به گزارش کردپرس، به نقل از روابط عمومی حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی، رییس اداره نظارت بر امور حیاتوحش اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجانغربی با اشاره به اینکه نسل گوزن زرد ایرانی تقریبا پیش از انقلاب، منقرض شده بود اظهار داشت: در آن زمان دولت وقت برای جلوگیری از انقراض این گونه جانوری پروژهای را با همکاری باغوحش اوپل آلمان آغاز کرد.
امید یوسفی تصریح کرد: در آن زمان زیستگاه اصلی آن در استان خوزستان بود و نسل آن در سوریه، جنوب ترکیه، شمال عراق و مرز ایران به طور کلی منقرض شده و تنها به صورت محدود در جنگلهای دز و کرخه خوزستان باقی مانده بود.
وی افزود: با توجه به اینکه احساس میشد که نسل آن به زودی از بین خواهد رفت، چند راس از آن را به کشور آلمان منتقل و در آنجا تکثیر کردند و پس از اینکه نسل آن افزایش یافت به کشور بازگرداندند.
یوسفی گفت: پس از آن در استان مازندران و در دشت ساری جایی را آماده کرده و گوزنها را به آنجا منتقل کردند و در آنجا نیز جمعیت گوزنهای زرد ایرانی افزایش یافت.
وی با اشاره به اینکه در آن زمان با بررسیهای به عمل آمده مشخص شد که جزیره اشک دریاچه ارومیه نیز شرایط زیستی مساعدی برای زندگی این گونه جانوری دارد بیان کرد: از سال ۵۶ تا 67 تعدادی گوزن زرد ایرانی به جزیره اشک منتقل شد و با توجه به شرایط مناسب آن، گوزنها در آن تکثیر شده و بین ۳۰۰ تا ۳۵۰ راس رسید.
رییس اداره نظارت بر امور حیاتوحش اداره کل حفاظت محیطزیست استان ادامه داد: با توجه به اینکه مساحت دریاچه ارومیه در دو هزار و ۵۰۰ هکتار محدود بوده و همچنین منابع آب و غذایی آن نیز اندک بود، تعدادی از آنها زندهگیری شده و به سایر استانها ارسال شد.
یوسفی تاکید کرد: هماکنون جزیره اشک پارک ملی دریاچه ارومیه بزرگترین و طبیعیترین زیستگاه گوزن زرد ایرانی، نه تنها در ایران بلکه در جهان است. اما خشکسالیهای اخیر سبب شد تا منابع غذایی در جزیره کاهش یافته و پوشش گیاهی نیز ناچیز باشد.
وی تعداد کل گوزن زرد ایرانی در سراسر جهان را نزدیک ۵۰۰ راس دانست و گفت: این در حالی است که بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ راس یعنی ۵۰ درصد گوزنهای زرد ایرانی در آذربایجانغربی زیست میکنند.
نظر شما