استان کردستان در حوزه بهره مندی از روان آب های از جمله برترین استان های کشوراست و میانگین بارندگی در استان همواره چندین برابر میانگین کشور است. مجموع سدهای راه اندازی شده و در دست احداث استان به گفته مسئولان حدود 31 سد است اما دریغ از سهم مناسب استان از تخصیص منطقی آب از این روان آبها.

فشار بر سفره های زیر زمینی آب مخاطرات زیست محیطی بسیار ترسناکی در پی دارد که تنها نمونه ای از آن که از دشت های قروه و دهگلان آغاز شده است، فرونشست های بسیار جدی زمین و از بین رفتن و فرسایش شدید خاک است. استان کردستان از صنعت و خدمات و سرمایه گذاری های آنچنانی که محروم است، بنابراین منطقی و عادلانه نیست که دو منبع خدادادی آن یعنی آب و خاک را هم این چنین به نابودی بکشانند. در حالی که آب زخیره شده در پشت سدهای استان کردستان نزدیک میلیارد متر مکعب است و میزان زمین های آبی آن در بخش کشاوزی حدود 11 درصد (میانگین کشوری 48 درصد است) فشار بر سفره های زیرزمینی آب در استان کردستان با چنین مختصاتی یک ظلم مهم به محیط زیست کشور به شمار می آید. در یکی دو سال گذشته شعارهای زیادی از سوی استاندار و نمایندگان مجلس و .... در مورد تخصیص سهم آب مناسب به استان داده شده است اما در عمل شاخص ها همان است که از قبل بوده و تغییری در این نامعادله ناعادلانه رخ نداده است. تخصیص آب و رسیدن به میانگین کشور در کشاورزی آبی پیشکش مسئولان پر وعده استان و کشور؛ اما اینکه حداقل طوری از این روان آب ها استفاده شود که دشت های قروه و دهگلان به نابودی کشانده نشود اقدامی است که مصالح ملی اقتضاء می کند در اسرع وقت انجام شود.

بر اساس گفته های مدیر عامل آب منطقه ای استان «سالانه یک میلیارد و 66 میلیون مترمکعب آب در استان مصرف می شود که 65 درصد از آب مصرفی از محل منابع آب های زیرزمینی تامین می شود.» این در حالی است که نزدیک 6 میلیارد متر مکعب آب پشت سدهای این استان ذخیره است، درخواست زیادی نیست اگر خواسته شود یک سوم این آب در استان به مصرف برسد باورکنید.

مقدار افت منابع آب زیرزمینی دشت دهگلان به 35 متر رسیده است و این رقم در دشت های قروه و چاردولی نیز بطور میانگین به ترتیب 22 و 18 متر است. این یک زنگ خطر است که حق استان نیست. در استان هایی که میانگین بارندگی شان کم و روان آب های کم دارند شاید بشود این افت ها و این فشارها بر منابع آب های زیرزمینی را به نوعی اجنتاب ناپذیر جلوه داد (هرچند بسیاری از کارشناسان این را هم قبول ندارند) اما حقیقتا فشار بر منابع زیرزمینی استانی مانند کردستان صرفا می تواند یک نامعادله غیر کارشناسی باشد همین.