به گزارش کردپرس، از سال 2019 که ترکیه و شورشیان تحت حمایت این کشور، با چراغ سبز روسیه و آمریکا شهرهای گری سپی و سری کانی را از نیروهای کرد سوریه گرفتند دهها گزارش در مورد قطع جریان آب به روی جمعیت حدود یک میلیون نفری در منطقه تحت کنترل کردها در شمال شرق سوریه منتشر شده است. ترکیه و شورشیان بارها آب شرب مناطق تحت کنترل کردهای سوریه را که توسط ایستگاه پمپاژ علوک تامین می شود قطع کرده اند.

بر اساس گزارش نشریه آمریکایی المانیتور، شورشیان تحت حمایت سوریه به این هم اکتفا نکرده و با بستن سدهای متعدد بر روی رودخانه خابور، دره حاصلخیز به همین نام را به کابوسی برای کشاورزان منطقه تبدیل کرده اند.

کشاورزانی که در دره خابور به کشت محصولا کشاورزی مشغول هستند از خشک شدن تدریجی رود خابور خبر داده اند. بر اساس گزارش الماینتور و موسسه پاکس هلند، شورشیان حداقل سه سد بر روی این سد ایجاد کرده اند. این مسئله باعث خشک شدن محصولات و کوچ تدریجی کشاورزان این منطقه شده است.

سلوه صالح، رئیس مشترک منابع آبی اداره خودگردان کردی در شمال سوریه، هدف شورشیان و ترکیه از خشک کردن رودها و قطع آب شرب به روی مناطق تحت کنترل کردهای سوریه را مجبور کردن ساکنان به مهاجرت از این مناطق عنوان کرد.

او به المانیتور گفت: تنها هر پنچ روز یکبار قادر به تامین آب برای هر یک از پنج منطقه تحت کنترل کردها در حسکه هستیم.

مقامات اداره خودگردان از کمک نهادهای خیریه بین المللی برای تامین آب شرب از طریق احداث چاه خبر داده اند اما زندگی کشاورزان دره رود خابور با خشک شدن آب این رودخانه از سوی شورشیان در حال نابودی است.

ویم زوینگنبرگ، محقق موسسه پاکس هلند که گزارشی درباره احداث سد بر روی رودخانه خابور توسط شورشیان تحت حمایت ترکیه منتشر کرده، ترکیه را عامل اصلی این اقدام غیرانسانی دانست زیرا به گفته وی ترکیه تمام نیازهای شورشیان را تامین می کند و این نیروی شورشی تنها از دولت ترکیه فرمان می برد.

دولت ترکیه حاضر نشده است به درخواست الماینتور و پاکس برای ارائه توضیح در این خصوص پاسخ دهد.