صبح پنجشنبه‌ گذشته خبری از سوی پلیس، منتشر شد. با عکسی که به آن الصاق شده بود. تصویر تلخی بود؛ آنقدر تلخ که سبزی و آسمان زیبای بهاری را در آن خزان می دیدی. انسانی با یک لا پیراهن و شلواری رنگ و رفته، بر دکلی سیمانی و بلند آویخته و جان داده بود!

سارق سیم های برق؛ در هنگام ارتکاب جرم آنقدر تازه کار و ناشی بود که برق جانش را گرفت. پلیس از جسدش تنها ابزار کارش را که یک قیچی سیمبُر بود، کشف کرد!

او در استانی زندگی می کرد که 370 هزار حاشیه نشین دارد، آمار بیکاریش در صدر آمار استان های دیگر نشسته است و در اعتیاد، خودکشی، خشونت و طلاق رتبه دار است.

قصد، قضاوت عمل آن مرد نگونبخت نیست؛ موضوعی که نگران کننده است، رابطه‌ی میان تورم و وضعیت ناخوشایند اقتصادی و فرهنگی استان با افزایش تعداد این تازه کاران در زمینه های مختلف جرم و بزه کاری است.

روزی نیست که دفتر رسانه از دریافت اخبار پلیس مبنی بر تعقیب و گریز، تیراندازی، خودکشی، قتل، قاچاق مواد مخدر، احتکار، اختلاس، سرقت و ... بی نصیب بماند.

غیرممکن است اگر روزی بیرون بیایی و شاهد درگیری لفظی یا فیزیکی دو یا چند نفر به بهانه های مختلفی نباشی.

محال است از کنار سطل زباله ای بگذری و جوانی را پی روزی مشغول زباله گردی نبینی.

درد دل بسیاری از مادران این استان قلب هرکسی را به درد می آورد. مادرانی که حسرت شاغل شدن و ازدواج جوانانشان را دارند و کاری از دستشان بر نمی آید.

جوانان کرمانشاه شغل می خواهند. کم نیستند آنانی که در دهه‌ی اخیر با وجود داشتن تحصیلات دانشگاهی و تخصص جوانیشان گذشت و هنوز بلاتکلیفند.

زمانی بر سر زبان مدیران و برخی نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی افتاده بود، که فرهنگ کار در کرمانشاه وجود ندارد و جوانان به دنبال پشت میزنشینی هستند. اما واقعیتی که امروز در جامعه می بینیم چیزی فراتر از راحت طلبی و تنبلی و... است.

در حالی که این روزها برخی از خدا بی خبران به اصطلاح سوداگر (یا سلطان!) با احتکار، تقلب، اختلاس و انواع جنایات اقتصادی در سطح کلان، حتی برای اندک مایحتاج زندگی مردم که روزانه ضعیف تر نیز می‌شود کیسه‌ی طمع دوخته و خون‌شان را درشیشه کرده‌اند؛ برخی مسئولان انگار در خواب غفلتی ابدی فرورفته و قصدی هم برای بیداری ندارند.

مردم انتظار دارند همان جدیتی که در برخورد با سارقین و مجرمین خرده پا صورت می گیرد، با این سلاطین مفسد اقتصادی، محتکران و برهم زنندگان معیشت مردم نیز صورت بگیرد تا روزی برسد که جامعه از لوث وجودشان پاک گردد و دیگر هرگز شاهد چسبیدن بدنی بی جان به تیر برقی بتنی، تنها به خاطر چند ده هزار تومان نباشیم. ای کاش سیبل دزدی اختلاسگران و مفسدان اقتصادی هم برق داشت و آنها را هنگام ارتکاب جرم برق می گرفت!