به گزارش کردپرس، جیك سالیوان، مشاور امنیت ملی آمریكا، در تاریخ 28 دسامبر، در توئیتر خود نوشت: "دولت بایدن-هریس هرجا كه باشد، در برابر نقض حقوق بشر ایستادگی خواهد كرد."

آمریکایی های آشنا با کردها، غالباً آنها را به عنوان متحدان قابل اعتماد، مبارزان شجاع ، افراد بی وطن و مردمی می شناسند که اغلب به آنها خیانت می شود. کردها هزاران تن را در جنگ با داعش فدا کردند و ثابت کردند که در میان مردمان خاورمیانه از طرفداران آمریکایی هستند. با این حال، متأسفانه آمریکایی ها اغلب از نحوه برخورد احزاب حاکم کرد با مردم خود بی اطلاع هستند.

کردها در عراق بر منطقه ای خودگردان معروف به کردستان عراق که پس از جنگ اول خلیج فارس در سال 1991 توسط ایالات متحده تأسیس شد، حکومت می کنند. دو حزب مسلط بر کردستان عراق حکومت می کنند: حزب دمکرات کردستان (KDP) و اتحادیه میهنی کردستان (PUK) که به ترتیب تحت رهبری خانواده بارزانی و طالبانی هستند.

این خانواده های حاکم طی نزدیک به سه دهه حکومت، نتوانسته اند منطقه ای مرفه برای همه کردها ایجاد کنند. حاکمیت منطقه فاقد پاسخگویی و شفافیت است و فساد اداری ، تجاوزگری و نقض حقوق بشر بیداد می کند. تعاملات ایالات متحده با کردها در عراق فراتر از خانواده های حاکم نبوده است.

دولت بایدن فرصتی دارد تا این سنت را تغییر داده و بر قول خود که در برابر نقض حقوق بشر در هر کجا که رخ دهد بایستد عمل کند. دولت بایدن و کنگره آمریکا برای انجام این کار، باید روی نارضایتی های داخلی در اقلیم کردستان تمرکز کنند.

حمله به معترضین

کردها سالهاست که گاهاً در اعتراض به وضعیت خود در خیابانها اجتماع می کنند که مورد آخر مربوط به ماه دسامبر گذشته بود. خواسته های آنها ساده است. آنها ارائه خدمات اساسی و پایان دادن به فساد و خودخواهی را می خواهند. حزب دمکرات کردستان و اتحادیه میهنی کردستان به مدت نزدیک به سه دهه، منطقه را فلج کرده و از حرکت رو به جلو آن جلوگیری کرده اند. معترضین با واکنش سنگین روبرو شده اند. نیروهای حزب دموکرات کردستان و اتحادیه میهنی به معترضین شلیک می کنند، آنها را مورد ضرب و شتم قرار می دهند، آدم ربایی می کنند و معترضان تهدید و کشته شده اند. فایننشال تایمز از کشته شدن هشت معترض خبر داده است. حامیان وفادار به خانواده های حاکم به عنوان سرباز پیاده بدون مواجه شدن با هیچ گونه عواقبی توانمند می شوند. در یک ویدئو، صحنه یکی از حامیان سرسخت حزب دمکرات کردستان در حال تیراندازی به سمت معترضان جوان ثبت شد. اما این افراد هیچ وقت مورد بازخواست قرار نمی گیرند.

نهادهای محلی و بین المللی حقوق بشر در واکنش، از خانواده های حاکم خواسته اند تا به جای مجازات کردن، به معترضان گوش فرا دهند. به ویژه نماینده سازمان ملل در عراق "مقامات اقلیم کردستان را برای حفاظت از آزادی های تجمع و بیان" ترغیب کرده است.

این یک مسئله خاص برای ایالات متحده است. نیروهای حاکم KDP و PUK به طور آشکار از تجهیزات نظامی ایالات متحده علیه معترضان استفاده کرده اند که برای مبارزه با داعش در اختیار آنها قرار داده شده بود. بودجه، سلاح و آموزش نیروهای وابسته به دو حزب حاکم KDP و PUK توسط ایالات متحده و از طریق قانون مجوز سالانه دفاع ملی (NDAA) فراهم می شود.

هدف قرار دادن روزنامه نگاران

روزنامه نگاران در منطقه کردستان هر روز جان خود را به خاطر پرداختن به این نوع موضوعات به خطر می اندازند و در نتیجه هدف دولت اقلیم کردستان (KRG) قرار گرفته اند. مقامات اقلیم کردستان یکی از روزنامه نگاران صدای آمریكا را كه در كردستان مستقر است، در جریان پوشش تظاهرات تهدید كرده بودند كه یا دوربین وی را برمی دارند و یا گلوی او را خواهند برید. دیده بان حقوق بشر گفته است که مقامات کرد "ظاهراً به دلیل پوشش اعتراضات و پخش انتقادات از حزب حاکم ، دو دفتر یک رسانه خصوصی به نام NRT را بیش از یک ماه به صورتی غیرقانونی بستند."

حزب دمکرات کردستان و اتحادیه میهنی حتی به قطع اینترنت نیز پرداختند. یک بنیاد بین المللی مستقر در استکهلم، به نام SkyLine International، گفته است که " شواهدی را جمع آوری کرده است که نشان می دهد مقامات کردستان عراق سرعت ارائه خدمات اینترنتی را کند کرده و صفحات رسانه های اجتماعی را در مناطق تحت کنترل خود مسدود کرده اند."

