به گزارش خبرنگار کردپرس، «سیدآباد» نام آبادی است که دارد آبادانیش را به خاطر «سایت پسماند شهری مهاباد» از دست می دهد.

تابستان است و فراغت و هرم گرما، اما سیدآباد از تابستان بیزار است. روستای کوچکی که که بیش از336 خانوار و یک هزار و 235 نفر جمعیت درآن سکونت دارد، در یک کیلومتری بخش مرکزی شهرستان مهاباد واقع شده اما نه مثل باقی روستاها، روستا است و نه به خاطر نزدیکی اش به شهر بخشی از آن تلقی می شود. انگار سیدآباد ساخته شده تا متعلق به جایی نباشد و مضرات سایت پسماند شهری را هم تحمل کند.

این روستای بخش مرکزی که سال هاست محل دفن پسماند شهری مهاباد است، اکنون با رشد فیزیکی و افزایش خانوار دیگر نمی تواند پذیرای سایت پسماند باشد. اگر یک شب میهمان یکی از اهالی این روستا باشید دلیل بیزاریشان را از تابستان متوجه خواهید شد. هر صبح بوی متعفن زباله است که با باز کردن پنجره به مشام می رسد و این بو آنقدر بی رحم است که حتی از لای کولرهای آبی نیز خود را به منازل روستا می رساند. شیرابه ایی که به دل خاک و به جویبارهای روستای سیدآباد نفوذ می کند و بویی که می تواند ناقل بیمارهای عفونتی و پوستی باشد و متاسفانه اولین قربانیان آن کودکان هستند.

2 ماه قبل، در یکی از جلسات کارگروه پسماند شهری مهاباد دهیار روستای سیدآباد با اشاره به وضعیت نابهنجار زیست محیطی این روستا گفت:«شیرابه های دفن پسماند وضعیت بغرنجی را برای اهالی آن منطقه شکل داده اند به نحویکه کودکان در سیدآباد به دلیل هوای آلوده به بیماری های عفونی مبتلا می شوند که دو تا سه هفته بهبودی آنها طول خواهد کشید از این رو ضروری است تا مشکل چندین ساله مدیریت پسماند در سیدآباد به طور کلی برطرف شود».

به گفته مدیر کل حفاظت محیط زیست استان آذربایجان غربیو محلی که امروزه در اطراف روستای سیدآباد به سایت پسماند شهری مهاباد تبدیل شده، مجوزی از سازمان حفاظت محیط زیست دریافت نکرده و دفن پسماند در آن محل منطبق با شرایط و ضوابط محیط زیستی نیست.

بنا بر مصوبات جلسه کارگروه پسماند شهری که (23اردیبهشت) برگزار شد، مقرر شد تا ظرف یک ماه آینده ساماندهی محله قدیمی دفع پسماند از سوی شهرداری مهاباد انجام بگیرد و در میان مدت نیز محل جدیدی را برای دفع پسماند شهری معرفی نمایند تا به مرور زمان به طور کامل سایت قدیمی پسماند به محل جدید انتقال داده شود و محل قدیمی نیز به صورت فضای سبز و یا سایر کاربری‌ها احیا و بازسازی گردد.

هر چند تهدید سلامت و تندرستی کودکان به اندازه ای می تواند فجیع باشد که مسئولان امر، پروژه انتقال سایت پسماند را در اولویت کاری خود قرار دهند. اما این پروسه به گفته مسئولان «به مرور زمان» برطرف خواهد شد و معلوم نیست که در این بازه دراز مدت چند کودک دیگر بیمار می شوند و آلودگی ناشی از سایت دفن زباله، چگونه زندگی اهالی آنجا را تهدید می کند.

اهالی این منطقه حاشیه نشین در حال حاضر تابستان متعفنی را پشت سر می گذرانند و فراغت را از یاد برده اند. روستایی که به تازگی دهیار آن عوض شده و دهیاری حتی کوچکترین امکاناتی برای جمع آوری زباله های داخل روستا را هم در اختیار ندارد و اصلی ترین درخواستشان آسفالت معابر است که با وجود نزدیکی 1 کیلومتری به شهر از هیچکدام از خدمات شهری برخوردار نیستند.

همه این عوامل اهالی سیدآباد را مجبور ساخت تا پنجشنبه 28 تیر در گرمای تابستان، با بستن جاده جلوی تخلیه ماشین های دفع پسماند را بگیرند. این اعتراض آنها به حقوق انسانی شان دلیلی آشکار بر این مسئله بود که وعده «به مرور زمان» برایشان قابل قبول نیست و سلامتی کودکانشان در اولویت قرار دارد.

هر چند در این مدت شهرداری مهاباد سعی کرده با ساماندهی وضع موجود به احداث حوضچه های بتنی برای کنترل شیرابه ها و فنس کشی برای جلوگیری از پخش شدن زباله ها به خارج از سایت جلوگیری کند، اما هنوز نتوانسته رضایت ساکنان سیدآباد را فراهم نماید.

این مسئله تنها به سیدآباد مربوط نمی شود بلکه در مقیاسی کوچکتر و پایین تر از آن در محله فجر پایین مسیل خشک شده ایی وجود دارد که به محل انباشت زباله ها تبدیل شده است. این آبراهه تنها دو ماه اول فصل بهار پرآب و پس از آن به محل تجمع زباله های شهری تبدیل می شود و هر تابستان این حجم از زباله در کنار منازل مسکونی در این محله برای ساکنینش عذاب آور است.

این ها بخشی از معضلات زیست محیطی مناطق حاشیه نشین مهاباد در جوار سایت پسماند شهری است. شهری که شورای اسلامی آن در تیر ماه سال 95 از احداث کارخانه بازیافت زباله و مکلف بودن به تعیین مکان یابی دقیق کارخانه بازیافت خبر می داد. اما از تیر 95 تا تیر 97 تاکنون نه تنها این وعده عملی نشده بلکه اهالی سیدآباد هنوز هم نسبت به معضل سایت پسماند شهری در آنجا و کمبود امکانات خدماتی، رفاهی، بهداشتی معترض اند.