگری معتقد است امکان تفریحی حتی برای خانواده هایی با درآمد بالا هم اندک و در سطح خدماتی پایین است.«مصطفی مشیرپناهی» ضمن بیان این مطلب، افزود:«متأسفانه در تنها شهربازی روباز قروه تجهیزات فرسوده استفاده می شود و در بخش رستوران و غذاخوری کیفیت سرویس ها به واقع پایین است و این شامل همه اقشار جامعه می شود.»
او به نبود رستوران و غذاخوری مطلوب و با کیفیت بالا در سطح شهر اشاره کرد و از ضعف در ایجاد خلاقیت و خدمات کیفی و مهم تر از همه از اینکه در برخی جاها هزینه ای که دریافت می شود متناسب با امکانات نیست، گفت.
به گفته این شهروند اماکن تفریحی به حدی اندک است که به چشم نمی آید و اینکه یک محوطه ای چمن کاری و چند تا وسیله ورزشی نصب شود، نمی تواند نیاز مردم را تأمین کند. در واقع در برخی پارک ها حتی آبخوری و سرویس بهداشتی وجود ندارد و امکانات تفریحی پیش بینی نشده و تنها تفاوتی که با خیابان دارد چمن کاری شدن آن است.
ترجیح شهرهای دیگر برای گشت و گذار
در واقع کمبود امکانات تفریحی تمامی شهروندان قروه ای در گروه های درآمدی مختلف را شامل می شود. نتیجه این کمبودها ترجیح شهرهای دیگر برای گشت و گذار برای خانواده هایی است که امکان مالی مناسبی دارند.
یکی از شهروندان بر این باور است که قروه در روزهای تعطیل به متروکه ای وحشتناک تبدیل می شود.«در روزهای تعطیل قروه خالی از سکنه به نظر می رسد و همه مغازه ها بسته می شود به حدی که انگار گرد مرگ در شهر پاشیده اند.»
«نسرین رستمی» از خانواده هایی که امکان مالی دارند و در روز تعطیل به هیچ عنوان در قروه نمی مانند و اغلب متمولین با خانواده خود به مسافرت می روند گفت و به وجود مشکل برای خانواده های با وضعیت درآمدی کم در زمینه تفریح و سرگرمی اشاره کرد.
البته ناگفته نماند که این شهروند بر این موضوع تأکید دارد که وضعیت اقتصادی خانواده ها بر بسیاری از مسایل زندگی تأثیر می گذارد و شاید تفریح و سرگرمی به بخش آخر زندگی آنان برسد و حتی شاید هرگز این بخش که نیاز اساسی برای هر فردی است جایی در زندگی این خانواده ها نداشته باشد.
تشدید کشمکش های خانوادگی در تعطیلات
با این وصف سؤال این است که چه بر سر خانواده ندار در روز تعطیل خواهد آمد؟ موضوعی که به نظر نمی رسد هیچ دستگاه اجرایی خود را متولی پاسخ به آن بداند و همین کناره گیری از مسئولیت موجب شده است مقوله تفریح همواره در قروه به حاشیه رانده شود و برخی دستگاه ها به تازگی و اغلب با برنامه های مقطعی و تسکین های موقت برای آن راهکار ارائه دهند.
کمبود اماکن تفریحی بیشترین تأثیر منفی را بر خانواده هایی با درآمد متوسط و پایین باقی می‌گذارد. شاید خانواده های با درآمد بالا بتوانند به خارج از شهرستان برای تفریح بروند اما دیگر اقشار کم درآمد هرگز به این قسمت از زندگی خود دسترسی نخواهند داشت. مسئله مهمی که یکی از اهم موضوعات حقوق شهروندی بوده و همچنان مغفول مانده است.
بررسی های میدانی خبرنگار کردپرس نشان می دهد که اگر اماکن تفریحی در سطح شهر مناسب و پاسخ گوی نیاز شهروندان باشد نه تنها خانواده های کم درآمد بلکه آنانی که از نظر اقتصادی وضعیت خوبی دارند هم از موقعیت شهر خود بهره می برند. در واقع اکثر شهروندان در پاسخ به اینکه روزهای تعطیل را کجا می روند تنها یک مسئله را بیان می کردند، اینکه کجا می توان برای تفریح رفت؟ دریاچه سراب که هیچ امکانات خدماتی مناسبی ندارد یا پارک رضوان که تنها درخت و چمن است یا پارک شهر که محل فضله پرندگان شده یا پارک شهدای گمنام که حتی مسیر ورودی و خروجی آن نه امنیت دارد و نه هموار برای رفت و آمد است.
