یکی از بزرگترین دلایل شکست اپوزیسیون ترکیه در انتخابات حساس 24 ژوئن 2018 میلادی عدم تشکیل یک ائتلاف گسترده در برابر ائتلافی بود که حزب عدالت و توسعه (AKP) با ملی گراهای حزب حرکت ملی ترکیه (MHP) تشکیل داده بود. حزب جمهوری خواه خلق ترکیه (CHP) تصور می کرد بدون در نظر گرفتن رأی کردهای طرفدار حزب دموکراتیک خلق ها (HDP) و صرفاً به واسطه ائتلاف با حزب خوب که از بدنه MHP جدا شده بود و حزب سعادت که رأی آن در جامعه ترکیه به سختی به یک درصد می رسد، خواهد توانست در برابر جریانی که با دوقطبی کردن شدید جامعه، بخش محافظه کار، راست گرا، ملی گرا و دیندار جامعه را به سمت خود می کشاند، پیروز شود.
یک واقعیت در عرصه انتخاباتی ترکیه وجود دارد و آن این است که بدون جذب آراء کردهای این کشور هیچ حزبی نخواهد توانست در عرصه انتخاباتی پیروز شود. چیزی که AKP در ابتدای حیات سیاسی خود به آن کاملاً واقف بود و اقدامات زیادی برای جذب بخش قابل توجهی از رأی کردهای جامعه به سمت خود به عمل آورد؛ بخشی که هنوز با تمام اقدامات ضد کردی این حزب در چند سال اخیر به آن وفادار مانده و یکی از فاکتورهای پیروزی ائتلاف AKP-MHP در انتخابات 24 ژوئن 2018 نیز کسب رأی قابل توجه از مناطق کردنشین و شرق و جنوب شرقی ترکیه بود.
CHP در انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی 24 ژوئن 2018 با وارد نکردن HDP به ائتلاف خود دست به اشتباه بزرگی زد و با توجه به تحولات و رویدادهای سیاسی در داخل ترکیه در آستانه برگزاری انتخابات شهرداری ها در 31 مارس 2019 مشاهده می کنیم که CHP در حال تکرار اشتباه گذشته خود است. کمال قلیچدار اوغلو رهبر CHP در اظهارات اخیر خود عنوان کرده است "در کشورمان هر کسی که از سیستم دموکراتیک پارلمانی و جمهوریت ترکیه دفاع می کند باید در یک جا جمع شود. تنها در این صورت است که در انتخابات شهرداری ها پیروز خواهیم شد"، در پی این اظهارات انجمن اتحاد برای دموکراسی که از اعضای CHP تشکیل شده است مراسمی برگزار می کنند که در آن با تأکید بر اتحاد مجدد احزاب سیاسی در بلوک "نه" به رفراندوم قانون اساسی ترکیه سخن گفته می شود؛ با این تفاوت که در آن بلوک از یکی از مهم ترین وزنه های سیاسی ترکیه که سومین حزب بزرگ این کشور نیز به حساب می آید، نامی برده نمی شود. اگر بلوک "آری" به رفراندوم یعنی ائتلاف AKP - MHP در کلان شهرهای مهم ترکیه از جمله استانبول و آنکارا شکست خورد، پیروزی به دست آمده توسط اپوزیسیون در این شهرها مدیون قرار گرفتن CHP در کنار HDP بود. یعنی رأی چپ – سوسیالیست ها و هوداران CHP زمانی که با رای کردهای هوادار HDP به هم می پیوندد شکست ائتلاف اردوغان – باغچلی در شهری مانند استانبول که از آن به عنوان قلعه مستحکم آک پارتی یاد می شود، امکان پذیر است. واقعیتی که یک بار دیگر در آستانه برگزاری انتخابات مهمی دیگر در ترکیه نادیده گرفته می شود.
در جلسه شب گذشته انجمن اتحاد برای دموکراسی تأکید شده است که یک بار دیگر بخش هایی که در رفراندوم 16 آوریل تحت عنوان بلوک "نه" تشکیل شده بود باید دور هم جمع شوند و متقابلاً عنوان می شود "حزب جمهوری خواه خلق ترکیه – حزب خوب – حزب سعادت و حزب دموکراتیک باید روح ائتلاف ملت را حفظ کنند". این درحالیست که موفقیت بلوک نه در کلان شهرهای ترکیه را باید مدیون حمایت های حزب کردی HDP از این بلوک دانست. در آن تاریخ یک ائتلاف طبیعی به وجود آمده بود. ائتلافی که در راستای منافع مشترک تشکیل شده و نتیجه بسیار مطلوبی به بار آورد. اگرچه بلوک آری با شبهات زیادی در این انتخابات پیروز شد ولی این پیروزی آن چیزی نبود که خود بلوک AKP – MHP خواهان آن باشد. از دست دادن شهرهای بزرگ ترکیه در آن رفراندوم و وجود پاکت های بدون مهر در صندوق های رأی که هنوز هم سؤالات زیادی را بی پاسخ باقی گذاشته است، یک نقطه عطف در تاریخ انتخابات ترکیه به حساب می آمد. زیرا برای اولین بار حزب چپ جمهوری خواه در کنار حزب کردی دموکراتیک خلق ها قرار گرفت و دستاوردهای قابل توجهی به دست آورد. این روند اگر می توانست تقویت شده و در انتخابات 24 ژوئن نیز به نمایش گذاشته شود نتایج بسیار متفاوتی می توانست در آن انتخابات به بار بیاورد. اشتباهی که در 24 ژوئن 2018 از سوی اپوزیسیون صورت گرفت در حال تکرار در 31 مارس 2019 میلادی است و همان گونه که آیهان بیلگن رئیس فراکسیون حزب دموکراتیک خلق ها در پارلمان ترکیه گفت "بدون در نظر گرفتن آراء کردهای هوادار HDP، شکست اپوزیسیون در انتخابات حتمی است".
بیشتر بخوانید:
رهبر حزب خوب ترکیه: بینالی ییلدیریم می داند که در انتخابات شکست خواهد خورد
حمله پلیس آنکارا به نمایندگان HDP با گاز اشک آور
بدون در نظر گرفتن آراء کردهای هوادار HDP، شکست اپوزیسیون در انتخابات حتمی است
نظر شما