کردپرس- درج خبر وجود ٨ هزار بیسواد در شهرستان سقز از قول مدیر آموزش و پرورش توسط خبرنگاران و مقایسه آن با برداشتی که ما از مفهوم سواد طبق تعاریف رسمی یونسکو در ذهنمان نقش بسته خبری خوب از عملکرد آموزش و پرورش در مدت این چهل سال برای کشوری در حال توسعه است.
پس از تاسیس سازمان یونسکو و از سال ۱۹۴۵ میلادی به بعد، به صورت رسمی چهار تعریف از سواد توسط یونسکو اعلام شده است. اولین تعریف توانایی خواندن و نوشتن به زبان مادری است طبق این تعریف در حال حاضر بیشتر جمعیت 240 هزار نفری شهرستان سقز از خواندن و نوشتن صحیح زبان مادری محروم و متولیان امر آموزش از همان بدو تاسیس تحت عناوینی چون وزارت علوم، معارف و آموزش و پرورش تا به امروز همچنان شرمسار ملت ها و اقوام مختلف.
در دومین تعریف علاوه بر توانایی خواندن و نوشتن زبان مادری استفاده از رایانه و صحبت و درک مطلب یک زبان خارجی نیز به آن اضافه گردید. با اضافه شدن این دو مورد و مقایسه وضع موجود بسیاری از فارغ تحصیلان دانشگاهی شهرمان بیسواد محسوب می‌شوند.
در سومین تعریف ارائه شده ماهیت کلّی سواد تغییری اساسی یافت شخص باسواد شخصی است که دارای سواد عاطفی، ارتباطی،رسانه‌ای، مالی، تربیتی و رایانه‌ای باشد. با لحاظ نمودن این تعریف و مبنا قراردادن تعاریف قبلی بیشتر روسای ادارات شهر و مدیران ارشد استانی با مدارک ارشد و دکترا طبق این تعریف کم‌سواد یا بیسواد بحساب می‌آیند.
در تعریف جدید سازمان یونسکو از سواد، توانایی ایجاد تغییر در زندگی ملاک با سواد بودن افراد قرار گرفته است. بدین معنی که دانش و مهارت های آموخته شده باعث تغییری پایدار و معنی‌دار در زندگی شود قطعا مصداق این تعریف در جامعه افراد محدودی را در بر می‌گیرد.
طبق خبر درج شده و طبق اظهارات مدیر آموزش و پرورش وجود ٨ هزار بیسواد در شهرستان نسبت به جمعیت 240 هزار نفری رقم ۳٫٦ درصد جمعیت را شامل می‌شود، حال چنانچه اولین تعریف از سواد توسط یونسکو یعنی خواندن و نوشتن به زبان مادری که حدود ٨۰ سال پیش ارائه شده ملاک قرار گیرد با واقعیت حال حاظر جامعه از منظر آماری اختلاف فاحشی دارد و چنانچه تعاریف بعدی لحاظ گردد این اظهار نظر قطعا بی‌اساس و بدور از واقعیت و شبیهه به مزاح می‌باشد.
نظر شما