به گزارش کردپرس، «ساعت 17:15 هفتم تیرماه سال ۱۳۶۶ و بهنگام نماز عصر، هواپیماهای رژیم بعث چهار نقطه در داخل شهرسردشت را که به منبع آب شهر یا همان میدان «سه رچاوه» نزدیک بودند، بمباران کردند.»

«مردم که نمی دانستند بمباران شیمیایی است به پناهگاه ها پناه بردند. هواپیماها برای ماندن بیشتر مردم در پناهگاه و گرفتن بیشترین تلفات بیش از یک ربع برآسمان سردشت پرواز کردند.»

این روایت «صالح عزیز پور اقدم» نائب رئیس انجمن مدافعان مصدومان شیمایی سردشت از جنایت بزرگی است که سردشت را به شهری تاول زده با بوی لیمو تبدیل کرد.

به گفته عزیز پور اقدم که بعد از فاجعه ۷ تیرماه چهل روز در اسپانیا تحت درمان بود، «آمار رسمی از شهادت 130 نفر و مصدومیت 1500 جانباز حکایت دارد اما دکتر فروتن که در آن زمان در بیمارستان سردشت خدمت می‌کرد در کتابی از مصدوم شدن 8 هزار و 24 نفر خبر داده است و دکتر ولایتی فردای روز این حادثه آمار چهار هزار و پانصد نفر را به سازمان ملل اعلام کرد.»

با گذشت 31 سال از بمباران شیمیایی سردشت، به گفته دبیرپیشین کمیته حقوقی مصدومان شیمیایی، مصدومان این حادثه با دو مشکل اساسی همچنان دست و پنجه نرم می کنند.

«عثمان مزین» در گفت وگو با خبرنگار کردپرس گفت: هشت هزار مدعی جانباز شیمیایی در شهرستان سردشت وجود دارد اما تنها ۲۰ درصد آنها به عنوان جانباز شیمیایی شناسایی شده اند و بنیاد شهید و امور ایثارگران برای تشکیل کمیسیون تعیین درصد در سردشت اقدام نمی کند.

وی افزود: قانونا، دولت موظف است با تشکیل این کمیسیونها به شناسایی جانبازان شیمیایی اقدام کند و نتایج بررسی کمیسیونها را هر 9 ماه یک بار دراختیار کمیسیون اجتماعی مجلس قرار دهداما نه مجلس و نه بنیاد شهید و امور جانبازان این مسئله را پیگیری نمی کنند.

بعد از 7 تیر 1366، سردشت ماند و اعصابهای ویران، پوستهای آسیب دیده و سیستم تنفسی آشفته هشت هزار مصدوم. در سال 78مقام معظم رهبری برای حال مشکلات درمانی این مصدومان دستور احداث مجهزترین کلینیک خاورمیانه ویژه مصدومان شیمیایی را در این شهر صادر کرد.

ساختمان این کلینیک ساخته شد اما سالهاست که تعطیل مانده است. به گفته مزین، کلینیک تخصصی بیماران شیمیایی سردشت نیز که چندین بار افتتاح شده است به علت نبود امکانات درمانی مناسب و پزشکان متخصص تعطیل است.

وی در خصوص علت تعطیل ماندن این کلینیک گفت: وزارت بهداشت و درمان می گوید که مدیریت این کلینک را در اختیار ندارد پس موظف به تجهیز آن به کادر پزشکی نیست و اختلاف در نحوه مدیریت ما بین وزارت بهداشت و بنیاد شهید سبب شده که این کیلینک به یک چهار دیواری تبدیل شود.

دکتر همایون هاشمی وزیر بهداشت و درمان هفتم تیرماه نیز سال 93 وعده داد درمانگاه تخصصی جانبازان شیمیایی در سردشت راه اندازی شود.

همزمان با مطرح شدن وعده ساخت درمانگاه تخصصی جانبازان شیمیایی در سردشت از سوی وزیر بهداشت، "رسول خضری" در گفت و گو با کردپرس از احداث شبعه بیمارستان فوق تخصصی ساسان در این شهرستان خبر داد و اعلام کرد: اگر وزیر شبکه بهداشت و درمان همراهی وموافقت کند این شعبه بیمارستان ساسان مخصوص جانبازان شیمیایی با پزشکان متخصص و فوق متخصص جهت درمان جانبازان و انجام کارهای تحقیقاتی در این زمینه در شهرستان سردشت راه اندازی می شود.

با تحقق نیافتن این وعده ها و در نبود امکانات درمانی مناسب در شهر مصدومان شیمیایی به گفته دبیرپیشین کمیته حقوقی مصدومان شیمیایی سردشت هشت هزار مصدوم شیمیایی سردشت و حتی یک هزار جانباز شیمیایی سردشت که توسط بنیاد شهید و امور ایثارگران شناسایی شده اند باید برای ادامه روند درمانی خود به شهرهای اطراف مراجعه کنند و این امر سبب سرگردانی آنها و افزایش هزینه های درمانی می شود.