اولین نماینده زن استان کردستان دور گذشته از مریوان راهی مجلس شد و این برای مریوان یک افتخار بود و انتظار می رفت نماینده خوبی برای افکار کردستان و جامعه زنان باشد. اما بلافاصله پس از انتخابات با تحمیل برادرش بعنوان شهردار شهر و پس از آن ورود به صحنه رقابت های انتخاباتی با مداخله در هیات اجرایی و فشار برهیات نظارت، افرادی از قبیله و طایفه خود را وارد عرصه نمود.

خانم نماینده با حضور یک ماهه اش در حوزه انتخابیه عملا مجلس و نمایندگی مردم را رها و کاملا وقت و انرژی خود را در اختیار افرادی خاص برای شورا و کاندیدای ناکام ریاست جمهوری گذاشت. تا اینکه ترکیب شورای شهرمریوان وسرو آباد و روستاهای شاخص را به نام خود و به امید سیطره بیشتر و رای آوری رئیس جمهور مدنظرش بزند و با چشم انداز دوره بعد نمایندگی مجلس اینگونه اعتبار خود را خرج کند.

فرماندار بی تدبیر و بی محتوا هم که فقط مدیریت میز خود را دارد و حکم فرمانداری خود را وامدار نماینده دانسته کاملا در اختیار تصمیمات سرکار خانم نماینده بوده و منافع و مصالح مردم و کاندیداهای شورای شهر و روستا را به پای منافع نماینده قربانی نموده است. به همین دلیل چشم بر انبوه تخلفات انتخاباتی پوشیده به طوریکه نماینده هیات نظارت از تایید صورت جلسه منتخبین شورا امتناع نموده است.

هدف نماینده چشم فردای انتخابات و فرماندار بی اراده نیز حفظ بقایای بدنه حزب مطبوع خود می باشد البته اگر فردایی در کار باشد! اداره شهری به این مهمی و با این همه ظرفیت توسعه ای، بدست نماینده ای با حرکات ارتوباتیک سیاسی و فرمانداری بی اختیار و بی تدبیر برازنده شهر و استان نمی باشد. بنظر میرسد خانم نماینده قبل از پشت پا زدن به تعهدات نمایندگی آینده رشد زنان در چنین فضاهایی را به بن بست رسانید. نماینده ای با این قبیله گرایی خلف خوبی برای افکار خدمتی مرحوم پدرش نبوده و تنها رهاوردی که برای مریوان داشته احیای سنت طایفه گرایی و باند پروری است که ناکارآمدی ایشان دامن برخی افرادی که موجب ظهور چنین افرادی درجامعه شده اند را نیز خواهد گرفت.