به گزارش کردپرس، آمریکا از سال 2003 وبه دنبال اشغال عراق حضور گسترده ای در این کشور داشته است اما لزوما حضور این کشور با استقبال همراه نبوده است. کما این که از دوران جورج بوش که عراق را اشغال کرد تا زمانی که باراک اوباما دیگر رییس جمهور آمریکا برای خروج نیروهای این کشور از عراق اقدام کرد، هزاران تن از نیروهای آمریکایی در عراق کشته شدند.

اما این مقاومت ها در برابر حضور آمریکا در عراق مانع از ادامه حضوردر این کشور نشده است. آمریکا در کنار ادامه همکاری با دولت عراق بر پایه توافق امنیتی دو طرف، رابطه گسترده ای نیز با کردهای عراق که منطقه شمال این کشور به نام اقلیم کردستان را در کنترل دارند، بر قرار کرده است. این کشور تصمیم گرفته است بزرگترین کنسولگری خود را در اربیل، پایتخت اقلیم کردستان عراق تاسیس کند. آمریکا اخیرا سالانه با اختصاص مبلغی بیش از یکصد میلیون دلار بخشی از حقوق نیروهای پیشمرگ را نیز پرداخت می کند و به همراه آلمان، انگلیس و فرانسه برای تبدیل نیروهای پیشمرگ اقلیم کردستان به نیرویی غیرحزبی تلاش می کند.

ظهور داعش در عراق باعث شد بار دیگر ارتباط آمریکا با دولت عراق و بویژه اقلیم کردستان تحت عنوان ائتلاف جهانی مبارزه با داعش، گسترده تر شود. پشتیبانی هوایی ائتلاف از نیروهای کرد در جریان مبارزه آنها با داعش طی سالهای 2014 تا 2017 نقش مهمی در شکست دادن ساختار خلافت خودخوانده داشته است. اما با توجه به ادامه حملات جسته و گریخته داعش در بخش هایی از استان های کرکوک و نینوا خطر قدرت گرفتن دوباره این نیروی تروریستی وجود دارد.

خبرگزاری کردپرس برای بررسی موضوعات فوق با پروفسور پاتریک جیمز، استاد دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و رییس مرکز مطالعات بین الملل این دانشگاه مصاحبه کرده است.

خبرگزاری کردپرس از دکتر پاتریک جیمز که کارشناس جنگ های عراق و افغانستان نیز هست، سوال کرد که آیا با شکست دادن ساختار خلافت داعش، باید نسبت به پایان یافتن جنگ ها در عراق امیدوار بود؟ پروفسور جیمز در پاسخ گفت: « در یک کلمه خلاصه کنم؛ خیر. اشغال عراق از سوی آمریکا وضعیت بسیار پیچیده ای در منطقه ایجاد کرده است. دولت های اخیر آمریکا بویژه در زمان جورج بوش، نمی دانستند که اعزام یک نیروی محدود اشغالگر صرفا آشوب و خشونت را برای چندین سال در عراق بوجود خواهد آورد. هنوز هم ما شاهد پیامدهای قضاوت سطحی دونالد رامسفالد، وزیر دفاع وقت آمریکا، مقامات نظامی این کشور و کارشناسانی هستیم که هشدار داده بودند می بایست تعداد نیروهای اشغالگر آمریکا که وارد عراق شدند می بایست تعداد آنها بسیار بیشتر می بود.»

مدیر مرکز مطالعات بین المللی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی معتقد است حضور آمریکا در عراق نمی تواند به جنگ های داخلی در این کشور پایان دهد زیرا با تفکر اشتباهی اقدام به اشغال عراق کرده است. پروفسور جیمز در این باره به کردپرس گفت: « آمریکا بزرگترین قدرت نظامی در جهان است. با این حال گاهی این باور غلط وجود دارد که قدرت نظامی برای ایجاد ثبات و یا به عبارت دیگر کنترل وضعیت کافی است. اما مشکل این بود که آمریکا کشور عراق را که در حال اشغال آن بود به خوبی درک نکرد. همین اشتباه را در مورد حمله به ویتنام انجام داد هرچند شراط در آنجا بسیار متفاوت بود.»

استاد دانشگاه کالیفرنیای جنوبی درباره زمان خروج کامل نیروهای آمریکا از عراق گفت: « نمی توان به طور قاطع گفت که نیروهای آمریکا تا چه زمانی در عراق ماندگار خواهند بود. وجود دولتی باثبات که تعداد زیادی از شهروندان عراق از آن حمایت کنند نیاز به پشتیبانی از خارج نخواهد داشت. حمایت از دولت عراق باید از داخل صورت بگیرد. می توان گفت که با توجه به این که مرزهای عراق تحت تاثیر قدرت های بزرگ است، دولت عراق یک دولت ناکامل است. وقتی که تعداد زیادی از مردم یک کشور خود را از آن یک دولت نمی دانند آن دولت به سختی می تواند مشروع بودن خود را به رخ بکشد.»

پروفسور جیمز در پاسخ به سوالی پیرامون تلاش نمایندگان مجلس عراق برای تصویب قانونی جهت اخراج نیروهای خارجی از عراق و بویژه نیروهای آمریکایی گفت:« من فکر نمی کنم این امر اتفاق بیفتد و این امر دلایلی دارد که از جمله این دلایل این است که می توان گفت که نیروهای آمریکایی به بخشی از اقتصاد محلی در عراق تبدیل شده اند.»

از پروفسور جیمز سوال شد که با توجه به این که آمریکا در حال ساخت بزرگترین کنسولگری خود در اقلیم کردستان است و نیروهای نظامی آمریکا فعالیت زیادی در اقلیم کردستان دارند، آیا می توان گفت که رابطه آمریکا با کردهای عراق به درجه استراتژیک رسیده است؟ اما مدیر مرکز مطالعات بین الملل دانشگاه کالیفرنیان جنوبی تاکید کرد که این مسئبه به این معنی نیست که آمریکا بهای زیادی به کردهای عراق می دهد. وی درباره دلیل حضور گسترده آمریکا در اقلیم کردستان گفت: شاید کردها فکر می کنند که رهبران آمریکا از آنها حمایت می کنند اما ممکن است که این یک خیال خام باشد. تعامل آمریکا با کردها بر اساس واقعیت های سیاسی و کسب منافع ایالات متحده آمریکا است. کردها دائما از این که تعدادشان زیاد است و باید کیان مستقلی برای خود داشته باشند ناراضی هستند اما شما تعامل آمریکا را با این مسئله بویژه در مورد عراق ببینید.

مصاحبه: اشرف بیننده

کد خبرنگار: 40101