خبرگزاری کردپرس _ پسا انتخاب پزشکیان در کرمانشاه، در کشاکش لابی ها و معامله های پشت و روی پرده برای تعیین استاندار طی می شود، شاید تا پیش از انتخاب پزشکیان، با عنایت به روابط عمیق و دوستی وی با برخی از کرمانشاهی ها، کمتر کسی فکر میکرد که انتخاب استاندار با این تکثر نظر و بی سامانی روبرو شود.
اما عدم ثبات در نظر سر حلقگان ستاد مرکزی وی در استان موجباتی را فراهم آورد تا هرفردی با هر رابطه و معامله ای با هرکسی، خود را در فهرست های مختلف جا دهد و برای انتخاب ایجابی خود و سلبی دیگران، تمام سعی و پول و رابطه خود را بکار گیرد.
از حامیان ستاد قالیباف گرفته تا همرهان راهبردی جلیلی در استان و وابستگان قومی غرب و شرق استان، هرکسی در خیال خود، استانداری خود را میپروراند و در رویاهای خود مدیران زیر دستی و تیمش را انتخاب میکند.
در طرف دیگر حلقه ی نزدیک به پزشکیان نیز هم سعی در کمرنگ تر کردن نقش نمایندگان در تعیین استاندار دارد و نمایندگان هم که خود را داری مشروعیت قانونی و مقبولیت مردمی می دانند، بازی خود را انجام میدهند و سعی در انتخاب گزینه ای همسو با منافع و نظرات خود را دارند.
بنابر عدم اجماع در میان ذی نفوذان و همچنین معاملات و بده بستان های کلان در پشت و پس پرده های لابی گری، تقریبا انتصاب گزینه ای مقبول و مورد توافق در میان تمامی گروهها، از خاطر دور شده است و چه بسا پررنگ ترین نقش را هم در این اتفاق فرسایشی بتوان بر عهده ی رفتار ستادمرکزی پزشکیان گذاشت که با وجود تمامی هماهنگی ها با دولت و حسینعلی امیری و ارائه نام وی به عنوان استاندار مورد وفاق، ناگهان و در کمتر از ۲۴ ساعت با اندک التهاب و نقد رسانه ای از تصمیم خود عقب نشینی کرده و فرد دیگری را با وجود بازنشستگی به انضمام سه بازنشسته دیگر به نام وی پیوست کرده و امیری را گزینه دوم انتخاب خود دانستند!
این رفتار عجیب ستادداران، توامان اینکه وی را از ادامه کار با ایشان دلسرد و منصرف کرد، بلکه با فرسایش زمان موجباتی را رقم زد که هم اعتبار ستاد مرکزی کمرنگ شود و هم افراد دیگر از این خلا بهره برده به لطف بی برکتی بده بستان های رایج این روزها، رویای استانداری خویش در دولت جلیلی و قالیباف را به سودای استانداری در دولت پزشکیان بدل کنند.
طی این روزها هم ستاد مرکزی پزشکیان و حلقه ی اصلاح طلب ها در استان با نادیده گرفتن برخی از گزینه های مورد وفاق و همسو و همراه در روزگار انتخابات و حذف آنان از گزینه های استانداری به بهانه های صرفا گروهی و تنگ نظرانه و پافشاری بر برخی دیگر نه تنها خارج از ریل رفته اند و از اعتبار کمرنگ شده ی خویش کاسته اند بلکه در تقابل با نمایندگان، زمینه را برای ظهور و حضور دیگر افراد میسر کردند.
روشن است که هر روزطولانی تر شدن زمان انتخاب استاندار موجب تحکیم سنبه ی نمایندگان و کمرنگی اعتبار ستاد مرکزی می شود و در نهایت نیز هم گزینه مطلوب نمایندگان را بر استان خواهد نشاند، گزینه ای که چه بسا نه با شعارهای پزشکیان سنخیت داشته باشد و نه با آرزوهایی که طرفداران پزشکیان در خاطر داشتند.
لاجرم نقش اصلی را در این اتفاق نامبارک بیش از هرکس و هر گروه دیگر باید بر عهده ستاد مرکزی استان دانست و در صورت انتخاب گزینه های نامطلوب، اینان باید پاسخگوی این کژکارکردی شان باشند.
نظر شما