به گزارش کردپرس؛ بارش ها در چند هفته اخیر در کشور سبب بروز طغیان رودخانه ها و سیل در برخی نقاط کشور شد و همین موضوع سبب شد تا ستاد مدیریت بحران در تمامی استان هایی که احتمال بروز سیل در آنها وجود دارد به حالت آماده باش درآیند، در این بین ستاد مدیریت استان کردستان نیز لیستی از نقاطی را که در خطر احتمالی سیلاب قرار دارند به جهت هشدار منتشر کرده است، چیزی که در این لیست شایان توجه است نمود بارزی از بی تدبیری است که بسیار تاسف انگیز است.

در حالی که در این لیست، رودخانه ها برای تمامی شهرستان های استان به عنوان منبع خطر سیل معرفی شده است اما در مورد شهرستان دهگلان، جریان بسیار متفاوت است، این هشدار برای تنها بیمارستان این شهرستان صادر شده است که در مسیل بنا شده است!

بازدیدهایی برای هیچ!

بیمارستان 32 تختخوابی شهدای دهگلان با صرف هزینه ای گزاف پس از سال ها وعده برای افتتاح، سرانجام در اواخر سال 95 به بهره برداری رسید اما اینک پس از گذشت 2 سال از بهره برداری این بیمارستان، خطر سیل همچنان باقی است و هیچ گونه اقدامات پیشگیرانه مناسبی در این خصوص انجام نگرفته است.

یادآوری و هشدار خطر قرار گرفتن بیمارستان در مسیل، برگزاری جلسات بدون خروجی، و سرانجام عدم انجام اقدامی مناسب و پاس دادن این مسئولیت از نهادی به نهادی دیگر و نالیدن از نبود اعتبار از جمله تلاش ها و پیگیری های مسئولین بوده است.

«بهمن مرادنیا» استاندار کردستان نیز در سفر چند ماه اخیر خود به دهگلان در جریان این مشکل قرار گرفت اما همان گونه که شاهدیم تنها چیزی که عاید این شهرستان شد بازدید پنج دقیقه ای استاندار از درب بیمارستان بود و دیگر هیچ.

چه کسی پاسخگوست؟

اینک سوال شهروندان دهگلانی این است که در صورت بروز فاجعه سیل در آینده ای نزدیک یا دور در این بیمارستان چه کسی پاسخگو خواهد بود؟

چه جریانی در آن زمان حاکم بود که مجوز احداث بیمارستان آن هم در مسیل یک رودخانه صادر شد؟

با وجود هشدارهای مکرر مبنی بر جانمایی نامناسب، دلیل اصرار بر ادامه کار و صرف هزینه های میلیاردی برای بیمارستانی که جزو نقاط بحرانی در استان کردستان معرفی شده است چه بوده است؟

با تمام این اوصاف، این بی تدبیری محض چیزی نیست که بتوان از آن چشم پوشی کرد چرا که این موضوع با جان مردم سروکار دارد لذا یکی از مقتضیات دستگاه های مسئول، برخورد با چنین بی تدبیری ها و عوامل و مسببان آن پیش از بروز هر گونه فاجعه ای می باشد.

*گزارش: ظریفه احمدی