به گزارش کردپرس، کردهای سوریه تا قبل از تصرف کانتون کردنشین عفرین توسط ترکیه در سال 2018، نزدیک به یک سوم خاک سوریه را در کنترل خود داشتند اما ترکیه که از ایجاد منطقه خومختار کردی در نوار نزدیک مرزهای جنوبی خود توسط کردهای سوریه بیم داشت به تصرف عفرین قناعت نکرد و در اکتبر سال جاری دو منطقه گری سپی و سری کانی را که تحت کنترل کردها بود تصرف کرد و اگر مداخله روسیه و آمریکا و توافق آنها با ترکیه برای آتش بس نبود ترکیه قصد داشت نوار شمالی سوریه به طول بیش از 400 کیلومتر و عمق 32 کیلومتر را اشغال کند. به هر حال، کرها بر اساس دو توافق ترکیه-روسیه و ترکیه-آمریکا مجبور شدند نیروهای خود را از این نوار شمالی عقب بکشند تا نیروهای دولتی سوریه و روسیه در این مناطق مستقر شوند و حضور نیروهای کرد سوریه به منطقه کوچکتری در شمال شرق و شرق سوریه محدود شود. کنترل آمریکا و کردها بر خاک سوریه که متحد هم در جنگ با داعش بودند اکنون به مناطق نفت خیز سوریه محدود شده است.

خبرگزاری کردپرس برای بررسی تحولات شمال سوریه از زمان حمله ترکیه به گری سپی و سری کانی و بوجود آمدن توافقات دو جانبه فراوان از جمله توافق کردها و دولت دمشق برای حضور نیروهای ارتش سوریه در مرزهای این کشور با ترکیه برای جلوگیری از حملات بیشتر آنکارا، با دکتر فابریس بالانشه، استاد دانشگاه لیون فرانسه و پژوهشگر ارشد حوزه مسائل سوریه مصاحبه کرده است.

دکتر بالانشه معتقد است کردها بزرگترین بازنده اتفاقات اکتبر 2019 خواهند بود زیرا به گفته وی، رویای کردهای سوریه برای تاسیس منطقه خودمختار کردی بر باد رفته است.

متن مصاحبه کردپرس با فابریس بالانشه، استاد دانشگاه لیون فرانسه:

کردپرس: ما دیدیم که سه توافق میان طرفین درگیر در مناقشات شمال سوریه در ماه اکتبر بوجود آمد. توافق ترکیه- روسیه، توافق آمریکا- ترکیه و توافق روسیه-سوریه که همه آنها بر مسئله کرد در این منطقه تمرکز داشت. نظرتان درباره این توافقات چیست و چه کسی بیشترین سود را می برد و کی بازنده است؟

دکتر فابریس بالانشه: ترکیه و روسیه دو برنده بزرگ هستند زیرا اگرچه آمریکا اکنون منطقه مرزی خابور و میدان های نفتی سوریه در شرق این کشور را در کنترل دارد اما آنکارا و مسکو هرچه بیشتر آمریکا را به سمت شرق سوریه راندند. آمریکاییها اعتماد عوامل منطقه ای را از دست داده اند. کردها احساس می کند که به آنها خیانت شده و عناصر عرب نیروهای دموکراتیک سوریه به رهبری کردها در حال مذاکره با دولت مرکزی هستند تا وارد ارتش سوریه شوند زیرا آنها می دانند که آمریکا به زودی سوریه را ترک می کنند. می توان گفت که دولت سوریه یک برنده نصفه- نیمه است زیرا این کشور بخش دیگری از خاک خود در دو منطقه گری سپی و سیری کانی را که ترکیه آن را تصرف کرده، از دست داده است و نمی تواند بر منطقه شمال شرق سوریه از جمله میدان های نفتی که برای بازساری کشور به آن نیاز دارد تحت کنترل دوباره خود داشته باشد.

اما کردها بزرگترین بازنده این توافقات هستند زیرا رویای آنها برای خودمختاری بر باد رفت.

