سفر رسمی بدون تشریفات و حتی بدون نصب یک بنرتبلیغاتی و حضور یافتن در بین نخبگان و روحانیون و ادارت و سرکشی به امام جمعه سابق و حضور درسلول زندانیان سنندجی و شنیدن مشکلات زندانیان امنیتی ومتعاقب آن بخشودگی جمعی از محکومین و رسیدگی به امورات قضائی استان از برنامه های شاخص این سفر بود. مجموعا پیام این سفرمبارزه با فساد بود که بعضا پس از آن واکنش هایی را به فساد ستیزی شاهد بودیم و این اقدامات عجولانه را می توان فرار به جلو تعبیر نمود. توجیهات مغالطه آمیز از وقایع درون جامعه پس از این سفر؛ برازنده مدیران استانی نبود. توصیه می شود دانش آموختگان دولتی در استان یک بار دیگر کتاب لغت را مطالعه و مفاهیم ومصادیق فساد را مرور کنند تا برداشت درستی از مفهوم فساد داشته باشند چرا که مغلطه و جدل های زیادی دراین چند روز صورت گرفت. درهفته دولت قصد تلخ کردن اوقات بعضی ها را نداریم ولی به چند نمونه برجسته آن اشاره و مابقی ناگفته های مهم را به سفر قریب الوقوع ریاست جمهوری به استان احاله خواهیم نمود.

بدیهی است حساب دولت ها و نقش و جایگاه آنها در کشور از کارگزاران ناکارآمد در پیکره مدیریت آنان جدا می باشد به همین خاطرعمده نقدها در هر دولتی متوجه رفتارها و عملکردهای مدیران آن می باشد. در شرایط فعلی سوای از گرایش های سیاسی قاطبه مردم از کیفیت خدمات ونحوه مدیریت دولتیان ناراضی اند متاسفانه برخی مدیران نمی خواهند این واقعیت را باور کنند. موضع گیری های شتابزده و مغلطه های گفتاری که اخیرا دراستان در مقابله با فساد مطرح شده از این دست رفتارها می باشد؛ بعضا انتقادهای به حق مردم را به فضاسازی بازندگان انتخابات تعبیر می کنند که این یک شوی سیاسی است به طوری که مدیران این دولت از بالا تا پایین هروقت درهرکجا کم آورده اند آن را به انتخابات مرتبط می کنند چون دست آنها در تولید ادبیات باز بوده و به راحتی می توانند از فضای احساسی جامعه استفاده نموده ومخاطبینی را جلب بحث های جدلی خود بنمایند. هدف ازطرح این مغلطه ایجاد شبهه سیاسی در برابر موج مطالبه گری برای برخورد با فساد پیشرفته در بدنه دستگاه های اداری است. کسانی که منکرفساد در بدنه اداری می باشند یا فساد را نمی شناسند و یا لقمه های چرب قدرت و ثروت چشم آنان را کور کرده است. مدیرانی که با حفظ سمت عضویت هیات مدیره چند سازمان و شرکت های وابسته به نهادهای دولتی با حقوق های کلان را دراختیار دارند، باید هم فساد ستیزی را سیاسی قلمداد کنند. مدیرانی که هیچ رابطه استخدامی با دولت نداشته اند و حال با استفاده از ظرفیت کامل دولت تبدیل وضعیت شده اند باید هم فساد را توهم بینگارد. مدیرانی که هیچ قرابت و جنسیتی با اداره مربوطه خود نداشته و تنها به صرف توصیه های نهاد ریاست جمهوری به مناصب غیرمرتبط گمارده شده اند باید هم فساد را یک تهمت بدانند. در استان هزاران دانش آموخته عالی با رتبه های علمی و تحقیقاتی وجود دارند که درحسرت یک شغل حتی در حد آبدارچی ادارات هستند؛ اما سه نفر از وابستگان جناحی ظاهرا به صرف تشویقی برگزاری جشن های نوروز، ولی در واقع به عنوان آخرین حلقه خدمتگذاری در ستاد انتخاباتی، به استخدام دولت در می آیند، این بی عدالتی را کجای دل دردمند این همه دانش آموخته سرگردان بگذاریم؟ بکارگیری مدیران غیرمرتبط درپست های مدیریتی ارشد استان و اهداء لقب دکتر اگر از مصادیق فساد نیست به مردم بگویید چه عنوانی دارد؟ خلاصه کردن عصاره «فرزندان کردستان» به «چند نفر» که مردم را از روزنه سیاست انحصاری خود می بینند را چگونه معنی می کنید؟

