به گزارش خبرگزاری کردپرس، در استان ایلام و در دهه های گذشته ادبیات از مظلوم‌ترین هنرها بوده است چرا که این مناطق کرد نشین با همه پیشینه و فرهنگ غنی که داشته است و علی رغم وجود اسطوره های بسیار قوی، قصه های بومی و شفاهی و شعرهایی که سینه به سینه نقل شده اند اما متاسفانه در زمینه آثار مکتوب و چاپ داستانها،قصه ها و شعرهای بیرون آمده از دلهای محزون و از درون اسطوره ها، شاهد آثار مکتوب چندانی در این زمینه ها نبوده‌ایم که این نوع خلل و کاستی در شهرستان بدره شاید ملموس تر از جاهای دیگر در این استان باشد.

چندی پیش محمد مولایی(حه مه مولا) دوست عزیز, هنرمند و نویسنده اهل شهرستان بدره و از ایل بزرگ علیشروان رمانی گیرا بنام «قریه » را پس از نگارش و چند بار بازنویسی وارد بازار کتاب کرده است.

رمان «قریه»نخستین اثر ادبی و داستانی جناب مولایی بوده که به سبک رئالیسم جادویی و در قالب رمان نوشته شده است.

از آنجایی که زندگی در روستا و در میان طبیعت زیبای حوزه جغرافیایی علیشروان و شهرستان بدره همانند دیگر جاهای راگرس، نوعی آرمانگرایی برای نویسنده رمان قریه است به نظر می رسد روایت های این رمان سبک رئالیسم جادویی، آرمان شهری به نام منطقه علیشروان بدره باشد و بخشی از روایت های این رمان هم می‌توانند رازهایی از روزگاران زندگی مردم ایل بزرگ علیشروان در بدر و استان ایلام در قالب داستان و رمان باشد.

به گفته مولایی، سوژه اصلی این کتاب قصه بلند و زیبایی از یک پیرزن بومی بوده که در روزگاران نوجوانی برای وی نقل کرده است و این قصه ی زیبا ۱۰ سال بعد بهانه و سوژه ی اصلی برای نگارش رمان قریه توسط مولایی شده است.

از ایل بزرگ علیشروان حدود دو سال پیش نویسنده بزرگی به نام بهروز بوچانی با نگارش رمان تحسین شده«هیچ دوستی بجز کوهستان» که توانست بزرگترین جایزه ادبی کشور استرالیا به نام جایزه ویکتوریا و چند جایزه ادبی دیگر را به دست آورد و در ایران نیز تاکنون چندین بار تجدید چاپ شده است، توانست وارد عرصه ادبیات ایران و جهان شود و هم اکنون نیز نویسنده دیگری از جامعه علیشروان و بدره افتخار دیگری را در حوزه ادبیات رقم زده است که امیدواریم در آینده شاهد آثار ادبی دیگر این نویسنده ی دوست داشتنی باشیم.