به گزارش خبرنگار کردپرس این عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه رازی در نشست مجازی «آسیب شناسی عملکرد شورای شهر کرمانشاه» اظهار داشت: در فقدان یک جامعه مدنی و نهادهای قوی طبعا شورای شهر ما هم ضعیف خواهد بود ولی شایسته نیست که ریشه این مشکلات را متوجه جامعه بدانیم زیرا رفتار جامعه محصول کنش‌های دولت، نهادهای تصمیم گیرنده، قوانین و مصوبات و ساختارهای موجود است و مجموع این عوامل هستند که می توانند یک جامعه قوی و قدرتمند را شکل دهند.
وی افزود: ریشه مشکلات شوراها را باید بیشتر در ساختارهای حقوقی این نهاد و نحوه انتخاب اعضای آن جستجو کنیم و این مشکلات را کمتر به اوضاع و احوال جاری جامعه ربط دهیم.
تناقض میان تمرکزگرایی و واگذاری اختیارات به شورا
احمدیان در ادامه به تشریح ابعاد مختلف این مشکلات پرداخت و گفت: کشور ایران چه در گذشته و چه امروز، از یک نظام سیاسی متمرکز برخوردار بوده و تمام تصمیم گیری ها در مرکز اتخاذ می شود. و این نظام متمرکز و با تشکیل شوراها می خواهد سیاست عدم تمرکز را دنبال کند.
وی با تاکید بر اینکه یک نظام متمرکز، اختیارات و مسئولیت ها را کاملا در اختیار خویش دارد در ادامه یادآور شد: شوراها در اینگونه نظام ها، به طور ساختاری محدود می شوند و تا زمانی که این تناقض میان تمرکزگرایی و واگذاری اختیارات حل نشود، مشکلات فعلی همچنان پابرجاست.
ابهام در هویت حقوقی شوراها
این عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه رازی مشکل دیگر را مربوط به ابهام در هویت حقوقی شوراها دانست و گفت: هنوز مشخص نیست شوراها یک نهاد قانونگذاری، نظارتی و اجرایی هستند و یا ملغمه‌ای از همه این ها. شوراها علاوه بر انجام کارهای نظارتی، در کار شهردارها و معاونت‌های عمرانی و اجرای پروژه‌ها مداخله می‌کنند و همزمان برای حوزه شهری قانون وضع می‌کنند و مصوبات و دستورالعمل‌های اجرایی دارند.
وی ادامه داد: این وضعیت مبهم حقوقی، مشکلات و معضلات پیچیده ای برای شهرها ایجاد می کند و شوراها را با سایر نهادها، دستگاه ها، ارگان ها و سایر بخش ها وارد تنش هایی می کند که گاهی حل تنها یکی از آن ها ممکن است سال ها به طول بیانجامد.
آشفتگی در روابط شورا با شهردار و مناسبات اعضاء با یکدیگر
احمدیان در ادامه سومین مشکل را وجود یک آشفتگی در روابط میان شورای شهر با شهردار و همین طور اعضای شورا با یکدیگر دانست و گفت: البته این مشکل به شکل عمومی در همه شوراهای کشور وجود دارد ولی در شهرهایی که فرهنگ کار جمعی، روحیه همکاری، تساهل و کنار آمدن در آن ها ضعیف است، این ویژگی نمود بیشتری دارد.
وی گفت: در گذشته به دلیل دلایل مختلف کرمانشاه در زمینه تجربه کارهای جمعی ضعیف بوده و متاسفانه اکنون شاهد بازتولید این مشکلات در روابط میان شهردار با شورا و همچنین اعضای شورا با یکدیگر هستیم و این وضعیت موجب شکل‌گیری یک آشفتگی و وضعیت بسیار پیچیده شده است.
بازتولید ساختارهای ایلی و عشیره ای در شورا
این عضو هیئت علمی دانشگاه رازی بازتولید ساختارهای قومی، مذهبی و ایلی و عشیره ای در انتخابات و کارکردها و نوع فعالیت‌های شوراها را از دیگر مشکلات این نهاد دانست و خاطرنشان کرد: این تنوع و تکثر بسیار ارزشمند است ولی گاهی این مسائل جایگزین عقلانیت در تصمیم گیری‌ها می‌شود.
وی یادآور شد: البته در اینجا منظور عقلانیت ابزاری و تخریبگر نیست بلکه این عقلانیت به معنای توجه به توسعه‌پایدار، مصلحت عمومی و فراهم کردن یک زندگی آرام برای شهروندان است.
بی برنامگی شوراها در اداره شهرها
احمدیان در دنباله سخنانش بی‌برنامگی در اداره شهرها را یک معضل بزرگ دیگر دانست و گفت: کرمانشاه یک میلیون نفر جمعیت دارد و با پیچیدگی‌ها، درهم تنیدگی‌ها، معضلات، مشکلات فراوانی روبروست و نمی‌توان با کارهای بی هدف، بی‌برنامه و فاقد دوراندیشی، شهری بزرگی مانند کرمانشاه را اداره کرد.