مسرور بارزانی نخست وزیر اقلیم کردستان اخیراً پنج روزنامه نگار و فعال را به "جاسوسی برای خارجی ها" و اقدامات تروریستی" متهم کرد. آنها در جریان دادرسی به ملاقات با مسئولان کنسولگری های خارجی به ویژه از جمله دفتر نمایندگی ایالات متحده در اربیل متهم شدند. این حکم حاکی از آن است که حزب دموکرات کردستان کردهایی را که در شکایات خود را با خارجی ها، حتی آمریکایی ها در میان می گذارند زندانی می کند. نخست وزیر اقلیم کردستان عراق استقلال قوه قضاییه را تضعیف کرد و در این حکم دخالت کرد. همانطور که انتظار می رفت، روزها بعد - دادگاه که با شخص نخست وزیر همسو است- این پنج نفر را به شش سال زندان محکوم کرد. در گزارش حقوق بشر وزارت امور خارجه در سال 2020 آمده است: «گفته می شود رهبران ارشد اقلیم کردستان عراق در پرونده های حساس سیاسی اعمال نفوذ کرده اند. انتصابات و احکام قضایی نیز تحت تأثیر احزاب سیاسی حاکم بر این منطقه قرار گرفتند. »

حزب دمکرات کردستان باید بداند که غیرنظامیان کرد اگر احساس کنند دولتی عادلانه و قابل اعتماد دارند و می توانند روی آن حساب کنند، به کنسولگری های خارجی مراجعه نمی کنند. کمیته دفاع از روزنامه نگاران (CPJ) نخست وزیر را "به احترام به آزادی مطبوعات فراخواند. کمیته دفاع از خبرنگاران خواستار آزادی "روزنامه نگاران زندانی" شد و از دولت اقلیم کردستان خواست به رادیو و تلویزیون محلی و روزنامه نگاران اجازه دهد "کار خود را آزادانه و با اطمینان و بدون ترس از مجازات انجام دهند".

طوایف حاکم

امروزه، وفاداری به خانواده های حاکم اغلب بیش از هر چیز دیگری ارجحیت پیدا کرده است. ایالات متحده برای مدت طولانی، بسترهایی را برای احزاب KDP و PUK فراهم کرده است که در آن هیچ تمایلی برای تقسیم قدرت با بقیه مردم کرد نشان نداده اند. از نظرمردم عادی اقلیم کردستان ، این روش اغلب به عنوان یک نقطه ضعف در سیاست ایالات متحده در قبال اقلیم کردستان تلقی می شود.

در حالی که اعضای احزاب حاکم نزد دیپلمات های غربی از "بحران اقتصادی" می گویند، خود بی سر و صدا قصرهایی را خارج از آن خریداری می کنند. تعدادی از شرکتهای مستقر در کردستان که با خانواده های حاکم ارتباط دارند، توسط وزارت دادگستری ایالات متحده به دلیل رشوه خواری و تلاش برای "دستیابی به انحصار قراردادهای سوخت پنتاگون به ارزش صدها میلیون دلار" مورد تحقیق قرار قرار گرفته اند.

مردم کرد از این که صدایشان شنیده نمی شود ناامید شده اند. اکنون زمان آن است که به خواسته های آنها گوش فرا دهیم و شکست در حکومتداری توسط قبایل حاکم کردستان را بیان کنیم. ایالات متحده نباید اجازه دهد دولت اقلیم کردستان به یک رژیم سیاسی، اقتصادی و نظامی تمامیت خواه تبدیل شود. در عوض، باید هدف این باشد که یک دولت فراگیر کردی که نماینده کل مردم باشد، تاسیس شود.

تیم بایدن همراه با كنگره، باید حمایت آمریكا از منطقه خودمختار را به انجام اقدامات سالم حقوق بشری مشروط کند تا اطمینان حاصل كند كه دولت هایشان نماینده واقعی شهروندان كرد هستند. باید احزاب اقلیم کردستان فقط در ازای ایجاد اصلاحات ملموس از پشتیبانی نظامی و سیاسی برخوردار شود.

ایالات متحده دیگر نباید فقط به دلیل متحد بودن اقلیم کردستان، به رویکرد بیهوده کنونی خود در برابر اقلیم کردستان ادامه دهد. ایالات متحده، با توجه به موقعیت خود، از اهرم های قابل توجهی در برابر حزب دمکرات کردستان و اتحادیه میهنی کردستان برخوردار است. اگر هر دو طرف مایل به ادامه حمایت قوی ایالات متحده هستند، باید بدانند که آنها باید برای تحقق خواسته های مردم کرد تلاش کنند.

مردم کرد می توانند منطقه ای شکوفا ایجاد کنند که به حقوق همه پایبند باشد. این قبیله ها نباید در این مسیر مانع ایجاد کنند. دلارهای مالیات دهندگان آمریکایی نباید صرف قدرت گرفتن و جسارت بیشتر رهبران فاسد اقلیم کردستان به قیمت مردم این منطقه شود، حتی اگر این رهبران متحد نزدیک آمریکا باشند.

منبع: اندیشکده وواشنگتن برای خاورمیانه