به گزارش کردپرس ؛ بر اساس سند چشم انداز 1404 نهاد کتابخانه های عمومی، سرانه فضای کتابخانه ای در کشور باید به هشت متر مربع برسد این در حالی است که در حال حاضر سرانه فضای مطالعه در کشور به ازای هر نفر 4 متر مربع و در استان کردستان 2.6 متر مربع به ازای هر نفر می باشد اما نکته قابل تامل این است که سهم شهرستان دهگلان از سرانه فضای مطالعه تنها 23 سانتی مربع به ازای هر نفر است که فاصله زیادی را تا رسیدن به میانگین کشوری و حتی استانی دارد به همین سبب در راستای کاهش این فاصله فاحش، سال 90 کلنگ احداث پروژه کتابخانه شهر دهگلان با مساحت یک هزار و 700 متر مربع، در دو طبقه و زیر بنای 3 هزار متر مربع بر زمین زده شد اما پس از گذشت 7 سال آنچه که از این پروژه قابل مشاهده است این است که این پروژه تنها 17 درصد پیشرفت فیزیکی داشته است.

با توجه به نیاز شهرستان به افزایش سرانه فضای مطالعه، پیگیری ها و رفع ابهامات در خصوص سرنوشت این پروژه همواره جزو مطالبات جدی شهروندان دهگلانی بوده است موضوعی که فرماندار دهگلان در گفت و گو با خبرنگار کردپرس به آن اشاره کرد و از اقدامات دولت برای سروسامان دادن به این پروژه پربحث خبر داد.

به گفته "جمال ارشدی" در جلسه کمیته برنامه ریزی شهرستان دهگلان که با حضور "بهرام نصراللهی زاده" رییس سازمان برنامه ریزی و بودجه استان برگزار شد در خصوص این پروژه بحث و تبادل نظر شد که در نهایت تصمیم بر این شد که با توجه به مقدار بالای زیر بنا، این پروژه به خبش خصوصی واگذار شود.

وی یکی از امتیازات تشویقی این پروژه برای بخش خصوصی را اختصاص طبقه دوم با امتیاز تجاری بودن به طرف قرارداد عنوان کرد و افزود: طبقه اول این پروژه نیز کاربرد فرهنگی خواهد داشت.

فرماندار دهگلان در ادامه از تمرکز بر روی پروژه های حوزه راه و تامین آب شرب روستایی و شهری خبر داد و اظهار کرد: از آنجا که بیشترین مطالبات مربوط به این دو حوزه می باشد طبق اجماعی که صورت گرفت، تصمیم بر این شد که تمرکز بیشتر بر روی این دو حوزه باشد.

شایان ذکر است که مقدار بودجه مصوب برای شهرستان دهگلان در سال 97 حدود 27 میلیارد تومان بوده که با توجه به وجود دهها پروژه نیمه تمام در این شهرستان، قطعا این مقدار بودجه جوابگوی نیازهای این شهرستان نمی باشد بنابراین می طلبد که فرماندار دهگلان با مدیریتی درست، توازن متناسبی را در زمینه پیشرفت در حوزه های ضروری تر به وجود آورد

گفت و گو: ظریفه احمدی