به گزارش خبرنگار کردپرس، اولین بار همراه پسرعمو و برادرش به کوه می رود و هنگام بالا رفتن از کوه توان جسمانی اش تحلیل و با کمبود نفس مواجه می شود و مورد خنده دو همراهش قرار می گیرد. از آن پس بود که عزمش را جزم کرد و تصمیم گرفت که توان خود را در کوهنوردی نشان دهد.

بدینوسیله بود که در سن 28 سالگی به گروه کوهنوردی قاجر در شهرستان قروه پیوست و همین شد آغاز فعالیت او و نشان دادن علاقه اش به کوهنوردی. «مهشید الماسی»؛ بانویی 39 ساله که چه به صورت گروهی و چه به صورت انفرادی پس از یک تلنگر از طرف نزدیکانش حالا یکی از بهترین و ماهرترین کوهنوردان قروه ای است.

کسی که موفق شد رکورد کوهنوردی سرعتی در کردستان و شاید در ایران را هم بشکند و به صعودهایی برسد که کمتر کسی به آن ها دست یافته است. او اخیراً به عنوان اولین کوهنورد کردستانی موفق به تکمیل «پروژه سیمرغ» و صعود به 31 قله بلند ایران شده که همین امر، این بانوی ورزشکار را در صدر اخبار رسانه ها قرار داد.

آغازی با هیجان

ساعت 6 و نیم عصر یک روز گرم تابستان در کافه جوان میزبان بانوی کوهنورد قروه ای هستم که بدون هیچ گونه تظاهری از هیجانش برای کوه رفتن و قله فتح کردن می گوید. «مهشید الماسی» در کمال سادگی هیجان و عشق به قله رفتن در چشمانش به وضوح دیده می شود.

او پس از ثبت نام در گروه کوهنوری قاجر و گذراندن دوره ها و کلاس های بسیاری به تمرینات آمادگی جسمانی پرداخت و توان فیزیکی خود را روز به روز بالا برد. به طوری که در طول هفته سه روز تمرین های هوازی و دو روز را بدنسازی کار می کرد.

بعد از 8 ماه تمرینات پی در پی و سخت بالأخره موفق می شود اولین کوهنوردی رسمی خود را آغاز کند و به قله های بدر قروه، قزل ارسلان همدان، زرین کوه و دماوند مازندران صعود کند.

«مهشید» در میان تمرینات کوهنوردی در دوره های طبیعت گردی و راهنمایان کوهستان با عنوان (تور لیدری) در تهران شرکت می کند و در این دوره ها با گروه های کوهنوردی مختلفی آشنا می شود و همین باعث شد که از فعالیت رسمی خود کاسته و کمی هم به صورت انفرادی با گروه های دوستانه به فتح قله های ناشناخته دیگری برود.

او که حالا پنج سال است به صورت حرفه ای کوهنوردی کار می کند. از «خط الرأس کلجاران به دره سه هزار از کلاردشت به تنکابن» به عنوان اولین کوهنوردی حرفه ای خود نام می برد.

تلخی و شادی کنار هم

«مهشید» که نگاهش به شماره 13 روی میز خیره شده می گوید اولین لذت صعودش مربوط به سال گذشته بوده است. «سال گذشته اولین صعود یک روزه به دماوند لذت خاصی برایم داشت به طوری که بعد از سه هفته موفق شدم یک روزه به دو جبهه (جنوبی و غربی) دماوند صعود کنم.»

وقتی از او در مورد بدترین خاطره اش می پرسم به طور ناگهانی چهره اش در هم می شود. «بدترین خاطره ام مربوط می شود به مرگ یکی از همنوردان قروه ای به نام «سامان نعمتی» که هنگام صعود به نانگاپاربات ناپدید شد و دیگر برنگشت.»

«مهشید» همچنین از مرگ کوهنوردان مشهدی که سال گذشته هنگام صعود به قول جنون دچار سانحه شدند و مرگ الگوی ورزشی اش «لیلا اسفندیاری» در رشته کوهنوردی به عنوان دیگر خاطرات بد خود نام برد.

از او می خواهم حالا که یادی از «لیلا اسفندیاری» کرد بیشتر از این الگوی کوهنوردی اش برایم بگوید. «لیلا نخستین بانوی کوهنوردی بود که بسیاری از محدودیت های مرتبط به بانوان کوهنورد را برداشت و حریم هایی که مانع پیشرفت بانوان بود را شکست و نشان داد که پیروزی و صعود، مرد و زن نمی شناسد.»

می خواهم «مهشید» را از حال غمی که به یاد همنوردانش گرفته دور کنم، برای همین از او می پرسم چه وقت هایی دوست دارد به کوه برود. خوشبختانه نگاهش برق می زند و با لبخند، زیباترین لذت های صعود را در فصل زمستان می داند. به گفته او زمستان به نحوی کوه ها را درخشان می کند که غیرقابل وصف است و همین شگفتی خاصی را به طبیعت می دهد.

عشق واقعی؛ بلندای بام ایران

این بانوی کوهنورد از تشویق خانواده اش برای ادامه ورزش و برداشته شدن موانع موجود می گوید. «هر مانعی که تا کنون پیش آمده به دلیل عشقی که به کوهنوردی دارم چندان به چشم نمی آید و ساده برداشته می شود.»

