به گزارش خبرگزاری کُردپرس، شامگاه بیستم تیر 1397 بود که یک اتوبوس مسافربری از ترمینال سنندج به قصد تهران خارج می شود اما هنوز در ابتدای راه بود که در بلوار دکتر حسینی توقف می کند تا علاوه بر 11 مسافری که داشت به تعداد مسافرانش بیفزاید. غافل از آنکه حادثه ای در کمینش نشسته که نه تنها نمی تواند به تعداد مسافرانش اضافه کند بلکه همان 11 نفر سرنشین خود را هم به یکباره از دست می دهد. یک تانکر سوخت همچون گرگ گرسنه از پشت سر برخورد می کند و منفجر می شود و اتوبوس را به آتش می کشد. علاوه بر اتوبوس و تانکر، یک خودروی پراید و یک وانت هم که در همان حوالی در سکوت شب پارک شده بودند از آتش آن بی نصیب نمی مانند و بی صدا در آتش می سوزند. حادثه تلخ است و دلخراش 11 نفر به کام مرگ فرو می روند و 9 نفر هم مصدوم می شوند اما تنها به اعلام سه روز عزای عمومی برای کردستان اکتفا می شود. سالهاست که تردد تانکرهای نفتکش از جاده های کردستان حوادث بسیاری به دنبال داشته و همیشه مورد انتقاد بوده و انتظار می رفت پس از این حادثه دلخراش، این ترددها متوقف شود،اما همچنان در جاده های کردستان می تازند و دلهره به جان مردم می اندازند. رئیس پلیس راه کردستان چندی پیش در مصاحبه ای با خبرنگار مهر، گفته بود سال گذشته مقرر شد که محدودیت‌هایی در خصوص تردد نفت کش‌های عراقی در جاده‌های استان کردستان اعمال شود اما متأسفانه امسال هنوز خبری در این خصوص وجود ندارد. عیشی گوهری آمار تردد نفتکش های عراقی در جاده های کردستان را روزانه 50 تا 100 خودرو اعلام کرد. بر همگان واضح و مبرهن است که عبور این تعداد نفتکش از جاده هایی که همواره به دلیل غیراستاندارد بودن هم مورد انتقاد بوده است، به چه میزان می تواند حوادث جانی، مالی و حتی زیست محیطی به دنبال داشته باشد. شاید حادثه برخورد نفتکش با اتوبوس مسافربری از نوع خود بی سابقه بوده است و جان بسیاری از هموطنان ما را گرفت اما این تانکرها همواره تهدیدی بزرگ برای محیط زیست هم به شمار می روند که به دنبال آن به طور غیرمستقیم جان انسان ها را هم می گیرد. نماینده مردم مریوان در مجلس شورای اسلامی همان روز حادثه در تذکر علنی در مجلس شورای اسلامی، خواستار جلوگیری از تردد تانکرهای حامل سوخت عراقی در جاده‌های سنندج شد.

سید احسن علوی نماینده مردم سنندج، دیواندره و کامیاران هم در همان روز حادثه اعلام کرده بود که زیرساخت های کردستان مناسب تردد وسیله‌ های نقلیه‌ عادی مردم استان نیست ولی متاسفانه‌ مسئولین کشور همچنان به‌ تردد ارابه‌ های مرگ در جاده‌های کردستان اهمیتی نمی دهند. این تانکرهای سوخت در مدت چند سالی که جاده‌های کردستان را ناامن و محیط زیست را آلوده‌ کرده‌اند نه‌ تنها هیچ عایدی برای استان نداشته‌ اند بلکه‌ بلای جان مردم و وسیله‌ داغدار شدن خانواده‌های کُردستانی شدند.

امروز یکسال از آن حادثه دلخراش گذشته و بهتر است مسئولان برای اینکه مانع تکرار چنین حوادث دلخراشی شوند چاره ای برای حل معضل تردد ارابه های مرگ از جاده های کردستان بیندیشند