به گزارش کرد پرس، وضعیت اقتصادی فعلی و سایه بیکاری بر استان کردستان تعدادی از خانواده ها را در تامین نیازهای اولیه را با مشکل مواجه کرده است و در روزهای منتهی با شروع سال تحصیلی بسیاری از آنها نمی توانند پوشاک مناسب و لوازم التحریر که نیاز اولیه است را تهیه کنند.

هستند نهادهای دولتی و مردمی که تمام توان خود را بکار می گیرند تا باری از دوش این خانواده ها کم کنند اما بعضا تعداد این خانواده ها آنقدر زیاد است که این نهادها توانایی تامین تمام آنها را ندارند و بودجه های دریافتی به آن اندازه نیست که جوابگوی همه دانش آموزان بی بضاعت باشد.

از این رو وظیفه تک به تک ماست تا هرکدام به اندازه ای که در توان داریم بهنگام خرید لوازمات مدرسه برای فرزندان خود بخشی از این وسایل ها را هم برای نزدیک ترین دانش آموز بی بضاعت به خود تهیه کنیم تا هم باری از دوش سرپرستان خانواده برداشته باشیم و هم دل دانش آموزی را شاد کنیم.

اگر خود شما دانش آموز بی بضاعتی را سراغ ندارید یا به علت مشغله نمی توانید بدنبال چنین کارهای بیفتید می توانید مقدار پولی را که می خواهید هزینه کنید را در اختیار گروه مردمی که به آن اعتماد دارید و فعالیت های نیکوکارانه دارند را قرار دهید تا آنها واسطه ای برای نیکوکاری شما باشند.

در آیه ۱۴۸ سوره بقره نیز در رابطه با سبقت گرفتن از یکدیگر در انجام کارهای نیک آمده است: «وَلِکُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّیهَا فَاسْتَبِقُواْ الْخَیْرَاتِ أَیْنَ مَا تَکُونُواْ یَأْتِ بِکُمُ اللّهُ جَمِیعًا إِنَّ اللّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ؛ و براى هر کسى قبله‏‌اى است که وى روى خود را به آن [سوى] می‌‏گرداند پس در کارهاى نیک بر یکدیگر پیشى گیرید هر کجا که باشید خداوند همگى شما را [به‌سوى خود باز] می‌‏آورد در حقیقت‏ خدا بر همه چیز تواناست».

یک روانشناس می گوید: زمانی که ما به دیگران کمک کنیم حتی اگر این کمک در حد کمی وقت گذاشتن و نشستن پای درددل یک نفر دیگر باشد، به طور ناخودآگاه خود را در برابر احساس تنهایی و انزوا بیمه کرده ایم و حس مفیدبودن خواهیم داشت. همچنین این کمک باعث می شود احساس همبستگی و ارتباط ما با دیگران بیش از پیش تقویت شود، همه اینها به آرامش درونی ما کمک خواهدکرد. جالب است بدانید تعامل با دیگران و کمک به سایرین حتی می تواند باعث افزایش طول عمر شود و در حفظ سلامت افراد تاثیر بسزایی دارد.

بی تفاوتی اجتماعی، حالتی است که در آن، مردم یک جامعه نسبت به سرنوشت اجتماعی خود و دیگر افراد جامعه بی تفاوت باشند. از منظر آسیب شناختی، بی تفاوتی در جامعه نوعی بیماری اجتماعی شناخته می شود، همان گونه که در نقطه مقابل آن، هرگونه اعتنای اجتماعی و نوع دوستی در حیات فردی و اجتماعی، نشانه پویایی و سلامت اجتماعی است. حالا که وجود برخی مشکلات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی زمینه ای را برای افزایش بی تفاوتی اجتماعی مهیا کرده است، بد نیست، ما کمی دوربین را به سمت خود برگردانیم و سهم خود را برای بالا بردن اعتنای اجتماعی (فارغ از همه مشکلات موجودببینیم.) در روزهای نزدیک به مهر ، بخش زیادی از نیازمندان، پوشاک و لوازم التحریر ندارند و دست شان تنگ است. سایه خانواده ای بر سر ندارند. در هفت آسمان هم ستاره ای ندارند. پس بیایم از طریق گروه های حامیان دانش آموزان بی بضاعت کمک های خود را بدست نیازمندان برسانیم.