به گزارش خبرگزاری کردپرس،شاید بتوان موزه‌‌ها را بهترین مأمن و منبع برای حفظ و حراست از گنجینه‌های معنوی بشر قلمداد کرد و آدمی با مشاهده علائم و آثار و دسترنج‌ها و حتی گاه کالبد و تن نیاکان خود، می‌‌تواند با دیدی بازتر از گذشته به آینده بنگرد.

کردستان به روایتی، قدیمی‌‌ترین نژاد ایرانی را در خود جای داده است و همین موضوع، نشان دهنده ارزش بالای آثار مکشوفه از کاوش‌های مختلف در این منطقه است.

تعداد اندک موزه برای معرفی گنجینه‌های نیاکان در استان کردستان، علاوه بر ایجاد گسست میان نسل‌ها، یکی از مهمترین فرصت‌ها برای جذب گردشگر را نیز کمرنگ می‌کند.

کمبود و متأسفانه نبود موزه در بسیاری از شهرستان‌‌های استان نیز موجب می‌‌شود، نسل‌‌های کنونی این منطقه نیز از گذشته خود اطلاع نداشته باشند تا چه برسد به آنکه بخواهیم این فرهنگ را به دیگران نیز بشناسانیم.

در حال حاضر در استان کردستان فقط دو موزه خانه کُرد و موزه باستان شناسی در مرکز استان وجود دارد و طی چند سل اخیر نیز بنا بود موزه تخصصی فرش در شهرستان بیجار احداث شود که متاسفانه این مسئله تاکنون مسکوت مانده است.

بیجار گروس یکی از شهرستان‌های شاخص کردستان است که به «بام ایران» ملقب بوده و فرش آن شهرت جهانی دارد.

پرداختن به مقوله فرش و سرمایه گذاری بر روی آن، یه عنوان یکی از مزیت‌های مهم شهرستان بیجار می‌تواند از جهات بسیاری دارای اهمیت باشند که یکی از آنها بحث گردشگری و جذب توریست تخصصی فرش می‌باشد.

در رابطه با ساخت موزه فرش هربار از رییس اداره میراث فرهنگی شهرستان بیجار سوال کردیم ایشان گفتند که احداث موزه فرش در تیمچه حاج شهباز منتفی شده و سال آینده عملیات احداث این موزه در مکانی دیگر آغاز میشود که هرساله وعده احداث به سال بعد موکول می‌شود.

ارزش فرش بیجار

روزی روزگاری، فرش بیجار در میان سایر فرش های ایران، برو و بیایی داشت. چشم و چراغ بود. خودش وسیله آرایش کاخ ها و پولش سر سفره های بافندگان بود. کافی بود کلافی از آن در دست داشته باشی تا خریدار یوسف هنر باشی. اما امروز در این آشفته بازار گرانی مصالح فرش، عدم صادرات آن و رکود بازار داخلی، ارزش فرش بیجار آنچنان نازل شده است که تولیدکننده اصلی یعنی بافندگان، هیچ طرفی از آن برنمی بندند و بساط فرشبافی خود را جمع کرده و عطایش را به لقایش بخشیده اند!

فرش ابزاری است برای نمایش هنرهای فراوان؛ از جمله طراحی و نقاشی، رنگ آمیزی، نقطه چینی، ریسندگی، رنگرزی و از همه مهم تر بافندگی ماهرانه که هنر و احساس را با همکاری اعضا و جوارح خویش یعنی از دل و دیده گرفته تا دست و سر انگشتان، آنچنان گره هایی ریز و ظریف و زیبا و در عین حال مستحکم، بر تار و پود فرش نقش می زند که هم ظرافت و زیبایی را می نمایاند و هم استحکام و دوام آن شهرت جهانگیر یافته است.

اگر در مورد تاریخچه این ابزار هنرنمای اصیل در منطقه بیجار گروس تامل کنیم، چهره های مشهوری را به عنوان استادان طراحی و نقاشی فرش سراغ می دهد که می توان شخصیت هایی چون استادان مرحوم موسی مسعودی و اصغر الله مرادی را نام برد. امروزه افرادی مثل آقایان علی اصغر لک و قدرت الله گیچلو، مشهورترین و تواناترین طراحان فرش بیجار هستند که هنر خویش را به صورت آموزش عملی در محضر استاد موسی مسعودی فرا گرفته اند.

یک هنرمند فرش باف بیجاری در گفتگو با کردپرس گفت:در سال های گذشته می‌توانستیم فرش های زیادی تولید کنیم و آن را به پول تبدیل کنیم ولی متاسفانه اکنون با وجود گرانی مصالح فرش نبود خریدار ، تولید فرش به راحتی امکان پذیر نیست.

معصومه بیات غیاثی در ادامه افزود: اگر صادرات فرش بیجار به کشور های دیگر به صورت گسترده امکان پذیر شود قطعا تحول بزرگی در صنعت فرش بیجار رقم خواهد خورد.