به گزارش کُردپرس،نشست تهران برای بررسی وضعیت سوریه در حالی هفته گذشته به پایان رسید که ترکیه ناکام اصلی این نشست ، روز به روز نگرانتر از دیروز به آینده حضور خود در سوریه فکر می کند.همگان بر این عقیده هستند، کنترل ادلب توسط ارتش سوریه ،یعنی از دست رفتن مناطق دیگر تحت تصرف ترکیه ، و آنکارا امروز روبروی عمل انجام شده ای قرار گرفته است که یا باید با ترور بماند و یا خط خود را از گروه های ترویستی جدا کند.
روز گذشته سخنگوی وزارت خارجه ترکیه دو مفروض را در قبال موضوع ادلب بیان کرد، اولی جدا کردن گروه های معارض از تروریست ها و مفروض دوم مذاکره با گروه های مختلف مستقر در ادلب بود.
در واقع ترکیه قصد دارد با خریدن وقت ، سره را از ناسره جدا کرده و گروه هایی که موافق سیاست های این کشور هستند را به منطقه امن که احتمالا (عفرین، جرابلوس و باب) است ، انتقال داده و بر راهکار دیگری بیاندیشد.اما سوالی که مطرح می شود این است در صورتی که توافقی صورت بگیرد و گروه های تروریستی تسلیم شوند و یا به نقاط دیگری همچون عفرین کوچ داده شوند ، آیا باز هم دولت سوریه راضی خواهد شد نقاط دیگری از خاک این کشور در تصرف ترکیه و گروه های اپوزیسیون بماند؟ پاسخ هر چه باشد ، باید منطق بازی روسیه و تحرکات کُردها در شمال سوریه را نادیده نگیریم!
در حال حاضر ، ترکیه خطوط تماسی طی مذاکرات آستانه در اطراف ادلب باز کرده و این خطوط به صورت خطی افقی حائل و وصل به منطقه عفرین است.ترکیه به فاصله نزدیک‌به ۱۵ کیلومتر از مرز خود به داخل عفرین ، کمپ های آورگانی را دایر کرده که بیشتر به جای آن که قصد اسکان آوارگان را داشته باشد، در فکر استقرار دائمی اوارگان و تغییر دموگرافی حدود مرزی خود با عفرین و کُردها است.در واقع ترس اصلی ترکیه از دوران پس از ادلب ، تعیین‌تکلیف جریان کُردی در منطقه شهبا است.ترکیه یک راه بیشتر ندارد و آن هم انتقال گروه های معارض از ادلب به شهبا است.این اقدام ناخواسته علاوه بر آن که موجب می گردد تا آنکار حساب گروه های معارض را از النصره(تحریر شام) جدا کند در طرف دیگر بالانس جمعیتی را در مناطق تحت اختیارش تغییر داده و پروژه کُردی شمال سوریه را بیشتر از پیش به چالش بکشاند.امری که به گفته 《هیفی مصطفی》رییس مشترک کانتون عفرین ، موجب پاکسازی کُردها در شهبا و عرب گزینی و ترکمان گزینی در مناطق کُردی خواهد شد.
اما کُردها راه سختی در پیش دارند و با وصف آن که اعلام کردند مرحله دوم عملیات(مقاومت دوران) را در عفرین آغاز کرده اند و همچنین آماده حضور در نبرد ادلب هستند اما نه توان نظامی چندان و نه پشتوانه زمینی(اتصال به دیگر نقاط تحت حاکمیت خود) و نه مجوز حمله از سوی روسیه و سوریه را دارند که بتوانند عفرین را بار دیگر کنترل کنند.در واقع سد گذشتن از ترکیه ، توافق روسیه و دولت سوریه برای بیرون راندن آنکار از شمال سوریه است و تا زمانی که اراده ای در این باره به وجود نیاید، بخش های اشغالی شمال سوریه توسط ترکیه رها نمی شوند.
نظر شما