به گزارش کردپرس، رابطه کردها با آمریکا همواره یکی از مسائل مناقشه برانگیز بوده است زیرا بسیاری از کارشناسان بر این باورند که آمریکا از کردها برای رسیدن به مقاصدشان حمایت نکرده است بلکه آنها را ابزاری مفید در رسیدن به خواسته های واشنگتن در خاورمیانه یافته است.

تاریخ رابطه میان آمریکا و کردها هم یکی از مواردی است که باید در مورد آن کنکاش شود. خبرگزاری کردپرس برای بررسی تاریخ رابطه کردها بویژه کردهای عراق با آمریکا، با دکتر برایان گیبسون، یکی از پژوهشگران این حوزه که مدرس دانشگاه مشهور جانز هاپکینز آمریکا و استاد مقیم در دانشگاه پاسیفیک هاوایی است مصاحبه ای انجام داده است. دکتر گیبسون مطالعات عمیقی در حوزه رابطه آمریکا با کردها انجام داده است و بخش زیادی از پایان نامه دوره دکترای وی هم به تاریخ رابطه آمریکا با کردهای عراق اختصاص یافته است.

دکتر گیبسون درباره سرآغاز برقراری ارتباط آمریکا با کردهای عراق به خبرگزاری کردپرس گفت: آغاز رابطه میان کشور آمریکا و کردهای عراق به سال های 1960 میلادی و در جریان مبارزه کردهای عراق به رهبری ملا مصطفی بارزانی علیه رژیم های مختلف در عراق باز می گردد.

دکتر گیبسون معتقد است سیاستمداران مختلف آمریکا تا قبل از آن سالها اعتقادی به مفید بودن برقراری رابطه با کردهای عراق نداشتند بلکه می خواستند رابطه ای قدرتمند با دولت مرکزی عراق داشته باشند و به عواقب و پیامدهای آن بی توجه بودند.

وی در این مصاحبه تاکید کرد که اسرائیل در وهله اول حمایت از کردهای عراق را آغاز کرد و دولت آمریکا به رهبری نیکسون را نیز تحریک کرد تا این که کاخ سفید در سال 1972 کمک هایی را در اختیار بارزانی ها قرار داد. دکتر گیبسون اشاره کرد که کمک هایی آمریکا در اختیار کردهای عراق قرار می داد در مقابل حمایت هایی که دیگران از کردهای عراق می کردند ناچیز بوده است.

استاد مدعو در دانشگاه جانز هاپکینز آمریکا در رساله خود درباره رابطه آمریکا با عراق و کردها در فاصله سال های 1958 تا 1975 تاکید می کند که آمریکا در آن زمان هم نسبت به حمایت از کردها رفتار محتاطانه ای را در پیش گرفته است. دکتر گیبسون در مصاحبه خود با کردپرس تاکید کرد که برخی دیپلمات های آمریکایی در آن زمان خواستار ارتباط آمریکا با جریان کردی در عراق و ملا مصطفی بارزانی بودند اما مقامات ارشد این کشور نسبت به این ارتباط تردید داشتند و ترجیح می دادند در مسئله کردها بویژه در عراق دخالت نکنند.

استاد دانشگاه پاسیفیک هاوایی درباره نظر آمریکایی ها درباره تمایل کردهای عراق به جدا شدن از این کشور تاکید می کند که آمریکاییها بویژه هنری کیسینجر وزیر خارجه وقت آمریکا در دهه 1970 از حمایت از طرح استقلال کردهای عراق خودداری می کردند و مواظب بودند حمایت آمریکا از آنها به ایجاد کیان مستقلی برای کردها منجر نشود زیرا از نظر آمریکا استقلال کردها در خاورمیانه به نفع هیچ کس در منطقه نخواهد بود.

دکتر گیبسون همان طور که در رساله دکترای خود نیز به آن اشاره کرده، بر این باور است که حمایت آمریکا از بارزانی ها بیشتر در قالب استفاده از کردها به عنوان کارت فشاری علیه اتحاد جماهیر شوروی در جریان جنگ سرد بوده است زیرا به بار وی، آمریکا که از نزدیک شدن بغداد به شوروی واهمه داشت سعی کرد با حمایت از کردهای عراق، یا عراق را از شوروی دور کند و یا در صورت دور نشدن بغداد از ارتباط نزدیک با مسکو، رژیم های عراق را با حمایت از جریان کردی آزار دهد.

دکتر گیبسون در کتاب خود نقل قولی از هنری کیسینجر، وزیر خارجه وقت آمریکا آورده است که خطاب به وزیر خارجه وقت عراق در دسامبر 1975 گفته بود «آمریکا به این دلیل از کردهای عراق حمایت می کند چون فکر می کند که عراق به کشور دنباله رو و دولت دست نشانده اتحاد جماهیر شوروری تبدیل شده است.»

استاد دانشگاه پاسیفیک هوایی درباره علت پایان یافتن حمایت آمریکا از کردهای عراق در سال 1975 معتقد است مسئله فروخته شدن کردها مطرح نیست بلکه اطرافیان هنری کیسینجر به وی القا کردند که آمریکا در مقابل عمل انجام شده قرار گرفته و کار از کار گذشته است.

دکتر گیبسون در این مصاحبه تاکید کرد که آنچه به پایان جنبش کردی در عراق به رهبری ملا مصطفی بارزانی پایان داد توافق میان ایران و عراق موسوم به توافق الجزایر بود. وی به کردپرس گفت: طرف مقابل عراق باعث قطع شدن حمایت آمریکا و اسرائیل به کردهای عراق نیز شد و به این ترتیب یکی از جنبش های کردی در عراق سرنوشت غم انگیزی پیدا کرد.

کد خبرنگار: 40101