خبرنگاری هموارە حرفەای دشوار، پرتنش و چالش زا بەشمار می رود؛ حرفەای کە با وجود سختی‌های بسیار، غالبا پاسخگوی نیازها و ضرورت‌های معیشتی و حرفەای اهالی خویش نیست.
خبرنگاران با عشق و انگیزە بەکار و حرفەشان زندگی خویش را معنا می‌بخشند و در این راه سختی‌ها و مشقت‌ها در کمینشان نشستە است، چە مین‌های نادیدە و خنثی نشدە سر راهشان قرار می‌گیرد و ممکن است هر آن با انفجاری بزرگ مواجە شوند!
خبرنگاری حرفەای سخت ، پرتنش و استرس‌زا اما توأم با جذابیت‌ها و ارزش‌های خاص خویش است، درک متعارف و مرسوم از خبرنگاری در جامعەی ما سادەتر از واقعیت مشقت‌ها و مشکلاتی‌ست کە در سر راه این حرفە قرار دارد و هر کسی از ظن خویش یار خبرنگار میشود! واقعیت امر این است تا کسی در موقعیت و جایگاه واقعی یک خبرنگار "حقیقی" قرار نگیرد هیچ درک واقع بینانەای از این حرفە و مشکلات و تنشهایش نخواهد داشت.
نبودن امنیت شغلی و معیشتی، بە مخاطرە افتادن وجود مادی و معنوی اش در گیرودار خبر رسانی از مسائل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی و حتی هنری و بەویژە مسائل مربوط بە جنگ از واضحترین و برجستەترین ریسک‌ها و مخاطرات فراروی فعالان این حرفە هستند.
اگر چە نمیتوان ابعاد لذتبخش و ارضای حس انجام رسالت خبر رسانی و روشنگری در این حرفە را نیز فراموش کرد و این لذت و امتنان خاطر و رضایت از خویشتن حسی‌ست کە نصیب کمتر خبرنگاری میشود، اما ما باید هر سال با دیدی آسیب شناسانە عملکرد این حرفە و فعالان این عرصە را بررسی کنیم و هر سال در چنین روزی از خود بپرسیم آیا رسالت واقعی خود را کە روشنگری و تنویر افکار عمومی‌ست درست بە انجام رساندەایم؟
آیا از سازشکاری و "یکی بەنعل و یکی بە میخ زدن" پرهیز کردەایم؟
آیا در دام مناسبات اداری و منافع صنفی و گروهی نیفتادەایم؟ و...هر خبرنگاری خودش در اعماق درونش می‌داند جواب این پرسش‌ها نسبت بە عملکرد و حرفەاش چیست، این روز بر همەی خبرنگاران متعهد و شجاع و آزادە مبارک باشد.
نظر شما