به گزارش خبرگزاری کردپرس، مادرِ آسمانیام، سلام. امروز؛ روز توست. روز فاطمه (س)، دختر محمد (ص)، همسر علی، مادر حسن، حسین، زینب و ام کلثوم علیهم السلام.
به لسان امامت؛ "عصمةُ اللهِ الکبری و حجٌةٌ عَلَی الْحٔجَج " و به وصف پروردگار متعال؛ "کوثر".
مادر، اکنون که آخرین سال دههٔ پنجم عمرم را سپری می کنم و هر چه به سن و سال از دوران کودکی ام فاصله گرفته و می گیرم، اما به تعلق و عاطفه هر روز، کودکانه خود را به آن دامان مهر و دستان دعا و زبان راهنما و دیدگان خیر و دل عطوف، و در یک کلام آن وجودِ فرشته گون، محتاج تر می بینم.
مادر آسمانیِ ام، در میدان مغناطیس محبت تو، من کوچک ترین ذرهٔ اسیر این عشق مقدس ام!
مادر آسمانی ام، چه دلتنگ گیسوانی ام که سیر می بوییده ام و مرا مستانه به سرای خواب و روؤیا می برد و اکنون نیست!
مادر آسمانی ام، چه محتاج قلب رئوفی ام که سر بر آن می نهادم و آرام بخش ترین موسیقی و ملودی هستی را به نام " تپش قلب مادر " در گوش و جانم می پراکند و مرا راهی ناب ترین لحظات خیال می کرد و اکنون ضرب آهنگ آن صدای جان نواز به منزل سکوت رسیده است!
مادر آسمانی ام، چه محتاج دستان سرشار از نوری ام که از آستین دعا بر می آمدند و خالصانه از خدا بهترین ها را برایم طلب می کردند و من اکنون از آن دستان دعا، محروم!
مادر آسمانی ام، ای الههٔ مهر، من باز هم محتاج آنم که التماست کنم که اجازه دهی خاضعانه سر بر کف پاهایت گذارم، پیشانی بر آنها بسایم و بوسه های ممتد از آنها برگیرم و بگویم،: « مادر! بگو قبول باشد، من بهشت را زیارت کردم»
مادر آسمانی ام، ای حریم امان، در توفان ناامنی ها و دلتنگی ها و در فقدان وجودت، مرا؛ این طفل سرگردان ۵۰ ساله! به کدامین سرای امن می سپاری؟
مادر آسمانی ام، در روز سوم شهریور ۱۳۸۲، مقارن اذان مغرب، آنگاه که پیکر تو -که جان من بود- به حرمی رسید که قبلهٔ جانت بود و ما پس از اقامهٔ نماز، بر سرمان گذاشتیم ات، بر گرد مضجع شریف ارباب عشق ؛ حضرت مولی، طوافت دادیم و در سرزمین امن وادی السلام و چند ردیف بالاتر از مقبرهٔ نورانی دو نبی گرامی خداوند؛ حضرات هود و صالح - علیهما افضل التحیات و الثناء- مفتخر به اقامت و مجاورت ابدی در همسایگی حرم لطف و رحمت حضرت امیر مؤمنان - ع- گشتی، ای میهمان مائدهٔ شفاعت علی، از آن غروب که طلوع دلتنگی و حسرت های بی پایان بر من بود، دل من نیز، در آن قبر سکونت گزید!
مادر عزیزم، ای فرشتهٔ آسمانی، از مسافتی دور، اما قلبی نزدیک، روزت را تبریک می گویم و بر تربت پاک مزارت بوسهٔ ارادت می زنم و در این سحرگاه نیایش با خداوند، حمد و اخلاص و صلوات تقدیم ات می کنم.
مادران و بانوان خوب وطنم، خورشید وجوتان همواره تابان و سایه تان مستدام و روزتان مبارک.
نظر شما