مدتی است کشاورزان غیر بومی از استان هایی مانند همدان، اصفهان، قم و... به کرمانشاه آمده اند و با مبالغی غیرمعمول زمین های کشاورزی را از مالکان آن اجاره می کنند. تا این جای داستان نکته ای نیست که بتوان به آن خرده گرفت. بر اساس شنیده ها، مشکل زمانی آغاز می شود که مستأجران برای به دست آوردن محصول بیشتر و در نتیجه سود بیشتر، تا جایی که می توانند جان زمین را می کشند و با بهره برداری خارج از ظرفیت زمین و استفاده‌ی غیر مجاز از کودهای شیمیایی و آفت کش ها و کشاورزی غیر اصولی ذخایر آب و خاک را نابود می کنند.

برای کشاورزان غیربومی سود کوتاه مدت مهم است. عِرقی نسبت به شهر و استان وجود ندارد. آینده‌ی خاک و زمین در حال استفاده هم اهمیتی ندارد، پس نتیجه اش می شود نابودی داشته هایی که نه تنها سرمایه‌ی اکنون مردم است بلکه امانتی در دست ما برای آیندگان است.

کشاورزان غیربومی در حالی به کشت سیب زمینی و محصولات پرمصرف آبی می پردازند که بسیاری از روستاهای استان کرمانشاه با کم آبی و شاید بتوان گفت در فصول گرم با بی آبی روبه رو هستند.

بارها مسئولان و کارشناسان جهاد کشاورزی استان در خصوص خطرات کشت محصولات پرمصرف آب و بی مسئولیتی کشاورزان غیر بومی در رسانه ها انتقاد کرده اند اما به دلیل آنکه اختیار زمین در دست مالک است، دخالت در بسیاری از موارد را خارج از اختیارات خود می دانند.

بد نیست سوالی در اینجا مطرح شود. اگر مالک زمین اختیارات کامل ملکش را به عهده دارد پس چرا اجازه‌ی کشت خشخاش که بسیار پرسود هم هست به او داده نمی شود؟

پس می توان در مواردی اختیار مالک را از او سلب نمود.

آیا نابودی منابع محدود آبی، نابودی زمین های کشاورزی، تولید محصولات ناسالم کشاورزی و... به همان اندازه‌ی جلوگیری از کشت گیاهان مخدر اهمیت ندارد؟

آیا نیازی نمی بینید که در قانون راهکاری برای دخالت در تصمیم مالکان زمین های کشاورزی در جهت حفظ منابع این سرزمین و تضمین سلامت مردم تعریف کنید؟

آیا نیازی نیست که علما و بزرگان هر شهر به موضوع مورد بحث وارد شوند و در این زمینه به روشنگری بپردازند و کشاورزان را از انجام اعمالی که به نابودی نعمت های خدادادی منجر می شود منع کنند؟

اینجا دیگر پای مصالح و منافع یک استان به میان است و چشم پوشی و مماشات جایز نیست.

رئیس سازمان جهادکشاورزی استان کرمانشاه در گفتگو با رسانه ها اعلام کرده بود که تنها 2 درصد از زمین های کشاورزی استان به غیربومی ها اجاره داده شده است و جای نگرانی نیست؟ باید گفت بسیار هم نگران کننده است. اگر جلوی یک عفونت کوچک از ابتدا در بدن گرفته نشود، خیلی زود تمام بدن درگیر می شود و آن زمان است که دیگر امیدی به بازیابی سلامتی نیست؛ همانطور که دشت اسدآباد با کشاورزی غیراصولی نابود شد، همان گونه که دشت کبودرآهنگ به خاطر برداشت بی‌رویه آب‌های زیرزمینی و بی‌توجهی به هشدارها فرو نشست و اکنون فرو چاله هایی به عمق ۶۰ متر زمین های این دشت را برای همیشه نابود کرده اند.

کشاورزان شریف و مالکان زمین های کشاورزی استان باور کنند اجاره دادن زمین به غیربومیان یک خیانت تاریخی در حق مردم این استان است. اینجاست که هر مالکی اگر ذره ای حس تعلق به آب و خاکش داشته باشد بدون هرگونه زور و اجبار، اجازه نمی دهد در مقابل سودی موقت، آسیبی جبران ناپذیر به سرزمینش وارد شود.