به گفته حنان عثمان، رئیس انجمن فرهنگی - اجتماعی نوروز و از کردهای مقیم لبنان، حدود 100000 تا 150000 کرد در لبنان زندگی می کنند. حوادث اخیر در عفرین، کوبانی و روژاوا( مناطق کردنشین سوریه) باعث افزایش مهاجرت کردها به لبنان شده است.

اولین گروه خانواده های کرد در قرن 11 میلادی وارد لبنان شدند.

آنها خانواده های فئودالی و شاهزادگان قبایل مهم بودند که اساسا برای دفاع از لبنان در جنگ های صلیبی به این کشور آمدند. یکی از قابل توجه ترین خانواده های کردی که لبنانی به شمار می آیند، جمبلات ها هستند و اعضای آن عمدتا در منطقه چوف کوه لبنان زندگی می کنند.

ولید جنبلاط رهبر دروزی های لبنان و رهبر فعلی حزب سوسیالیست ترقی خواه این کشور نمایانگر کردهای جنبلاط است.

گروه دوم از کُردها در سال 1920 از ماردین و بوتان در ترکیه به دلیل خشونت، سرکوب و نسل کشی که توسط دولت ترکیه و پس از توافق سایکس- پیکو و تقسیم کردستان عراق به وجود آمد، وارد لبنان شده اند.

بسیاری از کردها در غرب بیروت و در منطقه زقاق البلاد زندگی می کنند، اما پس از جنگ سوریه، بسیاری از کردها در بوری حمود که به عنوان ارمنستان کوچک نیز شناخته می شود، در شمال شرق پایتخت لبنان مستقر شده اند.

بر خلاف کردها در ترکیه، سوریه و عراق، کردها در لبنان درخواستی برای استقلال و جدایی نداشته اند.

براساس یک مطالعه منتشر شده توسط دانشگاه آمریکایی بیروت، جامعه کردی در لبنان به دو گروه اصلی تقسیم می شود: کسانی که گویش کرمانجی دارند و کسانی که به زبان محلی عربی صحبت می کنند اما زبان آنها تحت تأثیر زبان کردی، آشوری و ترکی قرار گرفته است.

کردهایی که به آنها گذرنامه لبنانی اعطا شده، به رهبران سنی، مخصوصا در دوران انتخابات مجلس این کشور متعهد هستند.

حنان عثمان که نامزد انتخابات پارلمانی سال 2018 در بیروت بود تأکید کرد که به کُردها وعده داده شده که یک کرسی مجلس لبنان به آنها اختصاص یابد و زبان کُردی نیز در مدارس تدریس شود. اما هیچ چیز تغییر نکرده و کردها همچنان مانند شهروندان درجه دو در لبنان با آنها رفتار می شود. اعتراض کردها مشروع است چرا که ارامنه ای که فقط 6000 رای دهنده در بیروت دارند در پارلمان نمایندگان دارند، در حالی که کردها که 12000 رای دهنده دارند چرا نباید در پارلمان لبنان نماینده نداشته باشند.

حنان عثمان موفق نشد که آراء لازم را برای پیروزی در انتخابات کسب کند و کردها هنوز در پارلمان لبنان نماینده ندارند. کردها در لبنان عمدتا در زمینه های اقتصادی و آموزشی از اقشار محروم هستند و دلایل زیادی برای این امر وجود دارد.

رفیق حریری، نخست وزیر لبنان که ترور شد، در سال 1994 برای پذیرش عادی کردها در میان لبنانیها فعالیت و اقدامات زیادی انجام داد. او منافع روشنی در انجام این کار داشته است، زیرا او می توانست رای بیشتری از میان اهل سنت داشته و دل طرفداران خود را به دست بیاورد.

با وجود مخالفت شیعیان و احزاب مسیحی، به هزاران نفر از کردها شهروندی لبنان اعطا شده است. به آنها حق رأی دادن داده شده اما نمی توانند به عنوان نماینده وارد پارلمان شوند هرچند در قانون در این مورد تصریح نشده است.

علیرغم مشکلی که کردها در لبنان با آن روبرو هستند، همه آنها موافقند که از یک جنبه، یعنی آزادی بیان، بهتر از کردها در ترکیه، عراق یا سوریه هستند. کردها در لبنان می توانند تا زمانی که نظم عمومی را مختل نکرده باشند به خیابان ها بیایند. آنها می توانند نوروز، بهار یا هر جشن تعطیلات دیگر کردی را بدون ترس از به مخاطره افتادن زندگیشان و یا نگرانی از به زندان افتادن، جشن بگیرند.

کردها در لبنان از آن کشور کوچکی که از آنها استقبال می کنند، سپاسگزار هستند، اما همه آنها در آرزوی مهاجرت به خارج از کشور به ویژه در آلمان هستند و امیدوار هستند که در آنجا بتوانند به حقوق اجتماعی و و شهروندی که به آن تعلق خاطر دارند دست پیدا کنند.

*کریستین واکد تحلیلگر ریسک و خبرنگار سابق سفارت فرانسه در امارات متحده عربی است. او همچنین به عنوان زبان شناس و تحلیلگر در وزارت کشور فرانسه فعالیت کرده است.

منبع: گولف نیوز

ترجمه: خبرگزاری کردپرس- سرویس جهان

کد خبرنگار: 40101