«مهشید الماسی» عشق واقعی اش را صعود به بلندای بام ایران «دماوند» می داند. «سال 96 قله دماوند را 12 رأس از جبهه های متفاوت صعود کردم و همچنین 4 صعود یک روزه در یک جبهه و یک صعود یک روزه در دو جبهه داشتم.»

او همچنین عاشق تدریس است. «4 سال است که مدرس کوه پیمایی هستم و در سراسر کشور تدریس می کنم و باور دارم لذتی که در تدریس است در هیچ چیز دیگری نیست.»

سیمرغ کوه های ایران

«مهشید الماسی» در ادامه از خبرسازترین موفقیت خود یعنی تکمیل «پروژه سیمرغ کوه های ایران» و صعود به 31 قله بلند ایران به عنوان اولین کوهنورد کردستانی می گوید. «پروژه سیمرغ طرح فدراسیون کوهنوردی بود بدین صورت که باید بلندترین قله های هر استان در کشور را صعود می کردیم. این طرح به نام 31 قله، 31 استان معروف است.»

به گفته او در این طرح تا کنون 48 نفر شرکت کرده و موفق به صعود شدند که این تعداد شامل 12 بانوی کوهنورد و 36 کوهنورد آقاست.

«مهشید» سال 96 آغاز پروژه را کلید می زند و در پاییز همان سال موفق به صعود 10 قله می شود و پس از آن 21 صعود را در مدت 4 ماه و 21 روز انجام می دهد. آخرین صعود او در تاریخ 18 مرداد 97 مربوط به قله پرشیب و صخره ای نایبند بوده است.

صعود 31 قله «مهشید» در مجموع یک سال طول کشید و او در این مدت با فرهنگ مناطق مختلف کشور و ایلات شهرستان ها و ... آشنا می شود و همین انرژی اش را برای ادامه کار افزایش می دهد.

«مهشید» در این پروژه ملی سیمرغ رکورد دار صعود در دمای 60 درجه در کشور می شود. صعودی که تا به حال هیچ کوهنوردی موفق به انجام آن نشده است.

او این صعود 31 قله را با افتخار تقدیم می کند به تمام بانوان ایران زمین علی الخصوص بانوان کردستانی و باور دارد که بانوان در برابر آقایان هیچ چیزی کم ندارند.

این صعود ها برای بانوی کوهنورد کردستانی بدون هیچ گونه پشتیبانی مالی و حمایتی بوده و تمامی آن ها را با هزینه شخصی خود تنها با هدف اینکه بتواند خود را در این ورزش نشان دهد، انجام داده است.

آرزوهای دست یافتنی

نگاهش به اطراف می چرخد و به دنبال آب خوری کافه می گردد. «مهشید» حالا دیگر می تواند به اوج خواسته هایش برسد اگر در معرض دید مسئولان و متولیان امر ورزش قرار گیرد.

وقتی از او در مورد آرزوهایش می پرسم با نگاهی پر از افسوس خیره به نقطه ای گم پیله آرزوهایش را برای پروانه شدن می کشد. «تنها آرزویی که دارم این است که بتوان اسپانسری برای خود پیدا کرده و صعودهای برون مرزی در کنار صعود به قله هیمالیا را انجام دهم و همچنین می خواهم مربی خوبی برای جامعه کوهنوردی باشم.»

کوهنوردی ورزش صبوری

«مهشید الماسی» همیشه قبل از صعود تمرین ها و آمادگی جسمانی زیادی انجام می دهد و معتقد است به عنوان یک مربی باید با هماهنگی و برنامه ریزی مرتبط وارد کار شود و بیشترین مسئله مهم در حوزه کوهنوردی را در این می داند که گروه همیشه صحیح و سالم باز گردد.

او از کوهنوردی به عنوان ورزش صبوری نام می برد. «با کوهنوردی می توان به صبوری و انسان دوستی رسید و در واقع این ورزش یک نوع صداقت و دوستی پنهانی را در خود دارد که پیدا کردن آن به سادگی امکان پذیر نیست.»

«مهشید» کوهنوردی را عشقی می داند که باید با جان و دل به سراغش رفت. وقتی از او می پرسم که آیا امکان دارد یک روز خسته شود؛ بدون هیچ معطلی و با نگاه تیز و صراحتی کامل می گوید: «امکان ندارد به خستگی برسم بلکه روز به روز انرژی ام برای صعود افزایش می یابد و حتی هنگام فرود هم همان انرژی را دارم.»

اگر نگذارند دیگر ادامه دهی، چه خواهی کرد؟ این بار با این سؤالم پاسخش جدی تر و محکم تر است. «حتی تصور این مورد برایم دشوار است اما اگر روزی چنین اتفاقی بیافتد احساس بدی خواهم داشت و شاید به مرز پوچی برسم چرا که برای من همه چیز به کوه و کوهنوردی می رسد.»

آخرین سخن...

بانوی کوهنوردی که همچون سیمرغ، 31 قله بلند کشور را به تنهایی فتح کرده نیازمند حمایت است. «مهشید الماسی» می خواهد از تمامی ورزشکاران مخصوصاً کوهنوردان حمایت ویژه شود. چرا که کوهنوردی ورزشی پرهزینه و پرمخاطره است.

او حالا در سیر صعود هدف هایش به دنبال فتح قله های آرزوهایی است که می داند روزی به تک تک آن ها خواهد رسید./

^* گزارش: زیبا امیدی فر