برای توسعه گردشگری در آبیدر باید طرحی نو در انداخت

سرویس کردستان- «آبیدر» مظهر و نماد سنندج است. اما این کوه با صلابت با دامنه های زیبایش شاید چندان از مسئولان و شهروندان شهری که در دامنه اش قرار دارد؛ راضی نباشد. آبیدر می تواند و باید به یکی از منابع مهم درآمدزایی در حوزه گردشگری سنندج تبدیل و البته حرمتش هم حفظ شود. نه سنندج از آبیدر بهره برده و نه حرمت این نماد عظمت شهر؛ حفظ شده است.

به گزارش کرد پرس، سال هاست شاهد بحث های تکراری و بی روح و بی سرانجام در مورد ساخت و سازها در دامنه آبیدر هستیم. زمانی تکذیب می شود، مدتی بعد عده ای از آن دفاع می کنند و مدتی بعد هم جو رسانه ای علیه آن به راه می افتد و بعد همه چیز به فراموشی سپرده می شود تا جو بعدی. کارشناسان اما بر این باورند، ساماندهی و استفاده بهینه از آبیدر و تلاش برای نجات آن از دست ماشین ها و تخریب ها نیازمند یک برنامه مدون و طرحی نو است.

مجید شاه اویسی، رییس کمیسیون عمران شورای شهر سنندج، یکی از این کارشناسان است که معتقد است باید توسعه آبیدر را از زاویه ای دیگر مورد بررسی قرار داد. او معتقد است، هرچه ساخت و ساز می توانست در دامنه این کوه انجام شود، انجام شده است، امروز اگر بخواهیم دوباره به سراغ نماد سنندج برویم باید زاویه دیدمان را عوض کنیم. «ساخت و سازهای انسان محور»، «فرهنگ سازی گسترده در میان شهروندان»، «معرفی آبیدر به عنوان یک پارک جنگلی توریستی» « استفاده از پتانسیل های نهفته ای مانند خضر زنده و ... برای توسعه توریسم در آبیدر» و «به کمک طلیبدن تکونولوژی های نوین برای معرفی این گنج نهفته» از جمله پیشنهادهای این عضو شورا برای توسعه محترمانه آبیدر است.

آبیدر نباید جولانگاه ماشین ها باشد

رییس کمیسیون عمران شورای شهرسنندج با بیان اینکه در آبیدر محدودیت های زیادی قایل می شویم و ساخت و ساز ها درآبیدر بادیدگاه دهه 70صورت گرفته می گوید: عمده فعالیت های این پارک جنگلی درفاصله سال های 72 تا 76 بر رور پارک های حافظیه،امیریه، امانیه و ...بود که بعدها نیزتکمیل تر شد.

شاه اویسی معتقد است در دهه 60 دیدگاه مهندسی ترافیک این وضعیت را برای آبیدرمناسب دانسته درحالی که چشم اندازهای زیبا و منحصر به فرد این پارک جنگلی در کنار ظرفیت های بالایی که گردشگران زیادی را به خود جذب می کند نباید صرفا به عنوان خیابان جولانگاه ماشین ها باشد و اینکه آبیدر در سیطره عبور و مرور ماشین ها باشد تفکری غلط و نابجا است.

او می گوید: در کشورهای پیشرفته در طراحی خیابان ها و مکان های گردشگری از سنگ فرش به جای آسفالت استفاده می کنند تا افراد با مشاهده طبیعت از آن لذت کافی ببرند، اما ما شاهد هستیم که توسعه آبیدر به ساختمان سازی و آسفالت خیابان ها و در اصل تبدیل آن به جولانگاه ماشین هامحدود شده است.

رییس کمیسیون عمران شورای شهرسنندج با بیان اینکه شهر سنندج به عنوان مرکز استان کردستان جزو معدود مراکز استان هایی است که در دامنه کوهی با این عظمیت و زیبایی با طبیعتی بکر و دست نیافتنی قرار گرفته است، می افزاید: این جذابیت منحصر به فرد باید به محلی برای جذب گردشگران و درآمدزایی سبز برای شهر بدل شود.

