به گزارش خبرگزاری کردپرس، دکتر نصرت‌اله حیدری، استاد علوم سیاسی دانشگاه و دبیر حزب مؤتلفه اسلامی در ایلام، در یادداشت خود می‌نویسد:

این روزها سخن از «مردم» بسیار گفته می شود، مخصوصاً از سوی کسانی که در مصدر امور بوده اند و امروز عملکردشان در مظان اتهام خیانت به اعتماد مردمی، و سوءاستفاده از موقعیت برای مطامع شخصی است. پوپولیسم گرایی پوششی برای برون رفت از این وضعیت از سوی این جماعت است.

پوپولیسم چیست؟ چه خطرات وآسیبهایی برای جامعه در پی دارد؟

پوپولیسم از کلمه peuple فرانسه به معنای مردم است.در انگلیسی pepole به معنای اصالت مردم است. در مفهوم پوپولیسم گفته می شود که یعنی «هر چه مردم بگویند»، یعنی دنبال مردم رفتن، یعنی دنبال رضایت عامه رفتن. ممکن است حالا این سئوال مطرح شود که این بد نیست؟ اما باید دقت کرد در پوپولیسم بحث عوام فریبی مطرح است. یعنی دنبال کاری رفتن که مردم خوششان بیاید. عوام زدگی یک خطر اجتماعی و سیاسی است که عده ای بر آنند با بهره گیری از آن مقاصد خود را پیش ببرند. در پوپولیسم مردم وسیله برای مطامع سیاسی واقتصادی هستند و به منافع حقیقی مردم توجه نمی شود.

پوپولیسم خطرات مختلفی برای جامعه به همراه دارد، نادیده گرفتن و بی توجهی به منافع واقعی مردم، بی اخلاقی و سوءاستفاده از احساسات عمومی، امکان ارائه اطلاعات غلط به مردم، دامن زدن به تعصبات کور، امکان سوءاستفاده افراد پوپولیست از افکار عمومی و در نهایت آسیب پذیری مردم سالاری را می توان مورد اشاره قرار داد.

این روزها که بحث توجه به مردم و منافع عمومی به مطالبه ای همگانی تبدیل شده است و از خیانت جماعتی به کشور نفرت عمومی شکل گرفته است، عده ای از همین افراد و گروهها از مردم و توجه به منافع مردمی سخن می گویند؛ گروهی که وقتی در مطالب آنان می نگرید، چهره ای ناجی گونه و بعضاً مظلوم از خود ارائه می دهند. اما باید هوشیار بود و مانع سوء استفاده صاحبان قدرت و ثروت از این موقعیت و فضا شد. مردم نباید به این سوءاستفاده کنندگان از اموال عمومی اجازه خناسی دهند.

جمهوری اسلامی در ایران یک ماهیت و ساختار دارد؛ جمهوریت و اسلامیت دو شاخص و مؤلفه این نظام سیاسی هستند. در این نظام مردم صاحبان اصلی انقلاب و کشور هستند و هر گونه اشرافیت در تضاد با آرمان‌های این انقلاب، فرامین امام و رهبری است و شایسته جمهوری اسلامی نبوده و باید با آن برخورد شود.

ساختار نفتی در ایران و فقدان نهادهای مدنی، امکان رانت و مفاسد را در اقتصاد ایران فراهم آورده و به اعتماد عمومی آسیب جدی رسانده است. متأسفانه عده ای از کارگزاران با بهره گیری از این خلأ و پشت کردن به مردم، به منابع عمومی و بیت المال دستبرد زده اند و موجب رنجش و نگرانی ملت گردیده اند و از موقعیت خود سوءاستفاده کرده اند.

فشار افکار عمومی برای مقابله با این افراد بسیار بالاست و همین امر امید به اصلاح وضع موجود را پررنگ ساخته است اما یک خطر وجود دارد که این جماعت سوءاستفاده‌گر بر آن باشد با ابزارهای که در اختیار دارد، از افکار عمومی برای مقاصد خود بهره‌برداری کرده و شعار مردم گرایی، به پوششی برای مظلوم نمایی و فشار به قوه قضائیه تبدیل شود زیرا جریان اشرافیت و رانت خوار به دلیل داشتن پول و رسانه تلاش دارد که خود را به مردم تحمیل و عیوب و مشکلات خود را بپوشاند. خطر پوپولیسم این جا است که این جماعت عوام فریبی کنند و مانع افشای حقیقت شوند. این مشکل را در جریان پویش «فرزندت کجاست» نمایان است. ظاهراً همه فرزندان مسئولان بیکار، فاقد پست و شغل دولتی هستند و به شکل پاره وقت در مؤسسات غیر دولتی شاغل هستند؛ امری که با واقعیت همخوانی ندارد.

عوام زدگی، عوام فریبی، سوءاستفاده از احساسات توده و مهم‌تر از همه بی توجهی به قانون و قانون گریزی از خطرات پوپولیسم است که این روزها فضای افکار عمومی در ایران را تهدید می نماید. رسانه های مستقل، سازمان‌های مردم نهاد و مدنی، نخبگان حوزوی و دانشگاهی باید در این مسیر و فضا ملت را همراهی نمایند واز هیچ کمکی دریغ ننمایند.