کردپرس: دکتر برهم احمد صالح، متولد 1960 در شهر گلهای نرگس (سلیمانیه) در اوان جوانی به مکتب فکری مام جلال رئیس جمهور فقید عراق تمایل نشان داد و دو بار به این اتهام بازداشت گردید. وی در کنار مبارزات ضد استبدادی، از نبوغ خاصی برخوردار بود و رتبه های بالای علمی را درعراق کسب کرد و در سال 1987 دانشنامه دکترای خود را در زمینه کامپیوتر و آمار از لیورپول انگلیس دریافت نمود. در سال 1992 اولین مسئولیت حزبی را با عضویت کمیته مرکزی اتحادیه میهنی آغاز نمود. برهم صالح دانش آموخته و جوان در کنار پیشمرگان مجرب کوهستان اتحادیه میهنی همواره یار و یاور مدیریت شهری مام جلال بود. دو دوره ریاست هیات وزیران اقلیم کردستان و همچنین وزیر برنامه ریزی در دوران حساس حکومت انتقالی عراق و پس از آن و معاونت نخست وزیری را در کارنامه خود دارد. برهم صالح به منظور ارتقا علمی جامعه کردستان از ظرفیت علمی دانشگاه های آمریکایی استفاده نمود و پس از راه اندازی دانشگاه آمریکایی عضو هیات امنا و مدرس این دانشگاه بود.

تفاوت دیدگاه های حزبی سبب گردید که در سپتامبر 2017 از عضویت اتحادیه میهنی استعفا و خود اقدام به ایجاد تشکیلاتی مستقل به نام ائتلاف برای دمکراسی و عدالت نماید. برهم صالح از ابتداء به عنوان شخصیتی معتدل و میانه رو سیاسی مطرح بوده است، به همین خاطر در بیشتر جریانات عراقی و حتی منطقه ای و بین المللی، او را با چهره ای دیپلماتیک و متعامل می شناسند. او سیاستمداری تکنوکرات و عملگرا می باشد و ارتباطات گسترده ای با همگان دارد. رسانه "خندان " (دستگاه گسترده اطلاع رسانی دکتر برهم صالح) برگرفته از چهره همیشه خندان او می باشد که جزو پرطرفدارترین رسانه های عراق به شمار می آید. او یکی از پیشگامان اصلاحات سیاسی و اقتصادی در عراق می باشد که این نگاه و رویکرد در زمان صدارت بر نخست وزیری اقلیم کردستان با وجود فضای دو قطبی سیاسی این منطقه نمودهای برجسته ای داشت. خاستگاه سیاسی برهم صالح حزب اتحادیه میهنی است، ولی تعلق خاطرش به همه مناطق اقلیم کاملا نمایان است. اعتدالگرایی و روحیه فراحزبی و ملی گرایی رئیس جمهور جدید عراق، چهره ای منحصربفرد از او ساخته است. رای بالا به برهم صالح در رقابت تصدی منصب ریاست جمهوری در مجلس نمایندگان عراق با وجود کم توجهی هایی که از مناطق اقلیم نسبت به وی روا داشته شد، بیانگر مقبولیت عمومی این شخصیت سیاسی در بین نمایندگان مجلس ملی عراق می باشد.

رویکرد حداکثری به برهم صالح در عراق معنای بزرگی دارد؛ اول اینکه عراق جدید ادامه راه مام جلال را به عنوان مشی پسندیده در اتحاد و انسجام کشور پذیرفته و دوم اینکه برهم صالح رکورد جدیدی در مقبولیت و مرغوبیت را در صحنه سیاسی عراق به وجود آورد که این جایگاه به سادگی قابل جابجایی نخواهد بود، ضمن اینکه الگویی برای پیشرفت نسل های آینده کردها در عراق خواهد بود.

و پیام دیگر این انتخاب می تواند پایان نگاه سنتی به موضوع قومی در عراق باشد، قطعا دیدگاه های توسعه ای مدرن برهم صالح به جامعه عراقی این دیگاه را تقویت خواهد کرد.

برهم صالح را می توان ادامه دهنده همان راه و منش مام جلال فقید منهای عقبه مبارزاتی کوهستان دانست. او درس سیاست آمیخته با تعامل، تساهل و تسامح را از مکتب مبارزاتی استاد خود بخوبی فراگرفت و الحق می توان گفت شاگرد اول مکتب فکری مام جلال رئیس جمهور فقید عراق می باشد و عراق پسا داعش و خسته از تنش های قومی و طائفی و ویرانی های ناشی از تنگ نظری ها و ارتجاع فکری، نیازمند شخصیتی چون وی می باشد که با ادامه راه استاد خود، راه اصلاح و صلح داخلی و منطقه ای را به خوبی ادامه دهد و خاطرات خوب مام جلال را در اذهان زنده نگه دارد؛ این انتخاب، باب نوینی در توسعه همه جانبه درعراق جدید خواهد بود و جایگاه کردها را در این کشور تثبیت خواهد کرد.