شاه اویسی البته تاکید می کند، تغییر ماهیت استفاده از آبیدر و حفظ حرمت این نماد مهم شهری، تنها به واسطه طرح های شهرسازی امکان پذیر نیست چرا که یکی از مهم ترین لوازم این کار تغییر نگرش مردم و فرهنگ سازی گسترده در میان شهروندان است.

وی توضیح می دهد: یکی از اقداماتی که باید به صورت جدی در دستور کار قرار بگیرد، فرهنگ سازی برای تغییر شیوه آمد و رفت مردم به آبیدر است، در حال حاضر عموم مردم با خودروهای شخصی به این دامنه زیبا می آیند و خود این کار یکی از علل تبدیل آبیدر به جولانگاه ماشین ها است و این روش باید با فرهنک سازی تغییر کند.

نظرگاه و قدمگاه خضر زنده بهترین پتانسیل آبیدراست

رییس کمیسون عمران شورای شهرسنندج در ادامه می افزاید: سنندج از معدود شهرهای ایران است که با جاذبه عالی ومتصل به کوهی مرتفع قرار دارد که دیگر شهرهای کوهستانی از این جاذبه برخوردار نیستند. باوجود اینکه خضر زنده به عنوان یکی از پتانسیل های گردشگری آبیدرمحسوب می شود خوشبختانه اداره کل میراث فرهنگی ازسالهای 78 به بعد بیش از یک و نیم میلیارد تومان درخضرزنده فعالیت داشته و این پتانسیل را دارد که در هرنوروز روزانه 10 هزار نفر ازاین مکان بازدید کنند. هر چند به نظر می رسد باید فعالیت ها در معرفی این پتانسیل افزایش یابد.

رییس کمیسون عمران شورای شهرمی گوید: یکی از راهکارهای توسعه گردشگری چه در آبیدر و چه در مابقی مکان های گردشگری استان استفاده از فناوری های نوین است. درحال حاضر پایه و اساس تجارت دنیا بر پایه تجارت الکترونیکی است و برای نمونه می توان از اپلیکشن هایی با عنوان سنندج گردی در جهت معرفی پتانسیل های گردشگری این شهر به مردم و گردشگران استفاده کنیم.

شاه اویسی ساختمان های بلندی که حاصل دست سازه های مصنوعی افراد است را باعث برهم زدن چهره آبیدر در دامنه آن می داند و معتقد است: ساختمان ها و مستحکم سازی ها در آبیدر باید همخوان با طبیعت و بافت آن باشد. هر کجا انسان بخواهد طبیعت را به تسخیر خود درآورد با شکست مواجه شده زیراکه انسان جزیی از طبیعت است.

او معتقد است چنانچه بخواهیم آبیدر را احیا کنیم باید درصدد احیای پتانسیل های آن باشیم نباید دست ساخته های مصنوعی را با آن اضافه کنیم.

شاه اویسی تپه ها وکانی ها را فلسفه وجودی شهر سنندج می داند و بیان می کند: تپه یک مقوله استراتژیک که هویت این شهر را تشکیل داده و تپه های اطراف همانند بچه هایی ست که آبیدر پدرو "کوچکه رش "مادر تپه ها است در حالی که با ساخت و سازهای نادرست باعث نابودی این تپه ها شده ایم.

آبیدر زیرساخت می خواهد

سید کمال حسینی، رییس اتاق بازرگانی، صنعت، معدن، تجارت و کشاورزی سنندج هم در این باره با بیان اینکه آبیدر به دلیل وضعیت طبیعی و توپوگرافی و مسلط بودن به شهر می توانست به یک منطقه گردشگری تبدیل شود در حالی که با تفرجگاه های محلی دیگر تفاوت چندانی ندارد و باید برای خلق این تفاوت عوامل مورد نیاز در جهت لذت مردم فراهم شود، به کرد پرس می گوید: مسئولین باید با بررسی امکانات و زیر ساخت ها در جهت ساخت مکان هایی باشند که صرفه اقتصادی داشته و از توپوگرافی آبیدردر راستای جذابیت بیشتر آن برای استفاده مردم بهره ببرند.

