به گزارش کردپرس، به نقل از میراثآریا، علیاصغر مونسان بیان کرد: مؤسسه ایرانشناسی بریتانیا در تهران در گذشته محل استقرارهای گروههای باستانشناسی و ایرانشناسان بریتانیایی بود که برای مطالعه، بازدید، بررسیهای میدانی و کاوش باستانشناسی به ایران میآمدند.
او افزود: گروههای بریتانیایی در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی ( دهه ۴۰ و ۵۰ خورشیدی) برخی از اشیا و مواد فرهنگی را برای تکمیل طراحی و عکاسی بهمنظور آمادهسازی برای انتشار به محل استقرار خود در مؤسسه ایرانشناسی در قلهک منتقل میکردند. با وقوع انقلاب اسلامی بخشی از این آثار و پروژهها به صورت نیمهکاره در آن محل باقی ماند.
وزیر میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی اظهار کرد: آثار شامل مواد فرهنگی از محوطه نوشیجانتپه (استان همدان، سگزآباد (قروین ) خوروین البرز، باباجانتپه (استان همدان)، پاسارگاد (استان فارس) بررسی ملایر، هفتوانتپه (استان آذربایجانغربی)، بقایای جانوری و قطعات شکسته سفال (بانک سفال) از محوطههای گوناگون ایران است.
مونسان با بیان اینکه این آثار حاصل بررسیها و کاوشهای پژوهشگران وابسته به BIPS در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی است که در مناطق مختلف ایران پژوهش میدانی باستانشناسی داشتند، اظهار کرد: در بین این مجموعه بیش از ۱۰۰ اثر اشیای موزهای وجود دارد که شمار مواد فرهنگی آن بیش از ۱۰هزار یافته است. یافتهها از جنس ابزار سنگی، سفالی، استخوانی، آجر و... است که مستندنگاری این آثار در دستور کار موزه ملی ایران قرار دارد.
او افزود: اهمیت این یافتهها در این است که حاصل بررسی و کاوش علمی باستانشناسی از بسیاری از محوطههای مهم کشور هستند و امیدواریم در آیندهای نزدیک بتوانیم با همکاری موزه و مؤسسه، این مجموعه ارزشمند را منتشر و نمایشگاهی در این خصوص در موزه ملی ایران برگزار کنیم.
این مواد فرهنگی در روز ۱۳ اسفندماه ۱۳۹۹ به موزه ملی ایران منتقل شد. مؤسسه ایرانشناسی بریتانیا در تهران (British Institute of Persian Studies) که به اختصار «BIPS» به آن میگویند یکی از چندین مؤسسه تحقیقاتی بینالمللی بریتانیا است که زیر نظر فرهنگستان بریتانیا فعالیت میکند.
این مؤسسه در سال ۱۹۶۱ زیر نظر فرهنگستان بریتانیا تأسیس شد و در سال ۱۹۷۶ ساختمانهای خود را در تهران خیابان قلهک، خیابان شریعتی افتتاح کرد.
به گزارش کردپرس، تپه هفتوان یكی از بزرگترین و تاریخی ترین تپه های آذربایجان غربی در سلماس است كه در 15 كیلومتری شمالغرب دریاچه ارومیه در وسط جلگه حاصلخیز سلماس قرار گرفته است.
این تپه از هزاره سوم قبل از میلاد تا دوره ساسانی هشت دوره فرهنگی را در برمی گیرد و دارای آثار معماری از خشت خام و سنگ است و سفالهای منقوشی از آن به جا مانده است.
هشت دوره فرهنگی این تپه از بالا به پایین عبارت هستند از اشیاء و آثار مربوط به دوره های ساسانی، هخامنشی، اورارتو، دوره آهن، آهن، هزاره دوم قبل از میلاد، آغاز دوره شهرنشینی در اطراف دریاچه ارومیه(هزاره سوم) و آخرین طبقه مربوط به هزاره چهارم قبل از میلاد است.
نظر شما