به گزارش کُرد پرس، در حالی که میزان اشتغال صنعتی در استان کردستان کمتر از 2 دهم درصد و درآمد سرانه مردم این استان بی بخت، نصف میانگین درآمد سرانه کشوری است و در ماه های پیاپی سهم شان از گرانی (تورم) با فاصله چند درصدی همواره بیشتر از متوسط کشوری بوده است و این روند به صورت مزمن ادامه یافته است، برخی از مسئولان که بخش عمده این گرفتاری ها اتفاقا به حوزه کاری آنها مربوط می شود، در جلسات شان رسانه های منتقد را متهم می کنند.

در آخرین مورد آن رییس سازمان صمت کردستان در جلسه تنظیم بازار استان (دو شنبه 25 اسفند) گفته است: « برخی رسانه ها آگاهانه یا غیر آگاهانه بدون دیدن تمام مشکلات اقتصادی کشور و تحریم ها وضعیت تولید استان را زیر سوال می برند، که جای تاسف دارد، چرا که این جفا در حق مردم،! دولت و سرمایه گذاران بخش خصوصی است.»

حال در محضر افکار عمومی جریحه دار شده مردم نجیب کردستان این سوال مهم مطرح می شود که پایین بودن وضعیتِ عمومِ شاخص های تولیدی و صنعتی در استان کردستان نسبت به میانگین کشوری «جای تاسف» دارد یا اینکه معدود رسانه های منتقدی که سال هاست به دستور عالیجنابان حتی از حضور در جلسه تنظیم بازار منع شده اند، این مشکلات را بیان کنند بلکه گوشی شنوا پیدا شود؟

1 – دیدن مشکلات کلی کشور؛ حرفی به نسبت درست است و رسانه های منتقد اتفاقا در مدت اخیر این مشکلات را صدها بار بیان کرده اند. اینکه چه میزان این مشکلات هم مربوط به تحریم ها و چه میزان از ناکارآمدی ها ناشی می شود بحث شده که در این مقال نمی گنجد.

2- آنچه رسانه های منتقد در کردستان در حوزه تولید و صنعت و مدیریت بازار در این سال ها مطرح کرده اند، توجه دادن به آمارها نسبت به «میانگین کشوری» است. مگر اینکه آقایان بر این باور باشند که این مشکلات و تحریم ها و سایر توجیهات فقط مختص کردستان است که آن بحث دیگری است. به هر حال بقیه استان ها از جمله همین استان های همجوار کردستان هم، در همین شرایط اقتصادی کلی نفس می کشند.

3- اتفاقا موقیعت خاص مرزی استان کردستان؛ اگر بودند مدیرانی که از محافل سیاسی چند نفره فارغ بودند، می توانست این وضعیت در استان را تلطیف کند و حتی به کمک اقتصاد کشور بیاید نه اینکه مردم این استان رنج بیشتری از مردم سایر نقاط تحمل کنند.

4- دفاع از وضعیت تولید و صنعت در استان کردستان از سوی مسئولان این حوزه جرات می خواهد مگر اینکه آقایان هنگام بازدیدهایشان از شهرک های صنعتی چشم شان را به روی واقعیت ها بسته باشند یا اینکه وضعیت اسفبار مدیریت معادن را در استان نخواهند ببینند. آن هم حرف دیگری است.

5- بر اساس چه منطقی بازتاب کژکاردهای مدیریتی در حوزه تولید در استان ظلم به «بخش خصوصی» است؟ مگر آقایان درد دل های همین فعالان بخش خصوصی را نشنیده اند در این مدت. البته احتمال این نشیدن ها خیلی زیاد است چون وقت برخی مدیران بیشتر در بعضی محافل صرف شده است تا حوزه کاری شان.

6- بیان مشکلات و ارایه راهکارها از سوی رسانه های منتقد در حوزه تولید چگونه ظلم به مردم است؟ مگر این مردم بی بخت خود شب و روز حاصل عملکرد آقایان را در سفره هایشان حس نمی کنند؟ راستی این دوستان جدیدا سری به بازار در شهرهای مختلف استان زده اند؟

7- بیان مشکلات از سوی رسانه های منتقد نمی تواند ظلم به «دولت» هم باشد چرا که به گفته مسئولان ارشد دولتی آنها از نقد استقبال می کنند. البته این در حالی مصداق دارد که محافل «چند نفره» خود را مصداق دولت در کردستان قلمداد نکنند که این مورد را می توان با درصد بالا گفت اینگونه بوده است و این «چند نفره» دولت را برابر با خودشان می دانند و حتی استاندارها را هم استحاله کرده اند.