پاک کردن صورت مسئله فساد چیزی از درد جانکاه آن درجامعه کم نمی کند توهم انگاری فساد، فساد را توجیه نمی کند فهم نادرست از فساد و توهم انگاری آن خود فساد آوراست، چون توهم انگاری فساد نوعی گمراه سازی را در جامعه رواج می دهد عموما مدیرانی که به دلیل قدرت سیاسی، امکانات عمومی را صرف گمراه سازی مردم می کنند ازعوامل مستقیم تولید فساد درجامعه هستند تا جایی که گمراهان در روز جزا به خداوند می گویند، «ربنا هولاء اضلونا فانهم عذابا ضعفا من النار...(اعراف ـ 38).» خدایا اینها بودند که ما را گمراه ساختند پس عذاب آنها را از آتش دوبرابر کن. چشم پوشی بر روی فسادها و توهم انگاری آن بخاطر تعلقات دنیا و منافع سیاسی زودگذر نوعی گمراه سازی است که می تواند منشاء فساد باشد. با رواج فرهنگ گمراه سازی حس غارتگران اموال عمومی در بین جامعه عادی می گردد. بنابراین اظهارات دور از واقعیت برخی مدیران در توهم انگاری فساد در استان نمی تواند کاربرد داشته باشد چرا که با اتکاء به داده های مردمی و شاخصه های وضعیت زندگی مردم و گرانی های غیرقابل انکار و توجیه ناپذیر، نمی توان چشم بر روی تاثیرات مستقیم فساد در زندگی مردم بست و آن را انکار نمود.

کسانی که قلت شکایات مردمی به دستگاه های نظارتی را نشانه پایین بودن سطح فساد دراستان می دانند یا شناختی از فرهنگ مردم کردستان ندارند و یا منافع سیاسی اجازه قضاوت صحیح به آنان را نمی دهد. آنان نمی دانند که عواملی همچون صبوری و نجابت مردم و بعضا کم اطلاعی از مسائل حقوقی و بعضا هم فضای ترس و رعب ازعواقب شکایت که ناشی از فضای امنیتی منطقه می باشد، مانع کثرت شکایات و دادخواهی عمومی گردیده است. بسیاری از کسانی که از روی تعصب سیاسی به موضوع فسادهای اداری می نگرند یقینا خود نیز به آن باورندارند اینها همان کسانی هستند که وقتی خارج از گود مدیریت بودند رفتارگذشتگان را با ذره بین رصد و با مسائل جامعه اداری اپوزسیونی برخورد می کردند وهیچگونه انتقاد مشفقانه ای در راستای اصلاح امور از آنان دیده نمی شد. این مدیرانی که هم اکنون خود را مصلحان بزرگ اجتماعی قلمداد می کنند، بهتر از هر کسی می دانند که آب ازکجا گل آلود می شود ولی تعصبات سیاسی اجازه پذیرفتن این مفسده ها را به آنان نمی دهد. انتظارمی رفت پس از سفر رئیس قوه قضائیه تغییراتی در رفتار دستگاهای اجرایی و قضائی استان درمواجهه با فساد مشاهده شود. مع الاسف مدیریت استان (همانند برخی رفتارهای دولتی با اقدامات فساد ستیز) با شتابزدگی و با کینه های انتخاباتی، نسبت به پیامدهای سفرکم مهری کرده وتاب دیدن برخی اقدامات مصلحانه مردمی را نداشته اند. از سردی فضای سالن شورای اداری به بهانه سختگیری تیم حفاظتی رئیس قوه قضائیه بگیر تا برآشفتگی وعدالت هراسی تیم دولتی دراستان بعد از سفر رییس قوه قضاییه.

درحالی که جامعه کردستانی پس از این سفرانتظار تغییراتی دربرخورد با پرونده های مفتوحه فساد را می کشید ولی گویا سرنوشت پیام سفر به گونه ای دیگر رقم خورد ومعلوم نیست چگونه و با چه هدفی شان و انتظارات و مطالبات سفر را تنزل داده ومهمترین رویداد قضایی پس از این سفر برخورد با چند فعال فضای مجازی استان بود که پیشتر رفتارهای برخی مدیران استان را نقد می کرد اگرچه این قلم و این رسانه باوری به رسانه های زیرزمینی نداشته و ندارد و بلکه این نوع اقدامات را نافی اخلاق حرفه ای رسانه می داند و پیش تر هم در این باره چندین گزارش و تحلیل منتشر کرده است اما، این فعالیت ها آنقدرها هم مهم و تاثیر گذار نبودند که از آن به عنوان پروژه ای فساد خیزاستنباط گردد چرا که امکانش بود یا قبل از سفر این اقدام صورت می گرفت و یا حداقل در اولویت اصلی برخورد با پرونده های مسئله دار پس از سفر قرار نمی گرفت و شائبه های غیر قابل توجیهی را به دنبال داشته باشد که کمترین برداشت ازآن ، بازی کردن دستگاه قضائی استان در زمین استانداری است که فعلا بعنوان مدعی اصلی این پرونده مطرح گردیده است. انتظارمی رفت پس ازسفر حداقل با چند پرونده فسادی که درمحاکم قضایی و نظارتی استان مفتوح می باشد برخورد شود درحالی که دستگاه های قضایی عمده استان های کشور همگام با اقدامات فساد ستیزی مدیریت جدید دستگاه قضاء به پیش می روند. علیرغم اینکه تاثیرات این سفر بازخوردهای خوبی را در جامعه کردستان داشته است اما این جوشش عدالت خواهی در بدنه مدیریت استان هنوز محقق نشده است.