به گزارش خبرنگار کردپرس، روز پنجشنبه در حالی کلنگ احداث بخشی از زنجیره فولاد در قروه با حضور وزیر صنعت، معدن و تجارت بر زمین زده شد که تعدادی از اهالی روستای «شیخ تقه»؛ روستای محل احداث واحد تولیدی آهن اسفنجی 800 هزارتنی، با پریشانی و چهره های دل نگران که به وضوح دیده می شد حضور داشتند.

مردمی که از زن و مرد، کودک و جوان آمده بودند تا ببینند آنچه در حوالی روستا شکل می گیرد رنگ واقعیت می گیرد یا نه. در ذهن تک تک اهالی روستا که در گفت و گو با خبرنگار کردپرس عنوان کردند تنها یک سؤال بود «سودی به روستا می رسد و جوانان را از بیکاری نجات می دهد؟»

از طرفی دیگر جمعی از فعالان اقتصادی هم که در این مراسم بودند نگرانی خود را از اینکه چه تضمینی وجود دارد تا سرنوشت این پروژه به خط ذوب آهن نرسد، اعلام کردند.

در همین راستا خبرنگار کردپرس از وزیر صنعت، معدن و تجارت خواستار پاسخ به این نگرانی ها شد. «محمد شریعتمداری» در پاسخ به این سؤال که چه تضمینی وجود دارد برای اینکه زنجیره فولاد به سرنوشت ذوب آهن دچار نشود، تنها به یک جمله بسنده کرد و گفت:«حرف های شیرین بزنید و آیه یأس نخوانید. سعی کنید با مردم از خوبی ها بگویید.»

با این پاسخ وزیر شاید در ظاهر بتوان گفت این پروژه اشتغالزایی خوبی دارد و سود مناسبی را هم به همراه خواهد داشت اما اگر واقع بینانه به موضوع نگاه کنیم جوابی دیگر را خواهیم داشت.

قبل از هر چیز این سؤال مطرح می شود که چرا مسئولان امر کلنگ زنی یک پروژه را تحقق اهداف اشتغال و تولید می دانند؟ همانند نماینده مردم قروه و دهگلان که در کانالهای تبلیغاتی خود با انتشار عکس های فراوان از تحقق زنجیره فولاد خبر داده است. همین امر باعث شد بسیاری از فعالان اقتصادی و سیاسی واکنش های منفی نشان دهند مبنی بر اینکه آیا از نظر نماینده کلنگ زنی تنها، یعنی تحقق زنجیره فولاد؟ مگر زمین بیایانی و یک دایره گچی به معنای تحقق است؟

مسئله ای که به اعتقاد بسیاری از فعالان سیاسی، این سوژه ای می شود برای انتخابات و از این به بعد نامزدهای انتخاباتی، دیگر بحث تعطیلی ذوب آهن در ستادهای انتخاباتی را ندارند و به جای آن از زنجیره فولاد می گویند.

به گفته اکثر کارشناسان اقتصادی در واقع زمانی که این پروژه احداث شود و طبق ارزیابی ها به اشتغالزایی برسد و تولید را با مدیریت درست رونق دهد، آن وقت می توان به تحقق تمامی مباحث مطرح شده منجمله پاسخ اهالی روستا دست یافت. چرا که سال ها پیش زمان کلنگ زنی ذوب آهن کردستان هم همین حرفهای شیرین را زدند و در آخر یک ضرر اقتصادی بزرگ با حجم وسیعی از نیروی بیکار به دلیل سوء مدیریتی به شهرستان وارد شد. ضرری که به جای بهبود آن همچنان کلنگ های بدون توجیه اقتصادی بر زمین زده می شود و به جای درمان، نمک روی زخم می شود.

در هر صورت نیاز است مسئولان امر از تبلیغات و سخنان کلیشه ای دست برداشته و با مردم مطابق آنچه در پیش رو است صحبت کنند. نه اینکه از مردمی که هر روز یک بحران جدید همانند ضعف مالی، بیکاری، خشکسالی و ... را می بینند بخواهند با آرامش ذهن به پوشش ظاهری زندگی بپردازند.

حکایت «حرف های شیرین» وزیر بسیار مرتبط به این سروده «فروغ فرخزاد» است که «چگونه می توان در کوچه ای که پر از بوی تعفن است به صدای چهچه پرندگان گوش داد.»

حال جناب وزیر چگونه از جامعه رسانه و دیگر افراد فعال اقتصادی می خواهد در این وضعیت نابسامان کام مردم را با حرف های شعاری شیرین کنند؟ بهتر است بگوییم کسی نه آیه یأس می خواند و نه حرف های ناامید کننده می زند، بلکه همه به دنبال گفتن حقایق می دوند. حقایقی که در روز افتتاح پروژه و به کارگیری نیروی بیکار جامعه و چرخش صنعت و تولید آشکار می شود و انتظار مردم تنها برای رسیدن به این روز است. روزی که رئیس صنعت، معدن و تجارت کردستان اعلام کرده برای تحقق آن از هیچ تلاشی دریغ نخواهد کرد./