کردپرس: آیا فکر می کنید که توافقی هم میان روسیه و آمریکا پیرامون حوادث اکتبر وجود داشته باشد و اگر وجود دارد بر سر چیست؟

دکتر فابریس بالانشه: بله، از قبل توافقی میان روسیه و آمریکا وجود داشته است. خروج نیروهای آمریکا از شمال سوریه بدون هیچ مشکلی صورت گرفت. نیروهای آمریکایی سر راه خود از شمال به شمال شرق سوریه از کاروان نیروهای ارتش سوریه عبور کردند اما برخوردی صورت نگرفت. ایالات متحده آمریکا آسمان منطقه خابور (در مرز سوریه با اقلیم کردستان) را در دست دارد. آیا توافق دیگری میان روسیه و آمریکا در مورد خروج نیروهای آمریکا از سوریه در اینده وجود دارد؟ مسئله این است که روسیه می داند که حضور نیروهای آمریکا در سوریه دیگر مسجل نیست زیرا آمریکا دیگر در سوریه متحدی ندارد که بخواهد با استفاده از اعتماد او به حضورش در سوریه ادامه دهد.

کردپرس: آیا توافقی هم میان ترکیه و سوریه، بویژه در مورد کردها را محتمل می دانید؟

دکتر فابریس بالانشه: من فکر می کنم که توافقی میان ترکیه و سوریه وجود ندارد زیرا این روسیه است که روابط میان ترکیه و سوریه را مدیریت می کند. اما ترکیه و سوریه دارای حس مشترک دشمنی با کردها هستند. و این که، باید واقع بین بود: اگر نیروهای کرد سوریه یا YPG در مقابله با شورشیان طرفدار ترکیه برای کنترل مناطق بیشتری از سوریه به نفع ترکیه موثر باشند دمشق از YPG حمایت خواهد کرد. دولت بشار اسد در سال 2012 ترجیح داد منطقه شمال و شمال شرق سوریه به دست حزب اتحاد دموکراتیک سوریه یا PYD بیفتد تا این که حزب دموکرات کردستان عراق و یا احزاب کرد سوریه نزدیک به اپوزیسیون سوریه آن را در کنترل خود داشته باشند. دمشق تا سال 2014 سلاح در اختیار نیروهای YPG وابسته به PYD قرار می داد و نیروهای YPG هم با ارتش سوریه در حلب در مقابل تهاجم شورشیان همکاری می کردند. بنابراین، ممکن است این همکاری میان نیروهای کرد سوریه و دولت مرکزی سوریه مجددا اتفاق بیفتد.

کردپرس: با این اوصاف، آینده کردهای سوریه را چگونه می بینید؟ کدام انتخاب به نفع کردهای سوریه خواهد بود: اتکا به سوریه و روسیه و توافق با دمشق، یا وابستگی به حضور آمریکا در سوریه؟

دکتر فابریس بالانشه: کردهای سوریه دیگر نمی توانند به آمریکا اتکا کنند. من فکر می کنم که کردها نمی بایست روی حضور آمریکا در سوریه زیاد حساب می کردند. کاملا مشخص بود زمانی که کار داعش تمام شود کردها دیگر استفاده ای برای واشنگتن نخواهند داشت و با توجه به این که آمریکا نمی خواست ترکیه متحد این کشور خشمگین شود، کردهای سوریه به دردسری برای آمریکال تبدیل خواهند شد.

مشکل این بود که کردهای سوریه تضمینی هم در مورد همکاری و اتحاد با روسیه نداشتند. اما کردها می بایست در سال 2017 کمی بصیرت به خرج می دادند و این را درک می کردند که آمریکا بعد از شکست کامل داعش در سوریه، برای همیشه از کردها حمایت نخواهد کرد. کردها نمی بایست برای کنترل دو منطقه عرب نشین رقه و دیرالزور مبارزه می کردند بلکه به جای آن از منطقه تحت کنترل خود در شمال سوریه موسوم به روژاوا محافظت کرده و با روسیه کنار می آمدند زیرا بعد از پیروزی روسیه در شرق ادلب، کاملا واضح بود که حکومت بشار اسد از خطر نابودی حفظ شده و روسیه در حال ایجاد زمینه برای حضور درازمدت در سوریه و بیشتر از حضور آمریکا بود. امروز من نمی دانم که کردها توانایی مذاکره بر سر چه جیزی را با دمشق دارند زیرا کردها اکنون در موقعیت ضعیفی قرار دارند. اما کردها انتخاب دیگری را هم پیش رو ندارند.

کد خبرنگار: 40101