حسینی تنگ نظری مسئولان را عامل مهم درعدم آبادانی و توسعه این طبیعت بکر می داند و می گوید: کارشناسان شهرداری با تهیه نقشه راهی برای استفاده های صحیح از موقعیت های استراتژیک آبیدر و همچنین حفظ محیط زیست و نظارت بهداشتی در آن اوقات فراغت خوبی را برای استفاده عموم به ارمغان آورند.

او واگذار کردن توسعه آبیدر به بخش خصوصی را مناسب تر می داند و می افزوید: بخش خصوصی با بررسی سلایق و علایق مردم بهترین ایده ها را ارائه می دهند که دستگاه های دولتی و شبه دولتی به جای دخالت مستقیم خود می توانند بر کار سرمایه گذاران نظارت داشته باشند و طرح های تشویقی به آن ها ارائه دهند در حالی که شهرداری با عدم مدیریت منسجم مانع ورود سرمایه گذاران می شود.

حسینی جذب سرمایه گذار را به در دست گرفتن قناری تشبیه می کند و می گوید: در استان کردستان برخورد با سرمایه گذار متعادل و حرفه ای نیست و با وجود اینکه عاری از سرمایه گذار خارجی ست سرمایه گذاران خرد نیز در داخل بخش های اداری ذوب می شوند و تلاشی برای ادامه سرمایه گذاری در استان نمی بینند.

او تفکرات و ایده های متفاوت مسولین شهرداری را مانع برنامه ریزی های صحیح ومدون زیر ساخت ها در آبیدر می داند و معتقد است که باید به صورت فراخوان 5 الی 6 پروژه مهم را به صورت شفاف و مشخص به مزایده گذاشت تا افراد دیگر نیز بتوانند طرح ها و ایده های خود را ارائه دهند.

حسینی با اشاره به اینکه باید در آبیدر خط قرمز هایی برای ساخت و ساز های مسکونی-تجاری وجود داشته باشد می افزوید: اجازه احداث مهمانسراهای دولتی کار درستی نبوده و مکانی که به مردم استان کردستان و شهر سنندج تعلق دارد نباید در انحصار چند نفر خاص باشد بلکه باید عموم مردم از آن استفاده کنند.

رییس اتاق بازرگانی ،صنعت،معدن،تجارت و کشاورزی کردستان می گوید به اعتقاد من اگر صنایع دستی کردستان و احداث رستوران ها و مکان های گردشگری و تفریحی در کنار سینما روباز وطبیعت بکر و موقعیت جغرافیایی این کوه قرار گیرد قطعا می توان به عنوان میراث آیندگان از آن استفاده های ویژه و منحصر به فردی کرد که حتی مهمانان و گردشگران زیادی را از جاهای دیگر به خود جذب کند.

آبیدر که دارای قابلیت ها و توانمندی های بسیار بالایی است در صورت داشتن مدیریتی مناسب و خوب می تواند به عامل اصلی توسعه صنعت گردشگری در استان کردستان تبدیل شود ولی متاسفانه این روزها به جای اینکه آبیدر موتور محرکه اصلی صنعت گردشگری در استان باشد، محل مناقشه و درگیری تصمیم گیران و متولیان امر است.

از مسئولان استانی می‌خواهیم که سرمایه‌گذاران بخش گردشگری را با قوانین خود برای ارتقاء و توسعه صنعت گردشگری هدایت و حمایت کنند و از محدود کردن و دست و پاگیر کردن طرح ها و زیر ساخت‌های گردشگری آبیدر سنندج جلوگیری کنند، چون اجرایی کردن این طرح‌ها هم رونق صنعت گردشگری و هم ایجاد اشتغال را به همراه دارد.

گزارش: سحر ملایی

کد خبر 100951

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha