به گزارش کردپرس، دونالد ترامپ، رییس جمهور آمریکا به شدت تلاش می کند با احتیاط با ترکیه، متحد تاریخی عضو ناتوی خود و کردهای منتفع از حضور آمریکا تعامل کند.
به نظر می رسد ترامپ شخصا به امیال ناسیونالیستی کردها باور دارد و آنها را متحدی حیاتی در جنگ با ترور دانسته و معمولا زیرکی آنها را در مبارزه با داعش ارج نهاده است.
کردها تنها شبه نظامیان صحنه نبرد در سوریه هستند که هنوز سلاح و پول از آمریکا دریافت می کنند. 300 میلیون دلار برای تسلیح آنها در سال 2019 اختصاص داده شده و برای برادران عراقی آنها نیز که نیروهای پیشمرگ خوانده می شوند، 290 میلیون دلار کنار گذاشته شده است.
با این حال، ترامپ آگاه است که اگر این اقدامات ناسنجیده از نظر ترکها ادامه یابد، رجب طیب اردوغان، رییس جمهور ترکیه با خوشحالی و به ارامی اجازه خواهد داد کشورش در محور روسیه قرار گیرد. اردوغان قبلا هم به شدت به دولت ترامپ بی اعتماد بوده و به نظر می رسد که کاملا با ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه و شریکش در روند صلح سوریه در آستانه همراه شده است.
امروز به نظر می رسد که از آن جایی که اردوغان با رد درخواست های آمریکایی برای خویشتن داری، برای آغاز حمله جدید برنامه ریزی می کند، هر آن ممکن است تقابل در شمال شرق سوریه آغاز شود.
اردوان ادعا می کند که همه این شبه نظامیان کرد سوریه که نزدیک به حزب کارگران کردستان ترکیه یا پ.ک.ک هستند تهدیدی برای امینت ملی این کشور محسوب می شوند. پ.ک.ک از سال 1984 شورشی را علیه ترکیه به راه انداخته است. نیروهای وابسته به اردوغان در سال 2016 از مرز ترکیه با سوریه گذشتند و به حضور نیروهای کرد و داعش در شهرهای مرزی سوریه مانند اعزاز، جرابلس و الباب خاتمه دادند.
این نیروها مارس گذشته نیز به منطقه کردنشین عفرین در غرب رود فرات حمله کردند و با تصرف آن ساکنان کرد این منطقه را به طرف شمال حلب بیرون راندند.
اروغان ادعا می کند تا زمانی که نیروهای باقی مانده کرد را از منبج در شرق رود فرات، حسکه و قامیشلی بیرون نراند آرام نخواهد نشست.
بیش از 1200 جنگجوی سوریه ای وارد کمپ های آموزشی نیروهای ترکیه در منطقه حلب شده اند و مشغول آماده شدن برای مبارزه بزرگ با نیروهای کرد قبل از عید کریسمس هستند.
با توجه به این که ترامپ انتخاب های چندانی در اختیار ندارد در موقعیت بسیار مشکلی قرار گرفته است. او می تواند ترکیه شریک خود را متقاعد به تعویق عملیات و یا حتی لغو آن کند و یا نظاره گر ضربه ارتش ترکیه به نیروهای کردی باشد که سلاح های امریکایی حمل می کنند و از سال 2016 توسط سازمان سیا آموزش نظامی دیده اند.
رییس جمهور آمریکا در پی گشت مشترک ماه گذشته نیروهای آمریکا با ارتش ترکیه در منبج در نزدیکی مرز ترکیه گزینه اول را انتخاب کرد. وی سپس 12 میلیون دلار برای تعقیب رهبران ارشد پ.ک.ک اختصاص داد به این امید که ترکیه را راضی کند.
اما رهبر ترکیه با نادیده گرفتن این اقدامات با غرولند گفت: «ما به خوبی می دانیم که آنهایی که پ.ک.ک را گروهی ترورستی اعلام می کنند و برای تعقیب رهبران آن جایزه تعیین می کنند، با آنها کار می کنند.»
او از آمریکا می خواست شبه نظامیان کرد سوریه را نیز در لیست سیاه قرار داده و همکاری با آنها را متوقف کند. جیمز جفری، نماینده ویژه آمریکا در امور سوریه، با بیان این که « موضع ما در مورد پ.ک.ک روشن است اما ما نیروهای یگان های مدافع خلق یا ypg را سازمانی تروریستی نمی دانیم و هرگز این کار را نکرده ایم» برای وی روشن ساخت که این خواسته وی تحقق نخواهد یافت.
رییس جهمور یکجانبه گرای ترکیه هنوز از دست آمریکا که از نیروهای کرد سوریه برای ازاد کردن شهر رقه، مرکز اصلی استقرار داعش به جای ارتش ترکیه استفاده کرد ناراضی و ناراحت است. وی به منبج نیز نظر داشت اما این شهر نیز در میانه سال 2016 تحت حکمرانی کردها قرار گرفت.
کردهای سوریه از تعامل با ترامپ غیرقابل پیش بینی محتاطانه عمل می کنند و احساس می کنند که ممکن است که علیرغم همه اطمینانی که این کشور به انها داده ، هر لحظه ممکن است آنها را رها کند.
ترامپ قبلا اشاره کرده که میخواهد نیروهای خود را از سوریه بیرون ببرد اما آنها را فقط به خاطر مقابله با حضور ایران نگاه داشته است. اگر او این گفته خود را عملی کند به معنی فاجعه برای کردها خواهد بود.
آمریکاییان مختلفی که از مناطق کردنشین دیدن کرده اند به انها گفته اند که ریس جمهور آمریکا از مقاومت نه چندان مطلوب آنها در عفرین ناراضی است و از این که علیرغم همه کمک ها و آموزش های نظامی نتوانسته اند یورش ماه ژانویه گذشته ترکیه را دفع کنند ناامید شده است. آمریکاییها در وقت لازم از استقلال کامل کردهای عراقی حمیات نکردند و در ایجاد منطقه ای خودمختار برای کردهای سوریه ناموفق بودند.
افرادی از نیروهای دموکراتیک سوریه یا SDF اوایل امسال به دمشق رفتند و از دولت مرکزی برای دفع یورش ترکیه کمک نظامی خواستند . مقامات دولت مرکزی به این شرط راضی به کمک به کردها شدند که آنها حسکه و قامیشلی را به طور کامل تسلیم دمشق کنند و اجازه بازگشت همه نهادهای دولتی را به شهرهای کردنشین بدهند. کردها موافقت نکردند و فقط با واگذاری شهر رقه به دولت مرکزی موافقت کردند.
اویل تابستان امسال، هیئتی از شاخه سیاسی نیروهای دموکراتیک سوریه از پایتخت سوریه دیدن کرد و به دنبال اقدام مشترک با دمشق علیه ترکها بودند. این مذاکرات به دنبال حمله شبه نظامیان ترک و کشته شدن 18 تن از نیروهای دولتی در قامیشلی در ماه سپتامیر گذشته متوقف شد.
حمایت سوریه از کُردها مستلزم رضایت روسیه با ان است که مطمئنا و در حال حاضر و تا زمانی که رابطه اردوغان-پوتین به خوبی پیش برود، این احتمال وجود ندارد.
این مسئله تنها یک راه را پیش پای کردها گذاشته است؛ جنگیدن تا برافتادن پرده ها و منتظر اعمال آتش بس یا ایجاد صلح ماندن از سوی آمریکا به این امید که جنگ آینده به جای سرنگونی کامل آنها منجر به تقویت آنها شود.
منبع: عرب ویکلی
نویسنده: سامی موبید، مورخ سوری و پژوهشگر سابق اندیشکده کارنگی و رییس و بنیان گذار بنیاد تاریخ دمشق
ترجمه: خبرگزاری کردپرس- سرویس جهان
کد خبرنگار: 40101
نظر شما