به گزارش کردپرس، ترکیه انتخابات شهرداری های این کشور را در 31 مارس 2019 برگزار می کند. دولت کنونی این کشور که تحت حاکمیت حزب عدالت و توسعه به رهبری رجب طیب اردوغان رییس جمهور این کشور است اغلب در آستانه انتخابات دست به عملیات تبلیغاتی و یا حتی جنگ علیه نیروهای ناراضی کرد کشور زده است. برای نمونه می توان به حمله نظامی به منطقه کردنشین عفرین در شمال سوریه و یا تشدید عملیات علیه پ.ک.ک در شمال عراق در آستانه برگزاری انتخابات سال گذشته اشاره کرد. جیمز کردی، پژوهشگر و ناظر مسائل ترکیه در مصاحبه با کردپرس، در باره این موضوع گفت: مقابله با کردها بخشی از سیاست اردوغان در انتخابات بوده و بعید نیست چند روز مانده به انتخابات 31 مارس امسال نیز دست به حملاتی علیه کردها بزند اما در مورد کردهای سوریه به دلیل ادامه حضور نیروهای آمریکا این امر فعلا ممکن نیست. وی همچنین در مورد آینده صلح با کردهای ترکیه، عملیات نظامی علیه پ.ک.ک و توافق احتمالی میان ترکیه وآمریکا در مورد شمال سوریه به سوالات خبرگزاری کردپرس پاسخ داد.

مشروح گفتگوی اختصاصی خبرگزاری کردپرس با جیمز کری، کارشناس مسائل ترکیه:

کردپرس: نتیجه انتخابات شهرداریهای ترکیه را در 31 مارس چگونه می بینید؟ آیا کردها می توانند به نتایج بهتری نسبت به انتخابات گذشته دست پیدا کنند؟

جیمز کری: خیلی نمی شود آن را به دلیل سانسورهای حزب حاکم عدالت و توسعه یا AKP انتخابات نامید اما به نظر می رسد که آنها رای برخی از رای دهندگان را در این انتخابات از دست می دهند. اما احتمالا مهم ترین بخش این انتخابات محک زدن میزان طرفداران حزب حاکم AKP خواهد بود.

حزب حاکم عدالت و توسعه با توجه به گرفتاریهای اقتصادی بخشی از طرفداران خود را از دست خواهد داد و حزب خوب نیز همچنان حضور دارد تا بخشی از آراء حزب حاکم را ببرد. من فکر می کنم که فاطمه آکین، نامزد کمونیست ها در استانبول نیز امیدوار شده است زیرا وی می تواند انتخاب دیگری برای ترک های خیلی مقیدی باشد که از حزب عدالت و توسعه روی برگردانده و نسبت به حزب جمهوریخواه خلق یا CHP وفادار نیستند.

اما فکر هم نمی کنم که کردها از عدم شوق ترکها در رای دادن به حزب حاکم سود ببرند. با توجه به حاکم شدن وضعیت خنثی در حزب CHP و این که حزب کُردگرای دموکراتیک خلقها یا HDP در حالت تجدید حیات بعد از انتخابات گذشته است، من فکر می کنم که کردها احتمالا مانند کمونیست ها در بهترین موقعیت برای جذب هواداران حزب حاکم هستند و در عین حال به وضعیت رخوت گونه گذشته حزب جمهورخواه خلق گرفتار نشوند.

کردپرس: به نظر می رسد که آمریکا و ترکیه نتوانسته اند در مورد مسائل حول محور کردهای سوریه به توافق برسند، آیا شما هم این طور فکر می کنید؟

جیمز کری: من فکر می کنم که ممکن است ترامپ و اردوغان به توافق برسند و رییس جمهور آمریکا مسئله « پاک سازی» در شمال سوریه را بر عهده ترکیه بگذارد.

مسئله اینجا هدف آمریکاست.ممکن است اردوغان رضایت ترامپ را همراه داشته باشد اما عوامل سیاسی به ترامپ اجازه نمی دهند نیروهایش را از شمال سوریه بیرون ببرد. مردم دو جور درباره نیروهای سوریه دموکراتیک به رهبری کردها فکر می کنند: آنها معتقدند که داعش همچنان یک تهدید در سوریه ممحسوب می شود و یا این که این چیزها برای این است که آمریکا حضور خود را در شمال سوریه توجیه کند. دونالد ترامپ بر اثر این فشارهای سیاسی و نیز موانع نیروهای داخلی در آمریکا، نتواسته به آنچه که می خواهد برسد و همین موانع است که از توافق نهایی میان ترکیه و آمریکا در مورد سوریه جلوگیری می کند. با توجه به منافع و تقابل ها حول محور برخی مسائل مانند فروش سیستم های موشکی پاتریوت، رابطه میان آنها وارد تنش بیشتری شده است، زمینه رسیدن به توافق میان آنها در مورد سوریه سخت تر شده است.

کردپرس: آیا ترکیه مانند گذشته، قبل از انتخابات به شمال سوریه حمله خواهد کرد؟ ما این مسئله را در مورد عفرین به چشم دیدیم.