به گفته «نسرین احمدی» که همراه با خانواده اش همیشه برنامه ای برای روزهای تعطیل دارند، نمی‌توان از خانواده ها انتظار داشت روزهای تعطیل در پارک ها و یا نهایت حاشیه دریاچه سراب بنشینند بلکه لازم است امکانات تفریحی و سرگرمی مناسب با قیمت مناسب تعریف شود.
براساس تحقیقات روانشناشی کار کردن همه روزه بدون اینکه زمان تفریح و بازیابی نشاط روحی فراهم شود، انسان را افسرده و غمگین می سازد و به جرئت می توان گفت یکی از دلایل تشدید خشونت کمبود درجه شادی و نشاط و راحتی روانی مردم است و به دلیل اینکه فرد مکانی برای تخلیه کشمکش های روزانه خود ندارد دچار کشمکش روحی و روانی می شود.
بر همین مبنا یکی از دلایلی که خانواده ها در روز تعطیل بیشتر از زمان دیگر دچار درگیری و کشمکش می شوند به خاطر کمبود شادی و نشاط در فضای زندگی بوده و لازم است دستگاه های متولی نسبت به اصلاح این خلاء اقدام کنند.
تفریح متولی ندارد
بر اساس مطالعات جامع صورت گرفته توسط گروهی از روانشناسان کشور عملکرد نامناسب سازمان‌های فرهنگی، پایین بودن نشاط اجتماعی، احساس محرومیت و ناامیدی و ناکامی در ردیف گروه ۵۰ دلیل بروز و ظهور خشونت مطرح شده است. این مطالعات که در پی ضرورت کشف و بررسی دلایل بروز خشونت انجام شده نشان می دهد در طول یک سال گذشته حداقل برای رفع موارد مذکور هیچ برنامه مشخصی اجرا نشده است.
طبق این تحقیق و با بررسیهای میدانی آنچه به چشم می آید این است که برخی دستگاه های فرهنگی مقوله تفریح را در حیطه وظایف خود نمی دانند و در واقع به نظر می رسد تفریح هیچ متولی خاصی در قروه ندارد. این گروه حتی در فرهنگ سازی برای ضرورت تفریح هم اقدام درخوری ندارند.
در این میان تنها دستگاهی که در حوزه نشاط آفرینی اجتماعی ورود داشته و برنامه هایی اجرا کرده، اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده که با همکاری شهرداری قروه علاوه بر تمرکز به مقوله فرهنگ، برنامه‌های فرهنگی و نشاط آفرینی خود را افزایش داده است.
با این وجود شهروندان معتقدند این مقدار از امکانات هنوز کفایت نیازها را نمی کند و نیاز است یک الگوی مناسب نشاط آفرینی در شهرستان طرح ریزی شود.
تغییر نگاه به نشاط آفرینی
هرچند شهرداری و شورای شهر و دیگر سازمان های مسئول به همراه انجمن های مردم نهاد فرهنگی و هنری در تلاش برای ایجاد نشاط آفرینی و تقویت آن هستند اما گویا تا زمانی که نگاه به نشاط در جامعه قروه توسط عده ای اصلاح نشود نمی توان انتظار اجرای مطالبه به حق مردم برای تفریح و شادی را داشت.
در هر صورت برای داشتن جامعه آرام و شهروندان شاد لازم است زمینه شادی فراهم شود اما آنچه قابل‌توجه است، خود برنامه‌های شادی و نشاط‌آفرینی هم در برخی مواقع از فضاهای شاد فاصله دارد و بیشتر به انجام تکلیف و یک جلسه سخنرانی همراه با موسیقی تبدیل شده است.
نتیجه بی‌توجهی به شادی موردنیاز شهروندان، کارمندانی است که روزهای پنج شنبه را به روزهای شنبه ترجیح می دهند و حال و حوصله پاسخگویی به ارباب رجوع را ندارند و یا کارگری که بدون اینکه دلیل آن را بداند در زندگی مشترک خود دچار مشکل می شود و یا جوانی که گزینه های انحرافی را برای تفریح بر می‌گزیند.
قروه با وجود برخورداری از پتانسیل‌های متعدد طبیعی هنوز شهروندان خود را تأمین نکرده است و انتظار می رود مقوله تفریح در قروه برای گروه های سنی مختلف، برنامه تعریف شده داشته باشد و همراه با خوش سلیقگی و برخورداری از ایده هایی متناسب با نیاز شهروندان هم از نظر موقعیت اجتماعی و هم اقتصادی اجرا شود./
* گزارش: زیبا امیدی فر
نظر شما