به گزارش خبرنگار کردپرس، این روزها بازار قروه در هر صنفی برچسب حمایت از کالای ایرانی خورده، برچسبی که بارها بر تقویت مؤلفه های آن تأکید شده است. جدای از اینکه وضعیت بازار از رونق افتاده و چشم فروشنده برای دیدن مشتری به راه دوخته شده اما اینکه مردم برای چه نوع کالایی مشتاق ترند مبحثی است که در بازدید میدانی خبرنگار کردپرس و صحبت با تعدادی از فروشندگان در صنف های مختلف به آن پرداخته شده است.

آنچه نیاز به اشاره دارد نگاه خریدار به کیفیت، تنوع و قیمت جنس است که فروش آن را بالا می برد و آنچه در این میان مهم نیست ایرانی یا خارجی بودن کالاست.

اکثر فروشندگان معتقد بودند که کالای ایرانی زمانی می تواند به رأس فروش در بازار برسد که نیاز مشتری را برآورده سازد. امروزه مشتریان به سه دسته تقسیم می شوند و این تقسیم بندی بیشتر براساس درآمد است.

یک دسته وضعیت درآمد بالایی دارند و قطعاً این قشر به دنبال جنس به روز هستند و کلاسیک را به مدرن رسانده و نمی خواهند در مقابل هزینه ای که می پردازند ضرر کنند. پس کیفیت و تنوع را بر نوع کالا و قیمت ترجیح می دهند.

دسته دوم قشر متوسط هستند که در برخی از کالاها کیفیت را می بینند و در برخی دیگر قیمت را و گهگاهی هم به تنوع ناخنکی می زنند. اما دسته آخر که بیشترین بخش جامعه را شامل می شوند قشر ضعیفی هستند که تنها به دنبال کالاهای با قیمت مناسب و ارزان می روند و کیفیت و نوع جنس چندان در اولویت این افراد نیست.

در این گزارش میدانی دیده شد که بعضی از اصناف در فروش کالای ایرانی سرآمد هستند و اما در مقابل بعضی دیگر حتی جنس ایرانی برای عرضه نداشتند. از میان اجناس موردنیاز مردم، ردیف اول فروش کالای ایرانی به مواد خوراکی می رسید. البته به گفته فروشندگان به دلیل اینکه برخی از مواد خوراکی خارجی قیمت بالاتری دارند مردم به خرید نوع ایرانی می پردازند وگرنه همچنان شهروندان قروه ای به خرید کالای خارجی راغب ترند.

رقابت مواد غذایی با آرایشی

مدیر یکی از فروشگاه های زنجیره ای در قروه معتقد است امروزه هر کالایی که کیفیت داشته باشد خریدار دارد و در واقع هرچه کیفیت بالاتر باشد و قیمت متوازن شود، فروش هم افزایش می یابد.

به گفته «مرتضی نبی زاده» 30 درصد از شهروندان قروه ای براساس کیفیت و 70 درصد براساس قیمت، کالای موردنیاز خود را انتخاب می کنند.

او بیشترین کالای ایرانی که در سبد خرید مردم دیده است را شامل محصولات غذایی و لبنیاتی می داند. محصولاتی که شاید امروزه از کیفیت خوبی برخوردار نباشند اما مطابق اظهارات این فروشنده به دلیل اینکه قیمت لبنیات و مواد غذایی ایرانی پایین تر است، تقاضای بالاتری دارد.

از طرفی دیگر «نبی زاده» به بحث اعتماد خریدار نسبت به مواد خوراکی داخلی اشاره کرد. مبحثی که بسیار قابل تأمل بود و نگاه ریزبینانه ای را می خواهد.

اما در مقابل این مواد آرایشی و بهداشتی خارجی هستند که به گفته این فروشنده سبد خرید قروه ای ها را به خود اختصاص داده است. «مرتضی نبی زاده» دلیل اصلی این مسئله را یکی در کیفیت و دیگری در تنوع محصول دانست.

او دلیل اصلی ضعف در تقاضا برای کالای ایرانی را وضعیت بازار می داند. بازاری که از یک طرف به دلیل افزایش قیمت و از طرفی دیگر ضعف قدرت مالی مردم در چرخ رکود می چرخد. «نبی زاده» این استدلال را دارد که اگر قدرت مالی مردم افزایش یابد قطعاً قدرت کیفیت کالاها هم بالا می رود.

دست خارجی در لوازم خانگی

لوازم خانگی دیگر گزینه ای است که شهروندان قروه ای برای خرید آن در مواقع لازم اقدام می کنند. وسایلی که به گفته یکی از فروشندگان این صنف، نوع خارجی آن بیشتر مورد پسند است تا ایرانی.

