آقای استاندار در این جلسه از نابسمانی های مرز باشماق سخن به میان آورده اند اما آیا از خودشان پرسیده اند وقتی سال هاست مریوان به عنوان یکی از استراتژیک ترین شهرهای استان کردستان رها شده و فرمانداری آن با سرپرست آن هم سرپرستانی ضعیف اداره می شود چگونه می توان امید داشت که مرز باشماق رونق بگیرد و مشکلاتش کاهش یابد؟ آقای استاندار از خودشان پرسیده اند که وقتی نماینده عالی شان در نقش رییس ستاد انتخابات برخی کاندیداهای انتخاباتی ظاهر می شود و سرشان آنقدر به این کارها گرم است که کمتر در فرمانداری می توان ملاقتشان کرد، چگونه می توان امید داشت مرز باشماق به سوی توسعه حرکت کند؟
معلوم است در چنین شرایطی از جمع آوری طومار از سوی رانندگان عراقی که هیچ از بسیاری از اتفاقات دیگر هم بی خبر خواهید بود آقای استاندار. بر اساس تئوری های مدیریت آنچه یک مدیر را در رسیدن به اهدافش کمک می کند، یک «تیم قوی» همراه و دلسوز است. چگونه می توان با یک تیم اقتصادی که خودشان هم نمی دانند دغدغه اصلی شان در حوزه اقتصاد استان چیست و حتی نقدهای اقتصادی را با جوابیه های سیاسی جواب می دهند به اهداف اقتصادی رسید؟ همه می دانند که وجه اصلی آقای استاندار اقتصادی بودنشان است، امیدها هم از روزی که این مدیر بومی به استان آمد این بود که کردستان از چنگال تیم های «چند نفره» سیاسی که بر مقدرات اقتصادی استان سایه افکنده اند نجات یابد و به سمت رشد اقتصادی حرکت کند. اما برای افکار عمومی روشن نشد که چرا یک مدیر اقتصادی؛ خود در دام این تیم های چند نفره افتاد واجازه داد مقدرات اقتصادی استان کردستان همچنان در پستوهای سیاسی رقم بخورد. مدت ها این هشدارها داده شد آقای استاندار، اما شما بی توجه بودید و اکنون خودتان هم مانده اید بدون کارنامه ای قابل قبول در حوزه ای که مردم زمان آمدنتان به آن دل بسته بودند. افکار عمومی منتظر تحولات اقتصادی در سایه عملکرد مدیری بومی و فرزند استان بودند که شم اقتصادی اش سر زبان ها افتاده بود اما کار به جایی رسیده است که حالا خودتان هم متوجه شده اید مدیران تان از بدیهی ترین مسائل درو و برشان بی خبرند. آقای استاندار هر چند وقت تنگ است و شاید هم دیر شده باشد اما حداقل کاری بکنید. به حوزه صنعت و معدن و تجارت نگاه کنید. به وضعیت مبهم فرمانداری ها نگاه کنید. آقای استاندار می دانید در همان شهرستان مریوان که شما برای مرز باشماق اش نگران هستید کارگران شهرداری پس از ماه ها نگرفتن حقوق مجبور به کولبری شده اند؟ این ها را به شما نمی گویند مبادا پستوهای سیاسی چند نفره شان به هم بریزد.
نظر شما