یکی از دستفروشان که نامش محمد است و در خط صادقیه مشغول به کار است و از یکی از شهرستان های استان کرمانشاه به تهران آمده ،می گوید:دیگر از بی کاری و بی عاری خسته شده بودم.جوان 25 ساله ای هستم که نه کاری و نه پولی دارم با پیشنهاد یکی از بستگان برای دستفروشی به تهران آمدم و الان در مترو وسایل مختلفی را می فروشم.

وی می گوید:حداقل الان دیگر بیکار نیستم و پولی در می آورم.این شغل برای جوان های شهر ما تنها راه نجات است و صدها نفر از منطقه ما برای دستفروشی در مترو و خیابان به تهران آمده اند.

جوان دیگری که علی نام دارد و سنگینی اجناسی که در دستش گرفته عاصی اش کرده، می گوید:واقعیت این است که کار ما آسان نیست و از صبح تا شب هر روز چندین کیلو بار را حمل می کنیم تا در آخر شب 50 تومان،100 تومان به خانه ببریم.البته خانه چه عرض کنم اتاق مجردی در پایین شهر نزدیک مترو شوش با 5 نفر دیگر از همشهری ها اجاره کردیم و شب ها به آنجا می رویم.

وی ادامه می دهد:دستفروشان نه بیمه دارند و نه آینده ای ما دوست داریم شهرداری ما را ساماندهی کند تا لااقل بتوانیم در گوشه ای بنشینیم و بساط خود را پهن کنیم و از این سردرگمی در آییم.

به بازار تهران می روم،ساعت نزدیک به 11 ظهر است و خیابان پانزده خرداد محل ورودی بازار تهران مملو از جمعیت دستفروشان و خریداران شده تا جایی که صدای فریادهای دستفروشان برای تبلیغ اجناس خود درهم تنیده شده و هر کس تلاش می کند برای فروش اجناس خود فریاد بزند.

در کنار یکی از دستفروشان می ایستم و خودم را معرفی می کنم.نادر اهل هرسین است و در بازار تهران بساط می کند.او می گوید:من به امید نانی به تهران آمده ام.بارها ماموران شهرداری اجناسم را گرفته و با خود به شهرداری برده اند و من با مراجعه به آنجا و پرداخت 40 هزار یا 50 هزار تومان و دادن چند وسیله ای به آنها موفق شده ام وسایلم را پس بگیرم.

به سمت یکی دیگر از دستفروشان که لباس زنانه می فروخت رفتم همین که شروع به سوال پرسیدن کردم یکی از ماموران شهرداری از راه رسید و وی و بقیه دستفروشان با سرعت اجناس شان را جمع کردند و پا به فرار گذاشتند و به مشتریان گفتند که 10 دقیقه دیگر بیایید گویا به این وضع عادت کرده اند.

روزهای تعطیل و پایان سال رونق بازار دستفروشان

ناصر که 35 سال سن دارد و از طریق یکی از بستگانش در تهران با چک کارمندی تعدادی لباس بچه گانه و زنانه از یکی از تولیدی ها گرفته،توضیح می دهد:من هر سال روزهای تعطیل و اعیاد به تهران می آیم و و هر روز در گوشه ای از بازار بساط می کنم و جنس هایم را می فروشم.

وی ادامه می دهد:نبود کار و درآمد مناسب در شهرستان باعث شده که در مواقع عید به تهران بیاییم. اگر زرنگ باشید درآمد خوبی از دستفروشی به دست می آورید.

وی با اذعان بر اینکه زمانی که ماموران شهرداری به بازار می آیند ما بساط خود را جمع می کنیم و از دست آنها فرار می کنیم گفت:اگر ماموران شهرداری ما را اذیت نکنند در این یک ماه کاسبی خوبی خواهیم داشت اما زمانی که ماموران شهرداری اجناس ما را می گیرند و با خود به شهرداری می برند سه ماه تا چهار ماه طول می کشد تا اجناس را به ما پس دهند به همین دلیل یک جورایی با ماموران راه می آییم تا از بردن اجناسمان جلوگیری شود.

یکی دیگر از دستفروشان که خودش را نیما معرفی می کند،این گونه گفت: من با مدرک لیسانس دستفروشی می کنم.از چند سال پیش تا قبل از این که مدرکم را بگیرم،هر سال دم عید برای کاسبی به تهران آمده ام تا برای تعطیلات پولی به دست بیاورم.

دستفروشی برای پول بیشتر