جیمز کری: ممکن است حملاتی از سوی ترکیه به کردها صورت بگیرد؛ این اتفاق ممکن است بر علیه کردها در سوریه صورت بگیرد و یا به صورت انجام عمیلات های نظامی بیشتر در عراق (علیه پ.ک.ک) باشد. اردوغان در همه انتخابات به تبلیغات ضد کردی نیاز داشته است. بنابراین، نباید دلیلی وجود ندارد که فکر کنیم این انتخابات متفاوت است و ممکن است با بدتر شدن وضعیت برای حزب حاکم عدالت و توسعه، تبلیغات منفی علیه کردها افزایش پیدا کند.

با این حال، در حال حاضر توانایی ترکیه به لطف حضور نیروهای آمریکا در شمال سوریه، برای بمباران کردن نیروهای کرد سوریه محدود است اما به محض توافق آنکارا با مسکو، ترکیه می تواند با کسب اجازه روسیه مناطق تحت کنترل کردهای سوریه را بمباران کند. اردوغان در راستای تبلیغات منفی خود به حمله علیه کردها نیاز دارد. بنابراین باید همیشه به وی نسبت به این که به دنبال راهی برای حمله به کردها خصوصا در زمان انتخابات است، شک داشت.

کردپرس: ترکیه می گوید از این به بعد برای نابودی پ.ک.ک از سلاح های مدرن مانند پهبادهای مسلح استفاده خواهد کرد. آیا این امر امکان نابودی پ.ک.ک را برای ترکیه فراهم می کند؟ آیا پ.ک.ک نیز می تواند به چنین تکنولوژی نظامی مدرنی دست پیدا کند؟

جیمز کری: ترکیه تا زمانی که کردها وجود داشته باشند و هویت کردی برقرار باشد نمی تواند پ.ک.ک را از بین ببرد. اما با توجه به این که ارتش ترکیه در شمال سوریه پخش شده است استفاده از این روش علیه پ.ک.ک ادامه خواهد داشت. من فکر می کنم که ترکیه نیز مانند آمریکا از پهبادها برای کشتن بی سر و صدای هدف های خاص و نیز به عنوان پروپاگاندا استفاده کند.

در مورد امکان دست یابی پ.ک.ک به تکنولوژی مدرنی مانند پهبادها به این امر بستگی دارد که آیا پ.ک.ک قادر است همپیمانانی پیدا کند که حاضر به در اختیار گذاشتن آن باشند. اما از آنجایی که پ.ک.ک قادر نیست چنین همپیمانانی پیدا کند بهترین راه این است که مانند یمنی ها نسبت به ایجاد صنعت سلاح مخصوص به خود اقدام کند. اگر پ.ک.ک جایی را برای عملیات ساخت سلاح پیدا کند می تواند سیستم تهیه سلاح مخصوص به خود را ایجاد کند.

کردپرس: تفسیر شما از ادامه حضور 400 تن از نیروهای آمریکا در مناطق تحت کنترل کردهای سوریه چیست؟ آیا این مسئله فقط برای محافظت از کردها در برابر تهدیدهای ترکیه است؟

جیمز کری: باز هم می گویم این امر به خاطر نیروهای سیاسی فراوان در داخل آمریکا است. از زمان آغاز جنگ علیه ترور در سوریه، هیچ وقت در رسانه ها درباره این که چرا نیروهای آمریکا به طور دائم در مناطق جنگی مستقر می شوند صحبتی به میان نیامده است. بخشی از علت ادامه حضور این نیروها به خاطر کردهای سوریه و بخشی هم به خاطر داعش است اما علت عمده ادامه حضور آمریکا در سوریه ترس این کشور از رها کردن سوریه و کنترل روسیه و ایران بر آن است.

برخی نیروها در داخل آمریکا نمی خواهند کردها در شمال سوریه قتل عام شوند اما در برخی موارد، تمایل به ماندن در شمال سوریه به خاطر این است که آمریکا نمی خواهد روسیه و ایران روی کردها نفوذ داشته باشند. حتی اگر کردهای سوریه به صورت مستقیم وارد مذاکره با دولت سوریه نشوند و یا با ایران و روسیه متحد نشوند، این نگرانی از طرف آمریکا وجود دارد که عملیات نظامی ترکیه علیه کردها با اجازه روسیه صورت بگیرد. نگرانی عمده آمریکا نزدیک تر شدن هرچه بیشتر ترکیه، ایران و روسیه به یکدیگر است. اردوغان تمایل دارد که با ایران و روسیه در شمال سوریه همکاری و همفکری کند که این به معنی شکست دیگری برای آمریکا در نبرد برای کنترل سیاست خارجی ترکیه خواهد بود.

کردپرس: آیا می توان انتظار داشت اردوغان و کردهای این کشور در آینده ای نزدیک به توافق دست پیدا کنند؟

جیمز کری: من فکر نمی کنم چنین اتفای بیفتد اما این بهترین انتخاب برای وی خواهد بود. اردوغان در زمان رسیدن به قدرت امیدهایی به ایجاد تغییر داشت و حتی قول داد با کردها مذاکره کند و به همین دلیل آراء بسیاری از کردها را به دست آورد. اگر سیاست های پیشین اردوغان بازگردد این امیدواری وجود دارد که رابطه ترکی- کردی در ترکیه مسیر درست خود را پیدا کند.

کد خبرنگار: 40101