خبرگزاری کردپرس_ اورامان سرزمینی پهناور پر رمز و راز، زیبا و چشم‌نواز و در یک‌سخن، در جهان یکتا و بی‌مانند است. ازاین‌روست که به‌مانند میراثی جهانی ارزش پاس داشتن را دارد.
طبیعت، معماری، صنایع‌دستی، کار، آیین‌ها، فرهنگ همگانی، هنر، جهان‌بینی و زندگی اورامان سرشار از زیبایی و ارزش‌های انسانی است. خانه، پوشاک، باغ، دامداری، شعر، سیاچمانه، رقص و افسانه‌ها و روی‌هم‌رفته، زندگی مردم اورامان برای گمشده توسعه پایدار امروز، پر از الگو و درس‌آموزی است.
جایگاه و نام و نشان بلند امروز اورامان بر بن‌مایه‌ها و ارزش‌های بومی انسانی و فرهنگیِ اندوخته و انباشته از گذشته دور و دراز استوار است. بسیاری از این اندوخته‌ها که پایه بنیادین این هویت منحصربه‌فرد جهانی را فراهم آورده، اکنون در ستیز با پیامدهای جهانی‌شدن و نوسازی و گسترش ارزش‌های سرمایه‌داری، رو به دگرگونی و رنگ باختن است. ارزش‌های انسانی بی‌مانند اورامان که در زیستگاه، اقتصاد، اجتماع و فرهنگ روان شده، با شتاب رو به دگرگونی است، معماری، پوشاک، زبان، اقتصاد، محیط و همه و همه در همسنجی با گذشته(چه بسا نزدیک) به گونه چشمگیری دیگرگون شده است؛ اگر این روند به همین شیوه پیوسته باشد،
این میراث ارزشمند در گزند است و از سوی وارثان ناسپاس به باد داده خواهد شد. ازاین‌رو، راهی بس دشوار در برابر اورامان است و اکنون نیز نامور جهان شدن، روند این دگرگونی را پرشتاب‌تر خواهد کرد.
کوشندگان و دوستداران و برنامه‌ریزان اورامان، هم‌زمان که شادمان از این کامیابی جهانی هستند، باید در کمترین زمان، به پرسش‌هایی درباره آینده اورامان بپردازند. روشن است که سخن گفتن از گوشه‌گیری و جدا ماندن از فرایند دگرگونی جهانی و ملی به‌جا نیست، ولی ناگزیر باید درپی راه‌ها و سازوکارهای ماندگار کردن این ارزش‌ها در جامه نو و سازگاری با شرایط زمان بود.
ثبت منظر فرهنگی جهانی اورامان تاکیدی دیگر بر گران‌سنگی یک میراث فرهنگی آدمی است و شایسته و بایسته است که در پاسداشت میراثی چنین گران‌بها، با تأسی از آموزه‌های آن، ، مسئولیت‌پذیر و ژرف‌بین و آینده‌نگر بود. بی‌گمان در کنشگری برای دستیابی به چنین آرمانی سترگ، برگزیدگان فرهنگی و جامعه مدنی اورامان سهامدار و بازیگر اصلی هستند.