خبرگزاری کردپرس _ شباهتهای جبری میان نوع انتخاب و تبار حبیبی با رضایی بابادی، این تلنگر را از اشتراک فرجام نافرجام رضایی بابادی برای حبیبی نیز در خاطر مینوازد.
رضایی بابادی هرچند جزو آخرین استاندارهای منصوب در دولت اول روحانی بود، اما اولین استاندار منصوب این دولت در استان کرمانشاه محسوب میشود. او فردی با پیشینه وزارت کشوری و سابقه استانداری و تباری بختیاری بود که نه نمایندگان و نه فعالین سیاسی استان چندان نقشی در انتصابش نداشتند و در سه ماه نخست، تقریباً تمامی انتصابهایش را با مشورت معتمدین کرمانشاهی انجام داد و به همین دلیل از معاونینی قدرتمند بهرهمند شد. اما غفلت وی از برخی انتصابها، موجباتی را فراهم آورد که در حلقه انحصاری افرادی گرفتار آمد که بعدها موجب افتراق وی از برخی معتمدین پیشینش شد و در نهایت، همین رویکرد، زمینه نافرجامی مدیریتی وی را فراهم آورد.
با این حال، تفاوت مهم بابادی با حبیبی در نقاط قوت نسبی وی به حبیبی بود. رضایی بابادی به نسبت دارای ارتباطات قویتری با مرکز بود، سابقه استانداری و مدیریتهای مهم را در ساختار وزارت کشور داشت و همچنین برای معاونت سیاسی خود نیز فردی معتمد را به همراه آورده بود. اما باز هم، با همه این برجستگیها، مدیریتش نافرجام ماند و حلقه محصور و نگرش حاکم بر اطرافیان نزدیکش، زمینه حذف زودهنگام وی را از استانداری فراهم آورد.
به هر روی، وقتی شخصی با سابقه و برجستگیهای نسبی همچون بابادی، بنابر اعتماد صرف به برخی از اطرافیان و محصور شدن در میان حلقهای قومگرا، چنین در ناکامی گرفتار میآید، فرجام حبیبی در صورت تکرار این اتفاق از هماکنون روشن است.
امید که حبیبی، عدم وامداری خویش در انتصاب را به سیاسیون کرمانشاه و نمایندگان به عنوان یک مزیت نسبی بداند و با مطالعه دقیق پیرامون افراد و بررسی کارکرد آنها در دورههای پیشین، در وهله نخست افرادی کارآمد و خوشنام را برای معاونتها برگزیند و در مراحل بعدی، حلقه مشاوران و مدیران نزدیکش را از میان افرادی منصوب نماید که دستکم در میان نیروهای وزارت کشور به خوشنامی و خوشکاری مشهور بوده و صرفاً از سفارشها و توصیههای حلقههای سیاسی تبعیت نکند.
بدیهی است که آنچه در اثر عملکرد و رویکرد رضایی بابادی برایش مقدر شد، احتمالاً در صورت تکرار، بسیار زودتر از آنچه تصور میرود، برای حبیبی نیز رقم خواهد خورد که در صورت وقوع، بیش از وی، استان کرمانشاه متضرر خواهد شد و در میان مدیران کوتاهمدت، سرنوشتش با ناکامیها همسرشت خواهد گردید.
نظر شما