به گزارش کردپرس؛ فرصت های بسیار کم شغلی در بخش خصوصی و عدم ثبات آن، بستن شدن گذرگاه های مرزی و عواقب منفی اقتصای آن، کاهش استخدام های دولتی و پیچ و خم های کارآفرینی بر تشدید این دغدغه افزوده است.

اما در کنار موراد فوق یکی از مهمترین نگرانی جوانان از استخدام های سفارشی است، به عبارت دیگر بخشی از اندک استخدام های نهادهای دولتی و اجرایی بدون رقابت و براساس سفارش و اعمال نفوذ نمایندگان مجلس و اطرافیان آنها انجام می شود.

اخیراً مواردی در رسانه های محلی منتشر شده و یا مخاطبین برای ما ارسال نموده اند که نشان می دهد که مراکز وابسته به دانشگاه فنی و حرفه ای در شهرستان های سقز و بانه به حیات خلوت برخی منتفذان سیاسی این شهرها و اطرافیانشان بدل شده است.

اطرافیان بسیاری از سیاسیون و نماینده های مجلس این پست ها را به قبضه خود در می آورند و استخدام سفارشی را در این آموزشکده ها شاهد هستیم که باز هم شائبه «رای کثیف» را افزایش می دهد.

بستگان فلان نماینده، برادر یکی از کارکنان فعلی ، بردار همسر یکی از کارکنان آموزشکده و .... همه در یک شرایط برابر حق دارند از فرصت استخدام در این آموزشکده ها استفاده کنند ولی انتقاد و مطالبه به حق شهروندان این است که این استخدام ها باید در چهارچوب قانون و به صورت فراخوان و رقابت عمومی صورت بگیرد.

آیا بکارگیری ها براساس روابط درون سازمانی و نزدیکی به فلان نماینده و مسئول، جفا در حق سایر تحصیلکردگان و طبقات پایین دست جامعه نیست که دست شان از همه جا کوتاه است و پارتی و آشنا ندارند؟

نهاد دانشگاه باید مروج علم، عدالت، آزاداندیشی و استقلال باشد اما شوربختانه مدیران این نهاد هم در استان کردستان در دام سنگین بازی های بی فرجام سیاسی و انتخاباتی افتاده، بکارگیری ها و فعالیت ها بیشتر معطوف به همین اهداف سیاسی است و کمتر به توسعه و تولید اندیشه و ایده توجه شده وگر نه باید امروز همه به دانشگاه ها بعنوان مرجع فکری نگاه و تمسک می نمودند. متاسفانه در این وادی صدای اساتید دلسوز و رسانه ها هم در سایه سکوت نهادهای نظارتی عام و نیز درون دانشگاهی شنیده نمی شود.