«مهدی ملکی» علت اصلی صدرنشینی لوازم خانگی خارجی در مقابل وسایل ایرانی را در کیفیت، خدمات پس از فروش، تنوع و ظرافت و در نهایت قیمت آن دانست. در واقع بنا به سخنان این فروشنده، مردم به این مسئله فکر می کنند که وقتی هزینه ای را می پردازند باید برای یک وسیله با کیفیت و دارای ظرافت لازم پرداخته شود، وسیله ای که عمر بالا و کارکرد خوبی داشته باشد.

البته در اظهارات «ملکی» به روی بورس بودن یکسری از کالاهای ایرانی هم اشاره شد. لوازمی که از نظر او برند بوده و میان مردم محبوبیت خاصی را دارند.

صدرنشینی پارچه خارجی

«تولید داخلی کجاست؟ مگر برای تولید کننده انگیزه ای مانده که پارچه ایرانی عرضه کند؟» این ها سخنان یکی از پارچه فروشان قروه ای است که خطاب به خبرنگار کردپرس بیان کرد.

به گفته «یوسف صالحی» تولید داخلی برای پارچه چندان وجود ندارد و اگر هم باشد نه از کیفیت بهره ای برده و نه از تنوع.

گرچه این فروشنده از گران بودن پارچه خارجی می گوید اما به دلیل تنوع بالا و ظرافت خاصی که نوع خارجی دارد قیمت بالای آن چندان به چشم نمی آید و مطابق اظهارات «صالحی» مردم قروه به رنگ و لعاب پارچه بسیار اهمیت می دهند و برای همین هرگز به سراغ نساجی ایران که قدیمی و افسار گسیخته است نمی روند.

او هم از تأثیر گران شدن نرخ ارز بر فروش اجناس خود گفت و از اینکه این نوسانات باعث شده ورود و خروج پارچه به داخل کشور با مشکل روبرو شود و فروشنده هم نتواند تقاضای مشتری را برآورده کند.

توازن میان طلای ایرانی و خارجی

در صنف طلافروشان اما وضعیت متفاوت بود. در این صنف بیشترین فروشندگان از فروش طلای ایران خبر دادند. طلایی که مطابق گفته های «نیما صالحی» نوع ایرانی آن هم از لحاظ قیمت و هم از نظر کیفیت با نوع خارجی در یک سطح هستند.

گرچه او تنوع طلای خارجی را بیشتر می داند اما از بالا بودن کیفیت طلای ایران به خصوص با برند مرتبط به شرکت های خصوصی و رضایت مردم در این زمینه گفت.

«صالحی» به وضعیت کنونی بازار و تأثیر نوسانات ارزی و گران شدن دلار در فروش طلا اشاره کرد. به گفته او هرچه قیمت ارز پایین باشد فروش و سود ما هم بیشتر می شود.

خشکبار ایرانی؛ حرف اول جهانی

گرچه در فروش طلا توازنی دیده شد اما این بار خبر خوش در این است که مردم برای خشکبار ایرانی بیشتر در صف می ایستند. خشکباری که به گفته «شهرام ورمقانی» سالم تر، با کیفیت تر و بدون هورمون است.

او قیمت خشکبار ایرانی را گران تر از نوع خارجی می داند اما معتقد است کیفیت خشکبار ایرانی در جهان حرف اول را می زند و برای همین هم مردم را به خود جذب می کند.

«ورمقانی» هم همانند دیگر فروشندگان از تأثیر گران شدن نرخ ارز گفت نه تنها بر روی جنس های خارجی اثر گذاشته بلکه باعث گران شدن خشکبار ایرانی هم شده است.

او خواستار نظارت بیشتر و جلوگیری از دلالانی که از فرصت استفاده کرده و اجناس را انبار می کنند، شد.

چطور و چگونه؟

در این گزارش میدانی بیشتر شهروندان قروه ای جدای از وضعیت معیشتی خود، کیفیت کالا برایشان در اولویت بود. اینکه کالایی که می خرند ساخت ایران باشد یا نه چندان در نظر گرفته نمی شد بلکه شناخت برند در کنار ضمانت کارکرد بسیار به چشم می خورد.

همچنین به نظر اکثر فروشندگان حمایت از کالای ایرانی زمانی صورت می گیرد که فساد اقتصادی از بین رود و با یک سیستم مالی کارآمد فشار مالی بر روی تولید کننده کاهش یابد تا بتواند از مواد اولیه مرغوب استفاده کرده و مجبور نباشد راه خود را به مسیر تقلب کج کند.

از طرفی دیگر نکته حایز اهمیت در این است که چرا درست زمانی که صحبت از کالای ایرانی می شود نرخ ارز سر به فلک می کشد و آیا این شیوه حمایت از تولید کننده داخلی است. در واقع تولید کننده زمانی می تواند ضامن کیفیت باشد که قدرت خرید مردم بالا رود و این مهم زمانی محقق می شود که فشار مالی کاهش یابد.

گزارش: زیبا امیدی فر