سیسه بینگول بانوی 78 ساله ای است که به اتهام مرتبط با تروریسم محکوم شده و از آوریل 2017 تاکنون در زندان است. او نخست در آوریل 2016 در روستایی در منطقۀ وارتو در استان موش به همراه پسرش ظفر بینگول، به اتهام کمک به اعضای حزب کارگران کردستان (PKK) بازداشت شد.
بینگول پس از دو ماه بازداشت به خاطر بیماری های مزمنی که داشت، آزاد شد. اما پس از صدور حکم توسط دادگاهی در ارزروم، وی در آوریل 2017 یک بار دیگر دستگیر شد و به زندان طرسوس در جنوب ترکیه انتقال یافت. به نوشتۀ روزنامۀ جمهوریت، با توجه به وخامت وضعیت جسمانی بینگول، در حدی که از انجام امور شخصی خود عاجز شد، وکیل وی درخواست آزادیش را در وزارت دادگستری مطرح کرد.
با وجود این، یک بیمارستان دولتی، علی رغم تأکید بر این که بینگول 78 ساله از دیابت، فشار خون و بیماری کلیه رنج می برد، گزارش داد که وضعیت جسمانی وی به حدی خوب است که می تواند در زندان بماند. بر اساس گزارش انجمن حقوق بشر که ماه مارس منتشر شد، 1,154 زندانی بیمار در زندان های ترکیه حضور دارند و شرایط 402 تن از آنها به شدت وخیم است. در این گزارش از حکومت درخواست شده است برای بهبود وضعیت آنها گام های مؤثری بردارد.
بر حسب تصادف گزارش های راجع به ادامۀ زندان بینگول زمانی منتشر می شوند که تنها چند روز از انتقال کشیش آمریکایی اندرو برانسون از زندان به حبس خانگی به خاطر دلایل جسمانی گذشته است.
فوراً این واقعیت به ذهن خطور می کند که کشیش برانسون در روز 25 جولای به حبس خانگی منتلق شد، تنها پنج روز پس از این که دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده تصمیم دادگاه را مبنی بر ادامۀ بازداشت برانسون محکوم کرد و در یک پیام توئیتری تند آن را «افتضاح» خواند.
وظیفۀ یک روزنامه نگار نیست که در مورد مسائل پزشکی اظهار نظر کند، اما می توان گفت که تصاویر ویدیویی منتشر شده از برانسون حین خروج از زندان، یک مرد 50 سالۀ سالم را نشان می داد.
همان طور که می توان دید، پروندۀ برانسون، جدا از ابعاد دیپلماتیک و سیاسی آن، برخی مشکلات ساختاری قضایی را در ترکیه آشکار می کند. بدیهی است که ده ها نمونۀ دیگر نیز وجود دارند که عجایب نظام قضایی این کشور را نشان می دهند.
متأسفانه، اولین مسألۀ تأثیر سیاست بر نظام قضایی است که یکی از شروط لازم یک قوۀ قضائیۀ بی طرف و مستقل را، برای حاکمیت قانون بر کشور، زیر سؤال می برد. بازداشت و آزادی اتباع آلمان، فرانسه و کشورهای دیگر به واسطۀ مسائل سیاسی و همچنین بازداشت خانگی برانسون، تنها مواردی از این مسأله هستند که در دو سال وضعیت فوق العاده مشاهده شده اند. در همین دوران ده ها هزار شهروند ترکیه از روندهای قضایی تحت تأثیر سیاست، به نام مبارزه با سازمان تروریستی گولنیست (FETO) و PKK، متأثر شده اند. در این دوران رهبران سیاسی، شهرداران احزاب اپوزیسیون و روزنامه نگاران مخالف با کیفرخواست های بی اساس و اغلب بدون مدرکی محکمه پسند دستگیر و بازداشت شده اند.
مسألۀ مهم دیگری که نیاز به حل کردن دارد طول مدت بازداشت است. پروندۀ برانسون تنها یکی از موارد است. او می تواند تا زمان محاکمه کاملاً آزاد باشد و این همه تنش دیپلماتیک با ایالات متحده هم به بار نیاید. این قضیه برای همۀ متهمانی که زندان های ترکیه را پر کرده اند صادق است، از جمله برای دو نمایندۀ پارلمان: انیس بربر اوغلو از حزب جمهوری خواه خلق (CHP) و لیلا گوون از حزب دموکراتیک خلق ها (HDP). به همین علت زندان های ترکیه بسیار پر جمعیت شده از شرایط تأمین نیازهای زندانیان فاصله گرفته اند.
در نظام حکومتی ریاستی جدید این نگرانی وجود دارد که قوۀ مجریه بر نظام قضایی تأثیر بیشتری داشته باشد، به ویژه پس از تغییرات قانون اساسی سال گذشته در رابطه با شورای قضات و دادستان ها.
چند مسألۀ اساسی وجود دارند که ترکیه باید در دوران پیش رو بدون درنگ آنها را حل کند. یک ساختار قضایی آسیب دیده تنها به حیات سیاسی و اجتماعی ترکیه آسیب نمی زند، بلکه روابط خارجی این کشور را نیز، همان گونه که مشاهده می شود، تحت تأثیر قرار می دهد. ترکیه، شهروندان ترکیه و همۀ خارجیانی که در این کشور زندگی می کنند استحقاق خدمات قضایی محترمانه، عادلانه و توأم با مساوات را دارند. این امر برای کشوری که می خواهد در جهان دارای احترام و اعتبار باشد، یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.
منبع: حریت
ترجمه: خبرگزاری کردپرس – سرویس ترکیه
بیشتر بخوانید:
ترکیه قصد ندارد از شمال سوریه خارج شود / ریجن
اعراب در اسرائیل، کردها در ترکیه / بیستون عباسی
اردوغان در شولای آتاتورک / ایلهان تانر*
آخرین شانس صلح از نگاه اوجالان (قسمت اول) / بیستون عباسی
آخرین شانس صلح از نگاه اوجالان (قسمت دوم) / بیستون عباسی
دەنگ بێژ: هنرمند مقاومت در برابر از یاد ر فتگی / دویگو یلدیز
مشکل تراشی حکومت برای گروه های اسلام گرای ترکیه / گوکهان باجیک*
ترکیه به دهۀ 1990 باز گشته است / بارچین یینانچ
زمانی برای ستم گری / نورجان بایسل
آیا وضعیت فوق العاده در ترکیه به پایان رسیده است؟ / سیبل هورتاس*
برات البایراک «دامات سر حکومت» اردوغان: رئیس جمهور آیندۀ ترکیه / بیستون عباسی
نظر شما