به گزارش خبرگزاری کردپرس، وی هوشمندی اعضای انجمن شعر و ادب ایلام را در توجه به حوزه‌ی نثر کُردی ستایش کرد و گفت: شاید بیشتر از 75 درصد کسانی که به نخستین جشنواره داستان کُردی رازان اثر فرستاده‌اند، اولین داستان کُردی خود را نوشته‌ و فرستاده‌اند و البته باید بگویم که آثارشان از بعضی کارهای قدیمی‌ترها قدرتمندتر بود.

شاهمرادیان گفت: نویسندگانی که تازه به نوشتن داستان با زبان کُردی ورود کرده‌اند چون قبلاً داستان نویس بوده‌اند و به مهارت‌های آن در زبان فارسی تسلط پیدا کرده‌ و معیارهای داستان‌نویسی معاصر را یافته‌اند، وقتی وارد زبان کُردی شده و داستان نوشته‌اند، کارهایشان خوب از آب درآمده است.

وی توجه به نثر کُردی و آن هم به شکل هنری در قالب داستان در این جشنواره خیلی ارزشمند دانست و افزود: اگر قبلاً به تعداد انگشتان یک دست داستان‌نویس کُردی داشتیم، امروز حجم داستان‌نویسان کُردی بسیار بالاتر رفته و افراد زیادی وارد داستان‌نویسی کُردی شده‌اند.

مردم را با نثر کُردی آشنا کنیم

او ابراز امیدواری کرد که توجه به نثر کُردی افزایش یافته و روزی شاهد نگارش کتب علمی با زبان کُردی (خصوصاً در عرصه‌ی علم انسانی) باشیم و به هویت خود را با آن ابراز کنیم.

شاهمرادیان عنوان کرد: ما باید به سراغ مردم برویم و آن‌ها را با نثر کُردی آشنا کرده و آشتی دهیم. مردم ما گر چه به شعر کُردی علاقه دارند و گاهاً بعضی‌ها چند صد بیت شعر کُردی را در حافظه دارند و شعر کُردی ایلام توانسته مخاطب خود را پیدا کند اما این نسبت در مورد نثر کُردی وجود ندارد و خوانش داستان کُردی در بین مردم رواج ندارد در حالی که در 50 سال پیش مردم به شدت علاقمند قصه و متل کُردی بوده‌اند اما الان چنین اقبالی به داستان کُردی وجود ندارد. نویسندگان باید کاری کنند که مخاطب امروزی را جذب داستان‌های کُردی خویش کنند و دلیل اقبال مردم ادوار گذشته به داستان کُردی را در گذشته پیدا کرده و موانع امروزین آن را بررسی کنند.

چند ترفند برای رونق داستان کُردی در بین مردم

وی در ادامه به نویسندگان ترفندهایی را پیشنهاد داد که با آن‌ها شاید بتوان اقبال مردمی به داستان و نثر کُردی را بازگرداند. شاهمرادیان گفت: همانگونه که در اروپا قبل از رواج داستان مدرن، شعر مدرن رواج یافت، در ادبیات کُردی نیز وجود شعر سپید و قطعه‌ی ادبی کُردی برای رسیدن به داستان کُردی مدرن، یک حلقه‌ی مفقوده است. اگر در این زمینه تلاش شود می‌توان به داستان کُردی رسید. انتشار صوتی داستان‌های کوتاه با صدای خود نویسندگان با توجه به حجم بالای رسانه‌های نوین می‌تواند جمعیت بیشتری را به داستان خواندن و گوش دادن به داستان کُردی عادت دهد. چاپ آثار داستانی کُردی می‌تواند داستان را به دست مردم برساند و خوانش داستان کُردی را در بین مردم رواج دهد.

توجه به ظرفیت‌های بومی و محلی دیگر توصیه شاهمرادیان به نویسندگان جوان داستان کُردی بود. او گفت: اگر یک مرتبه داستان مدرن و پست مدرن کُردی ننویسید چون ممکن است مخاطب را پس بزند چرا که مردم هنوز در داستان‌های بومی و محلی هستند و نمی‌توانند فضای آوانگارد را هضم کنند. مطالعه و استفاده از متون اصلی آثار نویسندگان کُرد در سراسر جهان می‌تواند به نویسندگان کمک کند و باعث تقویت نثر و داستان کُردی جنوبی شود.

وی توصیه کرد: نویسندگان در نگارش آثارشان به ترجمه‌پذیر بودن داستان‌هایشان توجه کنند. استفاده از زبان استعاری و کنایات رایج در زبان محاوره کُردی می‌تواند در ترجمه مشکل‌آفرین باشد لذا باید به جهانی بودن و فرامنطقه‌ای بودن آثار خویش توجه کنند. یک راه حل دیگر که سراسر فایده است این است که نویسندگان، داستان‌های فارسی خود را به کُردی ترجمه کنند و با این کار هم نثر خود را تقویت کرده و هم به غنای زبان کُردی کمک می کنند.

عدم رعایت نحو در آثار داستانی باعث اضمحلال زبان کُردی می‌شود

این منتقد ادبی یکی از آسیب‌های نخستین جشنواره داستان کُردی رازان را رعایت نکردن نحو و دستور زبان کُردی دانست و گفت: جدا از مفاهیم تکنیکی، اگر نویسندگان نحو زبان کُردی را رعایت نکنند، به مرور باعث پاشیده شدن این زبان خواهند شد. لذا باید همّ و غم خود را در یادگیری دستور زبان و نحو زبان کُردی قرار دهند و بهترین راه این است که همانگونه که با یکدیگر صحبت می‌کنند، همان نحوه را در نگارش نثرها و داستان‌های خود بیاورند.

شاهمرادیان تصریح کرد: رعایت نحو و دستور زبان کُردی نکته‌ی بسیار مهمی است و غفلت از آن، ناخواسته منجر به از بین رفتن زبان کُردی می‌شود و این خود به نوعی خیانت است. باید توجه داشت که صرف و نحو و دستور زبان همین آثار به نسل بعدی آموزش داده می‌شود و اگر این کارها خودشان فاقد اصول نحوی و دستوری باشند، منجر به نابودی و اضمحلال زبان کُردی در آینده خواهد شد.