وی گفت: متاسفانه در کلانشهر کرمانشاه، افراد بدون برنامه نامزد می‌شوند و بدون برنامه هم به رقابت می‌پردازند و در این حالت نیز افراد با بهره‌گیری از امکانات مالی، روابط دوستانه، قومی و زبانی و زرنگ‌بازی‌های فردی به جلب آرای افراد می‌پردازند و حاصل این کار هم وضعیت بسیار نابسامان فعلی است.
این عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه رازی ادامه داد: در واقع عناصر حاشیه‌ای روز به روز در حال تقویت هستند و اساس و مبنای فعالیت‌های شورا قرار می‌گیرند و به این نابسامانی دامن می‌زنند. شورا به جای اینکه با تفکرات اصولی و مبنایی اداره شود گرفتار دعواهای حاشیه‌ای می شود و کارکردش را از دست می دهد و خود تبدیل به یک معضل و گرفتاری می‌شود.
وی تاکید کرد: در این شرایط عده‌ای از مسئولین و مدیران استان باید بنشینند و معضل شورا را حل کنند و گاهی به این نتیجه می رسند که نبود این نهاد بهتر از بودش است.
خلاء حضور احزاب قدرتمند در انتخابات شورای شهر
احمدیان در بخش دیگری از سخنانش، حزبی نبودن انتخابات را یکی از دلایل عدم ارایه برنامه برای اداره شهرها دانست و گفت: هفته پیش در انتخابات شهر لندن، صادق خان از حزب کارگر به عنوان شهردار انتخاب شد. در کشور ما نیز احزاب باید برنامه‌های قوی و جدی برای اداره شهر داشته باشند.
وی ادامه داد: مسائلی مانند بهداشت، محیط زیست، فرهنگ، هنر و موسیقی در ذیل حکمرانی قرار می‌گیرند و احزاب باید برای این بعد از حیات جامعه نیز برنامه داشته باشند و این برنامه‌ها باید در معرض رقابت‌های انتخاباتی و قضاوت مردم قرار بگیرند.
این عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه رازی افزود: هنگامی که احزاب فعال نیستند در واقع هیچ برنامه‌ای هم برای اداره شهر عرضه نمی‌شود تا مردم به آن رای دهند.
شورا منحل شود بهتر است
وی تدوام این شکل از شورا را هزینه زا دانست و گفت: کارکرد شورا این است که از مشکلات مردم گره گشایی کند، هزینه های زندگی را کاهش دهد و افق بهتری را برای جامعه ترسیم کند ولی در اینجا شورا خودش تبدیل به تبدیل یک هزینه می‌شود و بنابراین برای کاهش هزینه ها بهتر است این شوراها را منحل کرد.
احمدیان ادامه داد: اگر به تاریخ معاصر هم نگاه کنیم متاسفانه زمانی شاهد توسعه شهرها بوده ایم که شوراها را تعطیل کرده‌اند. در دوره پهلوی اول که اعتنایی به شوراها نمی‌کردند، بسیاری از اتفاقات مانند ساخت بیمارستان، جاده، خیابان، سینما، رستوران، پارک و .. در شهرها رخ داد.
وی تاکید کرد: بنابرای اگر خواهان نقش آفرینی شوراها در توسعه شهرها هستیم باید مشکلات حقوقی آن ها را اصلاح کرد و وارد فرایندی شویم که شوراها تبدیل به نهادی قدرتمند در خدمت مصالح عمومی شوند.
این عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه رازی با تاکید بر اینکه مردم مقصر نیستند در ادامه عنوان کرد: وقتی تعدادی اسامی را پیش روی مردم می‌گذارید و می‌گویید از میان این‌ها انتخاب کن، مردم چکار کنند؟!
وی افزود: باید در سطح کلان کشور فضا را به گونه ای فراهم کنند که این تناقض ها حل شود و زمینه برای حضور احزاب قوی فراهم گردد تا آن‌ها برنامه‌های خود را برای اداره شهر ارائه دهند و افراد نیز در قالب این احزاب برای اداره شهرها کارآموزده شوند و براساس برنامه‌های مدون برای جلب آرای مردم به رقابت بپردازند.
احمدیان تاکید کرد: اگر این کارها انجام شود می توان به حل بخشی از مشکلات امیدوار بود ولی در شرایط فعلی، همچنان این رقابت‌های ایلی و عشیره‌ای و زرنگ بازی ها ادامه پیدا می کند.
وی گوشزد کرد: انتخابات شوراهایی که برای تقویت فرهنگ مشارکت و احترام به رای اکثریت به وجود آمده، خود تبدیل به عرصه ای برای تخریب این فرهنگ در جامعه شده و اگر با همیم وضعیتش برگزار شود زیانش بیشتر است زیرا خصلت های ممتاز اخلاق سنتی مانند صداقت، راستی، همزیستی مسالمیت آمیز و پذیرش یکدیگر و اعتقادات دینی با همین شکل رقابت های انتخاباتی، روز به روز تضعیف می شود.
این عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه رازی در پایان تاکید کرد: یا باید فکری اساسی برای شوراها کرد و یا اینکه آن را تعطیل کرد.
نظر شما