۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۰ - ۱۲:۴۶
آقای ظریف؛ با این رسوایی چه بخشایشی

سرویس ایران- انتشارفایل مصاحبه محمد جواد ظریف در شبکه های خارجی با محتوای افشای مسائل سیاست خارجی ایران نشان از دوگانگی رفتاری رئیس دستگاه دیپلماسی دولت داشت. قباحت طرح مسائل تا جایی بود که دولت مجبور شد بخاطر حفظ آبروی کابینه خود با بالاترین فرد متولی حفظ این اسناد وداع گوید.

به گزارش کُرد پرس؛ برکناری مدیری امنیتی که از ابتدای دولت، مرکز بررسی های استراتژیک را به اتاق فکر عملیات روانی تبدیل کرده بود از شنائت این عمل زشت نخواهد کاست و تنها با اخراج یک مهره هدفدار سیاسی جامعه اقناع نخواهد شد بلکه آمران وعاملان و ناشران و بانیان و به قول دولت «سارقان» این فایل صوتی می بایست جوابگوی این رسوایی سیاسی باشند.

به نظرمی رسد متولیان اتاق فکرجریان سیاسی درون دولت با توجه به سوابق و عمکردشان ازابتدای این پروژه حتی تا مرحله افشا برای آن سناریو تعریف کرده اند. بنابراین با وجود «آشناهای» دولت در چرخه این پروژه سیاسی ـ امنیتی هیچ اقدامی بدون هدفگذاری صورت نمی گیرد. حتی برکناری مدیریت بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری هم خود می تواند یک تاکتیک رفتاری دولت برای مصون نگه داشتن این چهره پیچیده سیاسی باشد. باید منتظر گذر زمان بود تا اسناد آن از طبقه بندی خارج تا قابلیت درج درصفحات آشکار تاریخ را پیدا کند آنگاه می شود به گوشه هایی از این عملکرد این مهره های پیچیده سیاسی داخلی پی برد.

اما محمد جواد ظریف که شخصیت او درخارج شکل گرفته و دیپلماسی را تنها در پشت میزهای سیاسی فرا گرفته است فهم درستی از وقایع میدانی ندارد و در طول دوره وزارت، سایه دیوار را سایه خود دانسته و مغرورانه دستاوردهای منطقه ای را حاصل دیپلماسی های پیتزایی خود می داند. او هرگز خاک نخورده که با خاکریز آشنایی داشته باشد اوهرگز زمین نخورده که زمین را بشناسد، او هرگز خون ندیده که خونش به جوش آید، او هرگز خاک تفتیده و آب گندیده و پای رنجیده را ندیده که قدرعافیت را بداند. او هنوز آداب رازداری و رازدانی را متناسب با جایگاه خودش درک نکرده است که اینگونه در محفل «آشنا» سخن بیگانه می بافد.

براساس محتوای این فایل صوتی صدا و سیمای او یکی نبوده و او دچار تعارض شخصیت و تغایرموقعیت گردیده که بیانگر نفاق درونی او می باشد. به هرجهت اصلی ترین نتیجه ای که از این فایل صوتی می توان گرفت این است که «ظرفیت ظریف» همین اندازه بود. بنابراین دیپلماسی رابین هودی او حبابی بود که در آستانه یک پروازبلند ترکید. او در عین غروردیپلماسی این رسوایی سیاسی را به سطح منافع ملی تقلیل داده و با استفاده از فضای معنوی لیله القدر با ادبیات احساسی و عاطفی بیان می دارد: «من در شب احیا همه را بخشیدم امیدوارم مردم هم مرا ببخشند.» تنها درجواب این ساده انگاری جامعه گفته شود؛ با این رسوایی چه بخشایشی؟

کد خبر 9078

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha